Απαγορευμένη Αγάπη-

5~

Κεφάλαιο 5ο~

*Μερικά χρόνια αργότερα *

Βρίσκομαι στον χώρο της εκπαίδευσης και ξεδινω στον στόχο που βρίσκεται μπροστά μου μένοντας απόλυτα προσηλωμενη σε ότι κάνω.

Την συγκέντρωση μου διακόπτει η φωνή του Daniel που με ζητάει. Αμέσως γυρνάω προς το μέρος του και περιμένω να μου πει τι θέλει. "Evellyn.. Άσχημα τα νέα". Αρχίζει να λεει και  δίνω προσοχή στο τι θα ακολουθήσει. "οι μπάτσοι έπιασαν έναν δικό μας και μάθαμε πως είναι πιθανόν να μας εντοπίσουν πιο εύκολα πλέον". Ολοκληρώνει. "οι πουστηδες!". Λεω με νεύρα και χτυπάω το πόδι μου στο έδαφος." ευχαριστώ για την ενημέρωση Daniel, θα σκεφτώ τι θα κάνω". Απαντάω και γνέφει καταφατικά ενώ υστερα με αφήνει μόνη. Εγώ και ο Daniel αναπτύξαμε μια πολύ ιδιαίτερη φιλία τόσο καιρό οπότε εκείνος με ενημερώνει για όσα γίνονται πρώτος. Όπως καταλάβατε.. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ και δεν είναι απλά τα χρόνια που πέρασαν, αλλά εγώ, η συμμορία, όλα. Πλέον εγώ τους καθοδηγώ καθώς μετά την εκπαίδευση μου μέχρι και σήμερα που είμαι 21 ετών, κατάφερα να ανταπεξέλθω καλύτερα σε όλα. Πράγμα που μπορεί να πει κανείς ότι τους έκανε εντύπωση στην αρχή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η παλιά Evellyn πέθανε.. Δεν είμαι πια εκείνο το αθώο κοριτσάκι που κάθε τι το πληγώνε. Έχω μάθει να είμαι η πιο δυναμική γυναίκα και να ξεχάσω τι πάει να πει συναίσθημα. Όλα μου περνάνε αδιάφορα εκτός από τα μέλη μας και ότι γίνεται εδώ μέσα. Όσο καιρό μεγάλωνα με εκείνους είδα την ζωή με άλλο μάτι και έμαθα κάτι σημαντικό.. Να κοιτάς μόνο τον εαυτό σου. Έτσι δεν μπορεί να σε πληγώσει κάνεις και έτσι βρήκα την γαλήνη μου ζώντας στον δικό μου κόσμο.
Ίσως όλο αυτό να είχε και τα αρνητικά του.. Για κάποιον συνηθισμένο. Ναρκωτικά, θάνατοι, παρανομίες αλλά εμένα αντίθετος με ελκύουν όλα αυτά. Ήταν κάτι κρυμμένο στην ψυχή μου που το είχα θαμμένο καιρό.

[...]

Πηγαίνω προς το δωμάτιο μου για να αλλάξω τα ρούχα μου και την ίδια στιγμή μπαίνει ο Bryan μέσα. "δεν σε σταματάει τίποτα από το να γδυθεις". Λεει πονηρά και τον κοιτάω με ένα ανάλογο ύφος. "γιατί δεν με βοηθάς τότε;". Συνεχίζω και με πλησιάζει.
Κάτι που δεν ανέφερα.. Εγώ και ο Bryan δεν ήμαστε αυτό που φαίνεται. Αντιθέτως θα μπορούσαμε να λεγόμαστε και κάτι σαν φίλοι με προνόμια.. Όπως είπα το αίσθημα δεν είναι κάτι που περνάει εδώ μέσα, παρά μόνο η ευχαρίστηση.
Αυτόματα φιλιομαστε με γρήγορες κινήσεις και καταλήγουμε στο κρεβάτι μου.

"Ω Evellyn δεν έχεις ιδέα πόσο με καυλωνεις..". Ψυθιριζει μπροστά από τα χείλη μου και του δαγκώνω αισθησιακά το κάτω χείλος. "δειξε μου λοιπόν". Ανακοινώνω και με γρήγορες κινήσεις αφαιρούμε ο ένας τα ρούχα του άλλου.
δίχως προφυλάξεις, ξεκινάει να μπαίνει μέσα μου αφήνοντας με χωρίς ανασες από την ένταση. Βάζω τα χέρια μου στα σίδερα του κρεβατιού για αντίσταση και εκείνος μου τα κρατάει δυναμικά συνεχίζοντας πιο γρήγορα. Ούρλιαζω το όνομα του μέσα από τις βαριές μου ανασες και ευχαριστιεμαι κάθε λεπτό.

[...]

Μόλις ολοκληρώσουμε τελειώνουμε μαζί και ύστερα σηκωνομαστε και ντυνομαστε. "τα λέμε το βράδυ εμείς". Μου λέει με τον ίδιο τρόπο και μου κλείνει το μάτι ενώ υστερα φεύγει.
Κάπως έτσι είναι η "σχέση" μας.. Δεν μπλέκεται το αίσθημα αλλά αυτή μας ή έλξη μας ενώνει από όταν πρώτο ήρθα και δεν θα ζήταγα κάτι άλλο.
Κάνω ένα γρήγορο ντουζ και αφού τελικά αλλάξω και κάνω τα απαραίτητα πηγαίνω στο χώρο όπου ήταν η τραπεζαρία, για να δούμε τι θα συμβεί με το θέμα της αστυνομίας.
Όλοι καθόμαστε κυκλικά και εγώ στο κέντρο. "λοιπόν.. Ποιο είναι το σχέδιο;". Ρωτάει ένας και όλοι στρέφουν το βλέμμα τους σε εμένα για να δώσω την απάντηση. "θα το κάνουμε με τον κλασσικό μας τρόπο"...

Daniel

Πολλές αλλαγές από ότι φαίνεται 😌τι λέτε να γίνει και ποιος είναι αυτός ο τρόπος που αναφερεται η Evellyn;..

Τα λέμε στο επόμενο, ξέρετε πότε 😂❤️
~S