Απαγορευμένη Αγάπη-

46~

Κεφάλαιο 46ο~

Evellyn's POV

Φτάνουμε στο σπίτι του Jack
ή μάλλον το σπίτι μας. Ακόμη να το συνηθίσω να το αποκαλώ έτσι.
Ανοίγει το γκαράζ που ήταν ακριβώς δίπλα έτσι ώστε να αφήσουμε τις μηχανές μεσα. Ενα περιπολικό κάνει την εμφάνιση του και δεν μπορώ παρά μόνο να μένω να το κοιτάω εκνεύρισμενη για λιγο. Αφήνω την μηχανή μου μαζί του και εκείνος με παρατηρεί καθώς βγάζει το κράνος του. "Αυτό δεν θα μείνει για πολύ εδω." Δηλώνει αφού με καταλαβαίνει και αφού προφανώς είναι παρελθόν του. Παρόλα αυτά δεν παύει να απεχθάνομαι ότι έχει να κάνει με αστυνομία. "Εως τότε έχω μια καλύτερη ιδεα". Συνεχίζει και πρώτου προλάβω να αντίδρασω ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου και με τραβάει επάνω του με αποτέλεσμα να καταλήξουμε στο μπροστινό κάθισμα. Ενα γέλιο μου ξεφεύγει με αυτή την κίνηση. Η πόρτα του γκαράζ κλείνει πίσω μας και το μόνο που φαίνεται είναι τα Neon φώτα που υπήρχαν στον χώρο.
Που προς έκπληξη μου ήταν πολύ προσεγμένος.
Καταλήγουμε να φιλιόμαστε παραμένοντας σε εκείνη την θέση και μπορώ να πω δεν με ενδιαφέρει καν το ότι ήμαστε σε ενα γκαράζ. Κάθε φορά που με φιλάει η αίσθηση παραμένει το ίδιο ωραία με την πρώτη φορά και δεν μπορώ παρά μόνο να θέλω όλο και περισσότερο από εκείνον.

Jack's POV

Χάνομαι στην αίσθηση που μου δίνουν τα χείλη της στα δικά μου και την έχω ανάγκη. Δίχως να σκεφτώ τίποτα άλλο της αφαιρώ την μπλούζα της και τοποθετώ τα χέρια μου στην μέση της έτσι ώστε να κολλήσω το σώμα της επάνω μου. Τα χέρια μου εξερευνανε κάθε εκατοστο της και της αφήνω υγρά φιλιά ξεκινώντας από τον λαιμό και την κλειδα της. Βαρια ανασαινει και αφαιρεί και την δική μου μπλούζα. Διακόπτει ότι κάνω και ξανα ενώνει τα χείλη μας ενώ μου ανοίγει το παντελόνι. Χωρίς να αντέχει κανενας από τους δύο μας λεπτό παραπάνω αφαιρούμε ότι άλλο φοράμε.
Βάζει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου και ξεκινάει να με καβαλάει. Αναστενάζει μες στο αυτί μου και δεν αργεί να με ανάψει. Συνεχίζει με πιο γρήγορες κινήσεις καθώς της δίνω και εγώ οθηση και την κρατάω σφιχτα. Αναστενάζω και ο ίδιος και κοιταζομαστε σε απόσταση αναπνοής ενώ τελειώνουμε μαζί. "γαμωτο Evellyn..". Είναι το μόνο που καταφέρνω και λέω. Με τρελαίνει μόνο με μια ματιά αυτό το κορίτσι. Μου δίνει ένα πεταχτο φιλί και πάει να σηκωθεί παίρνοντας τα ρούχα της που είχαν σκορπίστει τριγύρω. "που νομίζεις ότι πας;". Της λέω και αρπάζω τις χειροπέδες που είχαν ξεμείνει στο ντουλαπάκι του αμαξιού, από όταν δουλευα. Σκαω ένα πονηρό χαμόγελο χωρίς να της δώσω περιθώρια να απαντήσει άλλη μια φορά και της περνάω τις χειροπέδες στα χέρια.

Evellyn's POV

"τι νομίζεις ότι κάνεις;". Ρωτάω και κρατάω το γέλιο που πάει να μου ξεφύγει. Ειναι παλαβός και το λατρεύω. "είσαι δική μου δεν φεύγεις εαν δεν το πω". Συνεχίζει με εκείνο το αυτάρεσκο χαμόγελο. Τον φιλάω εκει που δεν το περιμένει και αρπάζω το κλειδί από τα χέρια του. Αμέσως τις ανοίγω και τις παίρνω.
Για λίγο μια φλασια από όταν τον πρώτο είδα με διαπερνάει, όπου είχε πάει να τις περάσει στα χέρια μου άλλη μια φορά.
Ενα χαμογελο σχηματίζεται και στο δικό μου πρόσωπο. Τελικά σηκώνομαι και βγαίνω έξω ενώ εκείνος ακολουθεί κατσουφιασμενος. "Απο ότι φαίνεται δεν μπορείς να με ελέγξεις ποτε". Λεω αλαζονικα και γελάω. Αυτή η μικρη κόντρα δεν θα σταματήσει ποτέ και το διασκεδάζω. "είσαι τυχερή που έχω αλλά σχέδια γιατί τώρα θα παρακαλαγες να σταματήσω καθώς -"
Πάει να ολοκληρώσει και αφού ντυθω τρέχω προς το σπίτι. Γελάει και ο ίδιος και με ακολουθεί. Μόλις ανοίξω την πόρτα για μέσα μένω να κοιτάζω τον χώρο για λίγο. "λοιπόν.. Καλώς ήρθες σπίτι μας". Μου λέει ο Jack και με αγκαλιαζει από πίσω μου....

Πρωτου με βρίσετε ξέχασα να ανεβάσω χθες- 😳
4 κεφάλαια ακόμη λοιπόν...
Όπως είπα στην ανακοινώση θα τα ανεβάζω καθημερινά. Οπότε τα λέμε αύριο! Ελπίζω να σας αρεσε❤️
~S