E~ "πέτα το όπλο σου κάτω και τα χέρια ψηλά!". Φωνάζει και γελαω πλησιάζοντας τον. "καντο". Του λέω με αλαζονεία.
J~ "Καντο" μου λέει με αλαζονεία και χωρίς να το περιμενω πετάει το όπλο της και μου δίνει τα χέρια της ως ένδειξη ότι παραδίνεται. Χωρ...
Βλέπω το φως να χάνεται από το πρόσωπο του και νιώθω το ίδιο να συμβαίνει στο δικό μου. Οχι. Διαολε οχι! Αρνούμαι να πιστέψω ότι το μόνο που ένιωσα ποτέ κοντά σε αγάπη ήταν όλο στημένο. Πως- πως μπόρεσε να το κάνει αυτό νόμιζα ότι.. Ότι παρά οσα έγιναν νοιαζόταν στα αλήθεια. "Evellyn σε παρακαλώ μην ακούς λέξη από όσα λέει αυτός ο μπάσταρδος. Εγω-". Πάει να μιλήσει και την ίδια ώρα μας σηκώνουν ώστε να μας πάνε στα περιπολικά. Τον κοιτάω κενή. Δεν έχω τίποτα να του πω ενώ παρόλα αυτά νιώθω την καρδιά μου να ουρλιάζει όσα δεν λέω. Αισθάνομαι έτοιμη να δακρύσω μα μάταια αφού ούτε για να κλάψω δεν είμαι ικανή τώρα... Πάγωσε το μέσα μου στο τέρμα. Μπαίνω στο περιπολικό όπου με σπρώχνουν βίαια. Ούτε καν κάνω την κίνηση να αντισταθώ. Ολα γαμηθηκαν εξάλλου, οι άνθρωποι που έχω σαν οικογένεια θα σαπίσουν στη φυλακή και εκείνος... Δεν θέλω καν να τα ξανα σκεφτώ. Απλώς δεν με ενδιαφέρει τίποτα πια. Ας γίνει ότι θέλει.. Κουράστηκα. Κλείνω τα μάτια μου και παίρνω μια βαθιά ανάσα ενώ εικόνες σαν φλασια από όσα εζησα ως σήμερα με διαπερνανε. Αυτοματα σχηματιζεται ενα χαμόγελο πόνου. Το αμάξι ξεκινάει με ταχύτητα και ακούγονται οι χαρακτηριστικες σειρήνες. Οι υπόλοιποι ήταν στα πίσω περιπολικά που ήταν τέσσερα με αυτό που είμαι.
Jack's POV
Με βάζουν στο ίδιο περιπολικό με τον πουστη που δεν μπορώ καν να πω πατέρα πλεον. Ξερωντας ότι είμαι ικανός να φύγω, πέρα από τις χειρόπεδες έχουν κάτσει και δύο μπάτσοι δίπλα μου με τα όπλα τους. "Σε μισώ". Λεω χωρίς ίχνος αλλου αισθηματος πάρα μόνο οργή. "μην ανησυχείς θα φροντίσω να την δεις μια τελευταία φορά πριν την κλείσω μέχρι την τελευταία της πνοη". Απαντάει αγνοώντας τα λόγια μου για να με επηρεάσει και το καταφέρνει. Συγχισμενος τραβάω τις χειρότερες στη προσπάθεια να σπάσουν και κουνιέμαι απότομα για να τον πλησιάσω μπροστά, μέχρι που με τραβανε και με χτυπάμε με ρεύμα. Ενδιδοντας στον πόνο μένω ακίνητος. Κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι εκείνη. Δεν μπορώ να φανταστώ τι περνάει από το μυαλό της αυτή τη στιγμή.. Το μόνο που ξέρω είναι ότι θα με μισεί και δεν θα έχει άδικο. Είμαι μεγάλος μαλακας και τα κατεστρεψα ολα, δεν υπάρχουν αρκετά λόγια για να το περιγράψω. Οι σκέψεις μου σταματάνε απο έναν ήχο που ξεπερνάνε και αυτόν των περιπολικων. Μηχανες. Αμέσως γυρνάω το κεφάλι μου πίσω στην προσπάθεια να δω τι γίνεται. Και δεν αργώ να καταλάβω.
