Απαγορευμένη Αγάπη-

42~

Κεφάλαιο 42ο~

Evellyn's POV

Νιώθω τα χείλη του να αγγίζουν τα δικά μου και δίχως να το καταλάβω ανταποδίδω το φιλί. Η επήρεια του αλκοόλ έχει θολώσει τη κρίση μου αλλά όχι αρκετά αφού μέσα σε λίγα δεύτερα επανέρχομαι στη πραγματικότητα και κάνω ενα βήμα πίσω διακοπτώντας ότι πηγαινε να ακολουθήσει. Πόσο ηλιθια ειμαι; λέω από μέσα μου και νευριάζω με τον εαυτό μου που πήγε να ενδώσει έστω και για λίγο. Αυτή η νύχτα δε μπορούσε να εξελιχθεί χειρότερα. Τρέχω μπροστά διχως να ξέρω που καταλήγει το δρομάκι του δάσους απο αυτή τη μεριά μα ούτε και με ενδιαφέρει. Θέλω να μείνω μόνη μου, μακριά από όλους. Πάνω από ολα μακριά του!
Οι σκέψεις που με κατατρωνε ακούγονται σαν ουρλιαχτά στο κεφάλι μου και όλα αυτά επειδή εμφανίστηκε αυτός εδώ.. Τρέχω δίχως σταματημό και παρόλο που δε μπορώ να εστίασω στο τι γίνεται ακούω βήματα πίσω μου και καταλαβαίνω ότι δεν έχει σταματήσει να με ακολουθει. Ο δρόμος τελικά τελειώνει μπροστά από την όχθη ενός ποταμού και παύω να τρέχω. Λαχανιασμενη από τη σύγχυση και το τρέξιμο προσπαθώ να ηρεμήσω και κοιτάζω μπροστά μου. Το θέαμα ήταν πανέμορφο, κάτι τελείως αντίθετο με όσα συνέβαιναν αυτή τη στιγμή. Τα αστέρια φαινοντουσαν πιο καθαρά από εδώ και το φεγγάρι ήταν το μόνο που φωτιζε στο ποτάμι κάνοντας το μέρος σχεδόν μαγικό. Δεν υπήρχε κάνεις εδώ πέρα και ούτε φαίνεται να ξανα είχε έρθει. Επικρατούσε μόνο γαλήνη, ο ήχος των πουλιών που ήταν κρυμμένα στα δέντρα και η όμορφη μυρωδιά των λουλουδιών ξεχώριζαν. Για λίγο έμεινα να το επεξεργαζομαι ξεχνώντας τι είχε προηγηθεί. Πόσο μάλλον ότι ο Jack ήταν ακόμη μαζί μου..
"είναι πανέμορφα." Τον ακούω να μουρμούραει καθώς έρχεται δίπλα μου λες και διάβαζε τη σκέψη μου. Πλησιάζω στα βραχάκια που υπήρχαν μπροστά από το ποτάμι και έπειτα κάθομαι. Δίχως να δώσω απάντηση στο σχόλιο του αποφεύγω να τον κοιτάξω και εστιάζω στο θέαμα μπροστά μου.
Όπως ήταν προβλέψιμο κάθεται δίπλα μου. "δεν κουράστηκες να τρεχεις;..". Μου λέει ήρεμα αυτή τη φορά και μου κρατάει το χέρι κάνονταςμε τελικά να τον κοιτάξω. "δεν πρόκειται. Και ξέρεις το γιατι;". Αρχίζω να λέω και με κοιτάζει απορημένος. "γιατί φοβάμαι. Δεν φοβόμουν ποτέ τίποτα και εσύ κατάφερες να με κάνεις να γίνω αυτό που δεν ήθελα, ευάλωτη. Να με κάνεις να -". Πάω να συνεχίσω και με διακόπτει.
"να σε κάνω να νιώσεις ". Συμπληρώνει τα λόγια μου πλησιάζονταςμε. Τοποθετεί το χέρι του στο πρόσωπο μου και ύστερα βάζει μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου.
Το δερμα μου καίει στο άγγιγμα του και κλείνω τα μάτια μου για λίγο. "δεν μπορείς να μου αρνηθείς ότι το σώμα σου ακόμα τρελενεται στο άγγιγμα μου".
Μου λέει κοντά στο αυτί μου και δαγκώνει το λοβο μου ενώ τα χέρια του χαϊδεύουν όλο μου το σώμα κάνονταςμε να ανατρίχιασω.
"ή ότι μόνο με ένα φιλί
γίνεσαι δικιά μου".
Συνεχίζει αφήνοντας υγρά φιλιά σε όλο μου τον λαιμό και την κλειδα μου, μέχρι που καταλήγει μπροστά από τα χείλη μου σε απόσταση αναπνοής. Κοιτάζομαστε έντονα στα μάτια και τελικά μόνο το αναπόφευκτο ακολουθεί. Ορμάμε ο ένας στα χείλη του άλλου δίχως δεύτερη σκέψη...

Νομίζω δεν χρειάζονται τα σχόλια.. :')
Το μόνο ερώτημα είναι ότι αυτό σημαίνει θα ξανα είναι μαζί; και τι θα ακολουθήσει εκείνη τη νύχτα;...

Γειά σας! Ελπίζω ναστε καλά γιατί εγώ είμαι άρρωστη 🤒.
Τελικά έφυγα νωρίτερα για διακοπές και δεν ανέβασα οπότε το επόμενο θα ανέβει πιο γρήγορα! ελπίζω να σας άρεσε τα λεμε❤️
~S