E~ "πέτα το όπλο σου κάτω και τα χέρια ψηλά!". Φωνάζει και γελαω πλησιάζοντας τον. "καντο". Του λέω με αλαζονεία.
J~ "Καντο" μου λέει με αλαζονεία και χωρίς να το περιμενω πετάει το όπλο της και μου δίνει τα χέρια της ως ένδειξη ότι παραδίνεται. Χωρ...
"Αρκετά με εμένα.. τώρα ακολούθησεμε". Λέει δείχνοντας να μην θέλει να μιλήσει άλλο για αυτό. Κάνω όπως λέει, περίεργη που θα καταλήξει ο ερχομός μας εδώ και σηκώνομαι από το αμάξι που καθόμασταν. Ξεκινάει να περπατάει και τον ακολουθώ κοιτώντας γύρω, ενώ κάθε λεπτό το στομάχι μου γίνεται κόμπος από τις αναμνήσεις που με κατακλύζουν. Σταματάμε ακριβώς δίπλα από το σημείο που έμενα και ο Jack πηδαει τον φράχτη για να περάσει από την άλλη μεριά. Πηδαω μαζί του και τον σταματάω. "τι κάνουμε αλήθεια εδώ; .. Και μην πεις ότι και εδώ είναι ένα από τα μέρη που έρχεσαι, γιατί ξέρω πως δεν ισχύει". Λέω σοβαρή και για άλλη μια φορά προσπαθώ να μη δείξω αίσθημα. "θέλω να σου δείξω τι απέγινε η οικογένεια σου". Απαντάει και αυτόματα γελάω ειρωνικά." για ποιο λόγο να με ενδιαφέρει τι κάνουν εκείνοι οι μπάσταρδοι;.. ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΙΔΈΑ ΠΩΣ ΉΤΑΝ Η ΖΩΉ ΜΟΥ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ ΒΆΣΗ". Δηλώνω αφήνοντας τον θυμό μου ελεύθερο στο τέλος. Και για λίγο όντως πίστευα ότι μου έμοιαζε περισσότερο. Όλο αυτό ίσως είναι ένα διεστραμμένο σχέδιο του να με κάνει ευάλωτη, σκέφτομαι κάνοντας πολλά καχυποπτα σενάρια εις βάρος του. Ενώ πάω να συνεχίσω με πάει μπροστά από το παράθυρο που συνήθιζε να είναι το σαλόνι . Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα όταν βλέπω τον πατέρα μου να κάθεται στον κάναμε με την μάνα μου. Και δεν είναι αυτό που μου κάνει εντύπωση... Αλλά τα χαμόγελα ζωγραφισμένα στα πρόσωπα τους, η τρυφερότητα που ανταλλαζαν μόνο στη ματιά τους. Ακόμα και ο χώρος ήταν καλοφτιαγμενος. Ο Jack τοποθετεί το χέρι του στον ώμο μου καθώς στέκεται από πίσω μου. "δεν είναι αυτοί που ήταν παλιά Evellyn". "έχεις δίκιο. Τόσα χρόνια φρόντιζαν να ζω μια κόλαση και να που βρίσκομαι εδώ μετά από καιρό να τους βλέπω ευτυχισμένους! Χωρίς καμία κωλο τυψη η ίχνος πόνου για την κόρη τους.. ΤΟΣΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΟΎΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΜΕ ΈΨΑΞΑΝ. ΤΏΡΑ ΒΛΈΠΩ ΤΟ ΓΙΑΤΊ. ΚΑΤΈΣΤΡΕΨΑΝ ΕΜΈΝΑ ΚΑΙ ΑΦΟΎ ΤΟ ΈΚΑΝΑΝ ΖΟΥΝ ΤΗ ΤΈΛΕΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΖΩΗ. Δεν τους αξίζει αυτό..". Ξεσπάω αφήνοντας κάθε μου σκέψη ελεύθερη και βγάζω το όπλο μου από τη τσέπη μου. Μέσα σε λίγα λεπτά στοχευω στο τζάμι και ο Jack με τραβάει προσπαθώντας να με κάνει να συνέλθω.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
