BS #2 Phoebe's Weep

Chapter 45

I WAS BUSY signing papers when my secretary knocked on the door.

"Come in..."i said then she entered.

"Mayor,Congressman Santos wanted to talk to you about the case you filed against his son."she said.

I massaged my temple after hearing what she said,i know Santos will gonna be mad at what i do to his son.

Well that asshole really deserve it.

He molested a 14 years old teenager,
He fucking molested a minor.

And then he really things i don't care about it but he's wrong,very very wrong.

Kahit magalit pa sa akin ang Santos na iyon ay wala akong pakialam dahil kapag nagreklamo sila ay mauungkat ang mga korapsyong ginawa niya sa taong bayan.

Hindi na din ito ang unang beses na may ginawang kademonyohan ang anak niya.

The first one,he steal a 70,000 money on the girl that having a crush on him.

Second one is attempting to rape a 26 years old lady on the hotel.

But luckily it did not happen.

And now this,hindi ko na ito mapapalampas pa sumosobra na sila lalo na ang Joaquin na yon.

"Tell him,I don't need to talk to him anymore, my decision is final.His son deserve to be in jail."i said to my secretary and then she nod.

Lumabas na siya ng opisina ko kaya napahawak ako sa kumikirot kong sentido at minasahe ito.

Maya maya ay napagpasyahan kong umalis na ng office at maglakad lakad muna.

I stopped walking when i bumped into a woman.

I saw how her eyes widened when she recognized me.

"M-mayor...."she said.

I am just looking at her perfect face,i am fantasized about her brown eyes,
thin lips,cute nose and of course her mole beside her lips.

"What's your name?"i asked her.

"M-mayor sorry po h-hindi ko po ka----"

"I said what's your name."all i want to know her name pero bakit ang dami niya pang sinasabi?

"P-phoebe Calista D-David po."
there,she finally answered.

"Phoebe,do you always suttering when you're speaking?"i asked again.

Kapag kasi nagsasalita siya ay hindi nawawala ang utal so i asked it's better na malaman ko agad kung ganyan ba talaga o nahihiya lang siya sa akin.

A months have passed since i offered Phoebe to be my pretend girlfriend and i must say i like it,no i Love it.

Sometimes,i am thinking about,paano kung totohanin nalang namin ni Phoebe ang lahat?

Will she loves me truly?

"Tito kham!Gusto ko po ng lilipad na sasakyan!"masayang sabi ni Pio, Phoebe's litter brother.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"What kind of car Pio?"i asked.

"Lilipad nga po!Yung kikita sa langit!yung iilaw pag gabi."sabi niya at parang naiinis pa nga.

"Oh,Airplane.Okay i will asked Navya to buy you that."i said nang maintindihan ko ang gusto niyang ipabili.

"Pio,pabili ka ng pabili jan kay Lincoln,baby hindi naman kita pinalaki para maghingi ng mahingi diba."saway ni Phoebe dito kaya napayuko si Pio.

Nawala din ang masayang awra nang bata at parang maiiyak na.

"G-gusto ko lang po erpeyn mama bear kasi meron nun kalaro ko tapos iinggit nila ko."naiiyak na sabi nito.

Naiiling naman si Phoebe at nagpunas nang kamay bago lumapit sa bata.

"Mayor,nabili ko na po ang pinapabili ninyong laruan na eroplano.Saan ko ho ipapadala?"Navya,my secretary asked me.

Bitbit niya nga ang laruan eroplanong malaki na nais ni Pio.

"Ako ang magbibigay sa kaniya niyan."i said to her.

I want to personally give the toy to Pio,i want to see how he will react.

I don't know what's up to that kid but......

"Noted po mayor."Navya said at lumabas na siya ng opisina ko.

Kahapon ay naisipan kong dalawin ang kaibigan ko at ang asawa at mga anak niya kaya inaya ko sila Phoebe na sumama sa akin.

Mamaya ay susunduin ko sila.

"Hey Zaney!"sabi ko sa panganay na anak nila Zyair at Clementine.

"Tito kham!"sigaw naman nito at lumapit sa akin.

"Hey big boy,do you miss me?"I asked at ginulo ang buhok niya.

Binigay ko na din sa kaniya ang laruan kasabay kong ipinabili kay Navya.

Hindi ko pa din binibigay ang eroplano ni Pio dahil hindi pa ako makahanap ng tamang tiyempo dahil na din sa sunod sunod kong meeting sa iba't ibang mayor.

"Thank you tito Kham!The best ka po talaga!"masayang sabi ni Zane at excited na binuksan ito.

Nakigulo din naman ang kambal kaya tawa kami ng tawa habang nakatingin sa mga ito.

Napatingin ako kay Pio at nawala ang ngiti ko nh makita ko ang pamilyar na lungkot sa mata niya.

Nagpaalam na din kami sa mag asawa kahit inaya pa kami nito na doon na maghapunan ay tinanggihan ko na.

Nagpapauwi na din kasi si Pio.

Kanina ay nagpumilit pa yan na sumama pero ngayon ay nagpumilit na din umuwi.

"See you soon again Zyair, Clementine."i said to them and bid my good bye to the kids.

Habang minamaneho ko ang sasakyan ay bigla akong kinabahan nang hindi gumagana ang break nito.

Red light na hudyat na kailangan kong tumigil ngunit ilang beses ko na itong inulit ay wala pa din at doon na ako labis na natakot.

"S-sigurado ka ba? U-ulitin mo."nauutal at takot na din na sabi ni Phoebe kaya inulit ko hanggang sa nagulat nalang kami sa papasalubong na truck.

Huli na nang mailiko ko ang sasakyan at tumama na sa amin ang malakas na impact nito.

Maididilat ko na sanang muli ang aking mata nang meron na namang malakas na imoact ang tumama sa amin.

I was also aware na nagising na si Pio.

I thought ayon na ang huli pero nagkamali ako ng may sumunod pang pinakamalakas na impact at doon na tuluyan akong nilamon ng dilim.

Itutuloy.
❄️
This is Beckham Lincoln POV.

Hi! I'm feeling better now thanks God.
Anyway I'm so sorry kung medyo hindi maganda itong pov ni Lincoln lalo na sa English hehe.Also hindi din po ako magaling sa transition i just tried but definitely i will not do again:)