My Last Fall (Bestfriend Series #1)

Chapter 42

"Are you ready?"

Tanging tango lang ang naisagot ko kay Mommy matapos niya akong tulungan na mag impake ng mga gamit ko. Lumabas pa muna siya sandali dahil may kailangan daw siyang tawagan. Nakaupo lang ako sa kama ko at napahinga ng malalim. Halos lahat ng gamit ko ay naka impake na. Isa nalang ang hindi ko pa din ginagalaw... ang singsing na bigay sa akin ni Jaxson at nakalagay ngayon sa study table ko.

Gustong gusto kong isauli sa kanya ang singsing kaso hindi ko kayang makita siya sa ngayon. Pati ang singsing ni Zeddie na bigay niya sa akin ay itinago ko na din. Ang daming na postpone. Ang gusto ko na mag debut dito sa Pilipinas ay hindi na matutuloy pati ang kasal namin ni Zeddie ay hindi na din matutuloy dahil kinausap na ng parents ko ang parents niya.

Nagkausap na din kami. Alam kong nasaktan siya dahil sa hindi na matutuloy ang kasal namin pero naiintindihan naman daw niya at kong yon lang ang paraan para hindi na ako masaktan ay okay lang. Sobrang pasasalamat ko sa kanya dahil ang bait niya sa akin.

"Baby, let's go." napalingon ako kay Mommy ng pumasok ulit siya sa kwarto ko.

"Susunod po ako." sabi ko at tumango naman siya at pinakuha na ang ibang gamit ko na dadalhin sa mga maid namin.

Tuluyan na akong tumayo at hinawakan na ang maleta ko at lumapit sa study table. Dinampot ko ang singsing at ipinalibot saglit ang paningin sa bawat sulok ng kwarto ko bago tuluyang lumabas. Nagsuot pa muna ako ng sunglasses dahil namumugto ang mata ko sa kakaiyak kagabi. Habang pababa ako ng hagdan ay hindi ko maiwasang mas lalong malungkot. Ang dami kong memories sa bahay namin.

Nakakalungkot lang na kailangan ko ng umalis. Ni hindi ko nga alam kong kailan ako babalik o baka nga... hindi na ako bumalik. Ng tuluyan na akong makababa ay nakita ko ang mga kapatid ko pati si Ate Czarina. Nagulat pa ako ng bahagya ng niyakap niya ako.

"Take care of yourself, Solana." sabi niya at ngumiti sa akin.

Nginitian ko naman siya pabalik.

"Mag-iingat ka din Ate Czarina. Alagaan mo ang baby mo kapag lumabas na siya." sabi ko at tumango naman siya at ngumiti at hinawakan ang kamay ko.

"Before you leave, I just wanted to say sorry. Sorry dahil nasaktan ka ng kapatid ko. I wish for your happiness Solana, at sana makita mo ang happiness na yon sa Canada."

Napangiti ako ulit at nagkayapan ulit kami ni Ate Czarina sa huling pagkakataon. Pati ang mga kapatid ko ay niyakap din ako. Panay pa ang paalala nila sa akin na mag-iingat ako at huwag kong pababayaan ang sarili ko. Bibisitahin daw nila ako sa Canada kapag bakasyon.

Matapos kong magpaalam sa kanila ay tuluyan na akong lumabas ng bahay habang hila hila ang maleta ko. Dumiretso kaagad ako sa parking lot pero napatigil ako ng makita ko si Mommy na kausap si Janica. Paniguradong alam na niya na aalis na ako dahil tinawagan ko si Shantal kagabi pati si Amari at sinabi ko sa kanilang aalis na ako. Ayaw nga nilang pumayag pero naiintindihan naman nila ng ipinaliwanag ko sa kanila.

"Baby, gusto ka daw makausap ni Janica sandali." sabi ni Mommy pero hindi ako sumagot at nakatingin lang ako kay Janica.

Hindi ako galit sa kanya pero sa tuwing nakikita ko siya at si Jaxson ay nasasaktan lang ako. Siguro hindi ko pa din matanggap. Si Daddy na ang naglagay ng maleta ko sa loob ng kotse at nauna na sila ni Mommy na pumasok sa loob. Naiwan naman ako at si Janica sa labas.

"Beshywap, I'm sorry." rinig kong sabi niya pero nanatili pa din akong tahimik.

"I know that you're mad at me---"

"Hindi ako galit sayo. Alam mong hindi ko kayang magalit sa isa sa mga kaibigan ko." sabi ko at narinig ko pa  ang pagbuntong hininga niya.

"Pumunta ako dito para sabihin at linawin sayo ang totoo."