Απαγορευμένη Αγάπη-

32~

Κεφάλαιο 32ο~

Jack's POV

Βλέπω στα σκαλιά μια γνωστή φιγούρα ή άλλως την cleo..
Τι διάολο κάνει εκείνη εδω; είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι μόλις την πάρω είδηση. Εξάλλου δεν ήταν δύσκολο να την ξεχωρίσω μιας και δεν φοράει την μάσκα της. Ήταν πραγματικά όμορφη μα για πρώτη φορά μου πέρασε αδιάφορο καθώς έχω άλλη στο μυαλό μου..
Ξεροκαταπινω όταν καταλαβαίνω ότι έρχεται προς το μέρος μου. Της φέρθηκα πολυ άσχημα και κάτι μου λέει δεν βρίσκεται τυχαία εδώ. Δεν συνήθιζε να πηγαίνει σε τέτοια μέρη. "Jack". Λέει στην ψυχρά όταν φτανει προς το μέρος μου, χωρίς να δείξει κάποιο αίσθημα. Μόνο τα μάτια σου μου λενε πως νιώθεις.. λέει η φωνή μέσα μου αφού φανερα έκλαιγε. Με τραβάει μες το πλήθος για να βρούμε μια ήσυχη γωνια. Έχουμε έρθει κάτω απο τις σκάλες που περνάει μόνο ο κόσμος που κατευθύνεται προς τις τουαλέτες. Δίχως να ξέρω τι να πω περιμένω εκείνη να μιλήσει πρώτη και έτσι και κανει.
"ξερω... Ξέρω που έχεις μπλέξει και σε συγχωρώ." Δηλώνει έτσι απλά και την κοιτάζω δύσπιστος. Πως είναι δυνατόν να ξέρει και να είναι καλα τόσο εύκολα;
"Jack μίλησε μου θέλω να σου δώσω μια δεύτερη ευκαιρία-". Πάει να συνεχίσει και την διακόπτω. Την αρπάζω από τον καρπό και την τραβάω κοντά μου κοιτάζοντας τη εντονα. "Για πόσο ηλιθιο με περνάς Cleo;
Οποίο άρρωστο παιχνίδι σε έχει βάλει ο πατέρας μου να παίξεις είναι ώρα να τελειώσει.". Της λέω σοβαρός και ετοιμάζομαι να φύγω. Την ίδια στιγμή με σταματάει εκείνη και αρχίζω να εκνευρίζομαι τώρα που κατάλαβα γιατί είναι εδώ. Τα λόγια της τα είπαν ολα. Αρχίζει να κλαίει με λιγμους στέκομενη μπροστά μου.
"Το μόνο πράγμα που έκανε ο πατέρας σου ήταν να μου υποσχεθεί μια τελευταία βραδιά μαζί σου... Ενα τελευταίο αντίο πριν πας μαζί τους. Δεν με ενδιαφέρει τι έχεις κάνει, παντα τα βρίσκαμε ακόμα μπορούμε..."
Συνεχίζει με μια ελπίδα καθώς πρόσπαθει να βρει τις ανάσες της.

Cleo's POV

Τα λόγια μου δεν φαίνεται να τον επηρεάζουν ιδιαίτερα πράγμα που χαλάει το αρχικό πλάνο.
Υπήρχαν δύο επιλογές να προσπαθήσω να τον ξανα φέρω κοντά με τα λόγια μου ή
να τον ναρκωσω με μια ένεση που μου έδωσε ο πατέρας του και να τον απασχολήσω όσο η αστυνομία θα έπιανε την φίλη του..
Και αφού το πρώτο σχέδιο δεν πιάνει, θα προχωρήσω στο δεύτερο. Θέλω να γευτεί την πίκρα που με έκανε να νιώσω όταν θα βάζουν εκείνη την σκύλα πίσω από τις μπαρες. Και όταν τους ξεφορτωθούν εκείνος θα τα μετανιώσει ολα θα νιώθει σαν σκατα. Έτσι όπως ένιωθα και η ίδια. Έτσι όπως του αξίζει.
"τελείωσε Cleo δεν υπάρχει τίποτα για να βρούμε". Με ακυρώνει αλλη μια φορά καθώς είμαι χαμένη στις σκέψεις μου για την επόμενη μου κίνηση. "Μία τελευταία αγκαλιά.. Θέλω να σε αγγίξω μια τελευταία φορά τουλάχιστον." Λέω όσο πιο πειστικά μπορώ με σκοπό να έρθω κοντά του. Δεν μου είναι δύσκολο έξαλλου με τόσα που ένιωσα μέσα μου. Χωρίς να πει λέξη τυλίγει τα χέρια του γύρω μου, όπως και περίμενα.

Jack's POV

Βλέποντας την τόσο πληγωμένη λυγίζω και την αγκαλιάζω. Ξέρω πως δεν θα βοηθήσει η θα αλλάξει κάτι αλλά υποθέτω πως έτσι της λέω το αντίο.
Που να ήξερα τι θα ακολουθουσε ύστερα μετά από μια απλή αγκαλιά...

Χευυ🙃 ανέβασα όπως ειπα. Αν και μικρό αλλά θα ανέβει σύντομα η συνέχεια!
Για πείτε τι πιστεύετε θα συμβεί τελικά;.. Η κατάληξη θα είναι καλη για τα μέλη ή όλα θα πάνε όπως τα σχεδίασε ο πατέρας;...

Τα λεμε στο επομενο❤️
~S