Evellyn's POV
Μηχανες αρχίζουν να ακούγονται από το πουθενά και γυρνάω πίσω. Αμέσως παίρνω είδηση την μηχανή του Bryan και άλλες έξι να ακολουθούν πίσω του.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Σοκαρισμένη αφού νόμιζα ότι τον είχαν συλλάβει και εκείνον νιώθω επιτέλους κάτι και πιο συγκεκριμένα μια μεγάλη ανακούφιση. Η ελπίδα αρχίζει να με ξανα διαπερναει και τώρα ξέρω ότι ίσως δεν τελείωσε εδώ. Οι μπάτσοι αυξάνουν την ταχύτητα για να τους αποφύγουν αλλα το ίδιο κάνουν και εκείνοι αφού μας φτάνουν. Χαμογελάω και ξέρω ότι είναι η ώρα να κάνω κάτι. Πυροβολισμοι ακούγονται και ένα από τα περιπολικά βγαίνει εκτός δρόμου. Δεν εχω σύνοδο μαζί μου πέρα από τον οδηγό που με μεταφέρει και με γρήγορες κινήσεις περνάω τα χέρια μου μπροστά και του περνάω τις χειρόπεδες που φοράω στον λαιμό του τραβώντας προς τα πίσω για να πνιγεί. Προσπαθώντας να αντισταθεί αφού δεν αναπνέει αφήνει τα χέρια του από το τιμόνι με αποτέλεσμα το αμάξι να βγει και αυτό εκτός ελέγχου. Τραβάω με παραπάνω δύναμη με αποτέλεσμα οι χειρόπεδες να σπάσουν και εκείνος πνίγεται. Τα χέρια μου αιμοραγουν μα είναι το λιγότερο που με ενδιαφέρει τώρα. Αρπάζω το τιμόνι στη προσπάθεια να ξανα βγω στον δρόμο μα το αμάξι είναι έτοιμο να πάρει φωτιά από τα πολλά χτυπήματα που έφαγε. Δίχως να το σκεφτώ παραπάνω πήδαω από την πόρτα και πέφτω με φόρα στον δρόμο. Αφηνω ένα επιφώνημα πόνου αφού νιώθω ότι το ένα μου πόδι έχει σχεδόν σπάσει. Πάω να σηκωθώ και ο Bryan φτάνει με τη μηχανή του δίνοντας μου το χέρι για να ανέβω. Παράλληλα τα άλλα δύο περιπολικά ρίχνουν στους υπόλοιπους για να αμυνθούν μα καταλήγουν εκτός δρόμου και εκείνα. Χαμογελάω αλλη μια φορά, στο θέαμα και ανεβαίνω στην μηχανή και γω. "και πολυ άργησες". Με πειράζει ο Bryan την ώρα που ανεβαίνω και ξεκινάει να τρέχει και εκείνος με τους άλλους. Ενισχύσεις έρχονται από πίσω και μια από τις μηχανές μας συντριπτεται. Δείχνω στον Bryan το περιπολικό με τον αρχηγό τους για να με πάει εκεί. "όλος δικος σου". Μου λέει και μου δίνει το όπλο του καθώς φτάνουμε....
Μπορώ να πω έχω βραδινή έμπνευση😂.. Λοιπόν για πείτε τι πιστεύετε θα ακολουθήσει; θα είναι θετικό για την αστυνομία η για την συμμορια; και τι θα γίνει το ζευγάρι;.. 😬
Ελπίζω να σας αρεσε, θα συνεχίσω να γράφω συχνα. Τα λέμε στο επόμενο❤️ ~S
