Απαγορευμένη Αγάπη-

47~

Κεφάλαιο 47ο~

Evellyn's POV

Μένω να κοιτάω τον χώρο για λίγο και να χαμογελάω. Ηταν ένα μικρό αλλά ιδιαίτερα ωραίο σπίτι. Ο Jack μου το έδειξε όλο και περάσαμε την ημέρα μαζί τακτοποίωντας τα πράγματα μου μαζί με τα δικά του, μέχρι να πάρουμε τα απαραίτητα. "λοιπόν πως σου φαίνεται;". Με ρωτάει όταν ολοκληρώσουμε και έχει πάει πλέον απόγευμα. "Ειναι τέλειο μόνο που θα μένω μαζί σου". Του λέω και τον αγκαλιάζω σφιχτά ενώ εκεινος ανταποδίδει φανερά το ίδιο χαρουμενος.
Ξαπλώνω στο κρεβάτι του και απλωνομαι με ευχαρίστηση χωρίς να σταματήσω να απολαμβάνω να κοιτάζω τον χώρο. Είμαι απλά τόσο χαρούμενη που δεν το χωραει ο νους μου. Ο Jack πέφτει πάνω μου και γελαω. Ενώνουμε τα χείλη μας απαλά και όταν σταματάμε με κοιτάει έτοιμος να μου πει κατι. "τι περιμένεις σήκω δεν θα μείνουμε μέσα σήμερα".
Πετάει τελικά και αναρωτιέμαι τι σκέφτηκε. Ανασηκώνομαι και κάθομαι καθιστή δίπλα του. "δεν θέλω η πρώτη μας μέρα ναναι ξενέρωτη μεσα σε ένα σπίτι. Θα σε βγάλω εξω". Συνεχίζει και με τραβάει από τους καρπούς για να σηκωθώ."χμ και που θα με πας τότε;". Ρωτάω έχοντας το ίδιο χαζό χαμόγελο. Νιώθω σχεδόν αγνώριστη.

Jack's POV

Έχω σχεδιάσει αρκετά για τους δύο μας μαζί και με έξοδο με τους δικούς της μετά αλλά δεν θέλω να της αποκαλύψω τίποτα. Μαρεσει ο τρόπος που δείχνει ευτυχισμένη με κάτι τέτοια, πόσο μάλλον η αντίδραση της. "εσυ απλά ετοιμασου και θα δεις". Της λέω και κατσουφιαζει όπως περίμενα, ενώ ακολουθεί η συνεχή μουρμούρα της όπου αναρωτιέται γιατί δεν της λέω και με κάνει να γελάσω. Την βαζω κυριολεκτικά με το ζόρι να κανει ένα ντουζ μαζί μου έτσι ώστε να πάψει να μιλάει και να ετοιμάζεται. Ήδη φαίνεται ναναι απο τα αγαπημένα μου να μένω με εκείνη.

[...]

Λίγες ώρες αργότερα εγώ είμαι έτοιμος και όπως είναι προβλέψιμο για όλα τα κορίτσια, της παίρνει παραπάνω να ετοιμαστεί, οπότε απλα αράζω στον καναπέ περιμένοντας. Είμαι σίγουρος ότι θα αξίζει η αναμονή-
Σκέφτομαι από μέσα μου την ώρα που η πόρτα του δωματίου ανοίγει και εμφανίζεται αφήνοντας με σύξυλο άλλη μια φορά.

Evellyn's POV

"γιατί με κοιτάζεις ετσι;".
Είναι το μόνο που καταφέρνω να ξεστομίσω όταν βλέπω έναν Jack στον καναπέ να με κοιτάει σχεδόν λες και είχε παγωσει. Σηκώνεται και έρχεται προς το μέρος μου. "νομίζω δεν έχω ξανά δει κάποια τόσο όμορφη..". Παραδέχεται και ξεροκαταπινει.
Τα μάγουλα μου καίνε και δεν αργεί να με επηρεάσει, αλλά χαίρομαι που με βλέπει έτσι.
Παίρνουμε κλειδιά, κινητά και όλα τα απαραίτητα και βγαίνουμε από το σπίτι. Ανεβαίνω στην μηχανή του αφού είχαμε συνεννοηθεί να παρουμε την μια και εκείνος ξεκινάει να οδηγάει, χωρίς να ξέρω το που.

[...]

Φτάνουμε έξω από ενα πολύ όμορφο εστιατόριο, ηταν γεμάτο κόσμο και αφού πλέον ο ήλιος είχε δύσει ξεχωριζαν μόνο τα φώτα που ειχε. Και το καλύτερο;
Ήταν επάνω στην θάλασσα. Κατεβαίνω από την μηχανή και αφού παρκάρει κάνει το ίδιο και εκεινος. "μπορώ να πω δεν περίμενα νασαι τέτοιος τυπος". Λεω πειράζοντας τον. "Μπορώ να γίνω οτιδήποτε για σένα μωρό μου". Λέει με ενα αλαζονικό χαμόγελο και μου πιάνει το χέρι για να περπατησουμε μαζί προς το εστιατόριο. Μόλις μπαίνουμε ο κόσμος γυρνάει να μας αντικρίσει, ήμασταν μάλλον το μόνο ζευγάρι γεμάτο τατουάζ λέει η φωνή μέσα μου. Οι περισσότεροι ήταν ντυμένοι κυριλέ και με το ζόρι ανταλλαζανε κουβέντα χαμένοι σε εκείνη τους την εικόνα. Η κοπέλα στην πόρτα μας πηγαίνει στο τραπέζι που από ότι φαίνεται ο Jack είχε κλείσει και ηταν το καλύτερο. Ήταν το μόνο δίπλα από την τζαμαρία που υπήρχε όπου έσκαγε το κύμα της θάλασσας μπροστά και η θέα ήταν μόνο τα αστέρια.
Παραγγελνουμε ενα από τα καλά πιατα της ημέρας και περνάμε ώρες μιλώντας εκεί. Αισθάνθηκαμε επιτέλους την κανονικότητα που μας έλειπε και οσο περνάει ο χρόνος μαζί του τόσο πιο σίγουρη νιώθω ότι έκανα την πιο σωστή επιλογή....

Ξερω χθες δεν ανεβασα αλλά δεν προλαβα🤦🏻‍♀️...
Αλλά αύριο θα ανέβει το επόμενο!
Ενα happy κεφάλαιο:') , ελπίζω να σας αρεσε τα λεμε❤️
~S