My Last Fall (Bestfriend Series #1)

Chapter 35

Makaraan ang ilang araw ay natapos na din ang exam. Problemado nga ako doon sa math dahil hindi ko alam kong tama ba yong mga sagot ko. Eh paano ba naman kasi, hindi lumabas sa exam yong mga pinag-aralan namin kaya napilitan talaga kaming magsagot kahit di namin alam. Sana nga hindi zero score ko doon dahil baka batukan pa ako ng mga kapatid ko at pagalitan ako ng parents ko.

Hindi na din kami masyadong nagsasabay ni Jaxson dahil palagi niyang kasama si Aisah at palagi ko namang kasama si Zeddie. Si Shantal at Janica naman ay busy sa sports at ayaw daw nila masyadong sumabay sa akin muna para may time kami ni Zeddie together. Mga shunga!

Hindi ko maiwasang malungkot sa tuwing nakikita ko si Jaxson at si Aisah minsan na magkasama. Yong maiisip ko nalang na sana ako ang naging girlfriend niya para palagi ko siyang kasama. Ang mas masakit pa ay ang sweet nila at ang mga ngiti ni Jaxson ay kakaiba.

Nag-uusap naman kami minsan pero yon nga lang saglit lang dahil pareho kaming busy at may kanya kanya kaming pinagkaka- abalahan sa buhay. May girlfriend siya at may fiancé ako.

Nagfocus ako sa badminton at ini-enjoy ang moment na kasama si Zeddie. Kailangan ko ng masanay dahil magiging asawa ko na siya next year. Ang hirap pala ng buhay ng naka arrange marriage. Yong tipong kailangan mong magsakripisyo para sa pamilya mo, para din naman to sa kompanya namin ang ginagawa ko.

Gagawin ko to dahil ang kompanya nalang namin ang meron kami ng pamilya ko. Siguro nga mas mabuti na din na hindi kami masyadong nagkakausap at nagkakasabay ni Jaxson dahil baka ito lang ang paraan para mawala ang nararamdaman ko para sa kanya. Hangga't maaari  ay iniiwasan ko siya.

Hindi ko na din isinuot ang singsing na bigay niya sa akin at itinago ko nalang. Napansin ko din kasi na hindi na niya suot yong kanya. Ayaw ko din naman na isipin ni Zeddie na mas gusto kong suotin yong singsing na bigay ni Jaxson kaysa sa singsing na bigay niya.

Nandito na naman kami ngayon sa oval field para mag practice. Nakakapagod pala maging athlete.

Nag text sakin si Shantal kanina na hindi siya sumali ng practice nila sa gymnas dahil masakit ang kamay niya at sa may math park nalang daw siya mag-aantay sakin. Ng matapos ang practice ay agad na akong nagpaalam sa mga kasama ko sa badminton at agad na nagpunta sa math park. Pagkarating ko sa math park, may mangilan ngilan na students ang nandoon. Naabutan ko si Shantal na nakaupo sa marmol na upuan at nakatingin sa cellphone niya.

Hindi niya ako napansin dahil nakafocus lang siya sa cellphone niya kaya agad akong sumilip kong ano ang tinitignan niya. Picture nila ni Clint na magkasama ang tinitignan niya.

Hindi ko maiwasang mapabuntong hininga at tabihan siya sa pag-upo. Pahaba ang upuan na marmol dito sa math park. Ng makita niya ako ay agad naman niyang pinatay ang cellphone niya.

"Okay ka lang?" tanong ko at umiling lang siya sabay buntong hininga at pinagsiklop ang dalawang kamay niya na nakapatong sa marmol na mesa.

"Nami-miss mo na siya no?" tanong ko at tumango naman siya.

Tinapik ko ang balikat niya ng bahagya at isinandal ang ulo ko sa balikat niya.

"Beshywap, naiintindihan ko ang pinagdadaanan mo. Alam kong mahirap mag move-on pero kailangan, sure naman ako kong nakikita ka ni Clint ngayon ay mas gugustuhin niya na palagi kang nakangiti kaysa sa nakasimangot ka at nalulungkot."

"Ang hirap lang kasi, ginagawa ko naman ang lahat para maka move-on kaso lang nahihirapan pa ako."

"Okay lang yan, basta kapag kailangan mo ng kausap nandito lang kami ni Janica....pati din si Amari." sabi ko at narinig ko naman ang pagbuntong hininga niya.

Inalis ko ang pagkakasandal ng ulo ko sa balikat niya at tinignan siya ng diretso.

"Beshywap, alam kong galit ka pa din kay Amari pero sana lang maging okay na kayo. Hindi naman kasi niya kasalanan ang nangyari tsaka biktima lang din siya, hindi niya yon ginusto."