အပိုင်း (10)

1.7K 168 32
                                    


[Unicode]

{ပေါင်ပေ့ တို့ကို ကိုယ်​ပြောစရာ ရှိပါတယ်။ ကျောက်စိမ်းပြားက အသားချောင်းပဲ ထွက်လာစေတာပါ ကျန်တဲ့နေရာ မပြောင်းသွားပါဘူးနော် 😔}

အိုက်ရင်လည်း အရှက်သည်းစွာ နဲ့ပဲ ရှန်းလု ရဲ့ ခြေထောက်တွေ ကြားကို ဝင်ထိုင် လ်ုက်ပြီး သူမရဲ့ အပေါ်က ဝတ်ရုံတွေ ကို ဖယ်ချ လိုက်တယ်။ ထိုအခါမှ သာလျှင် မာတောင့်နေတဲ့ အသားချောင်းကြီးက ပေါ်ထွက်လာခဲ့တယ်။

    ရှန်းလု ကတော့ သူမရဲ့ အောက်နားလေးမှာ ရပ်နေတဲ့ သူမကြင်ယာတော် လေးကိုကြည့်ရင်း ပြုံးမိတယ်။ အိုက်ရင်အပေါ်ကို အစက သူမ ဘာခံစားချက်မှ မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက သူမရဲ့ ကြင်ယာတော် လေ။ ဒါကြောင့် သူမ ကသာ ထိုကောင်လေး ကို ပစ်ပယ်ထားရင် သူက ဝမ်းနည်းစရာ တွေ ခံစားရလိမ့်မယ်။ သူ့လို အလှလေး ကို ခံစားချက် ရှိလာအောင် ကြိုးစား တာလည်း မဆိုးဘူး လို့ ခံစား မိတယ်။
[တရားဝင်ဇနီးမို့ အစက မကြိုက်ပေမယ့် ယူပြီးတာနဲ့ ကြိုက်အောင် ကိုယ့် ဘာသာ တွန်းအားပေးတာကိုပြော ချင်တာပါနော်]

  သူမ အတွေးများနေတဲ့ အချိန် နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့ ခံစားချက်တစ်ခု ရ လိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး လျပ်စီးတွေ ဖျက်ပြေး သွားသလိုကို ခံစား လိုက်ရတယ်။ အောက်ကို ငုံ့ကြည့် လိုက်တဲ့ အခါ သူမ ကြင်ယာတော် လေး က အသားချောင်းကြီး ကို ငုံ့ပြီး ပြုစုပေးနေပြီပဲ ဖြစ်တယ်။ထိုကောင်လေး က အခုလို ပြုစုပေး နေတာ ကို ကြည့်ရင်း သူလေး က ပိုပို လှ လာတယ် လို့ သူမ ထင်တယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ လည်တိုင်နဲ့ ကိုယ် တစ်လျှောက်မှာ သူမ အမှတ်အသား ပေးထားတဲ့ အနီကွက်တွေ ပွထ နေတာ က သူမလို ပိုင်ဆိုင် လိုအား ပြင်းတဲ့သူကို ကျေနပ်စေတယ်။

   ရှန်းလုက ပြုစုပေးနေတဲ့ အိုက်ရင် ကို  ပွေ့ပြီး သူမပေါင်ပေါ် တင်လိုက်တယ်။ စုပ်နေရာကနေ ရုပ်တရက် ကြီး အျပွ့ခံ လိုက်ရတာကြောင့် သုတ်အကြို အရည်တွေ က သူ့နှုတ်ခမ်းလေးနားမှာ ကပ်ပေနေပြီး သွားရည်တွေ ကလည်း ကျနေလေတယ်။ သူမ ပေါင်ပေါ် ထိုင်တာကြောင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်သလို ဖြစ်နေ ပြီး အရှက်သည်းစွာ နဲ့ သူ့မျက်နှာကို လက်ချောင်း သွယ်သွယ်လေး တွေနဲ့ အုပ်ကာ အသံတိုးတိုး လေး ညည်း လိုက်တယ်။

COMPLETE  ဧကရီကို ကိုယ်တော် မုန်းတယ် (Own Creation)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang