Απαγορευμένη Αγάπη-

41~

Κεφάλαιο 41ο~

Evellyn's POV

Μόλις οι ματιες μας συναντηθούν μένουμε και οι δύο στην ίδια θέση. Δεν ξέρω πως να αντίδρασω με την απρόσμενη εμφάνιση του εδώ και κάνω ότι κάνω καλύτερα, προσπαθώ να καταπνιξω τη κάθε σκέψη και αίσθημα που αυτόματα με διαπερναει. Αμέσως σπρώχνω άτομα μπροστά μου για να τον αποφύγω. "Evellyn πως σου φαίνονται ολα;". Με ρωτάει ο Daniel τοποθετώντας το χέρι του στη πλάτη μου τρυφερά και σκάει ένα χαμόγελο. "όλα είναι.. Υπεροχα". Σχημάτιζω τις λέξεις μου με μια παύση αφού νιώθω χαμένη αυτή τη στιγμή. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να περάσω ωραία και να τους δείξω πόσο εκτιμάω ότι έκαναν για εμένα, οπότε δεν θέλω να του πω τίποτα αρνητικό... Ούτε για την εμφάνιση εκείνου. Αν δεν την έχουν πάρει είδηση ήδη δηλαδή... Ο daniel με κοιτάζει προσεκτικά σχεδόν λες και διαβάζει τις σκέψεις μου. Ανταποδίδω το χαμόγελο επίτηδες και ξανα χάνομαι στο πλήθος, περπατώντας μέχρι το μπαράκι.
"Μία βότκα". Λέω στον τύπο που είχαν φέρει για το ρόλο του barman. Εκείνος γνέφει καταφατικά και εγώ προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου όσο περιμένω. Θέλω απλώς να κάνω κεφάλι και να ξεχάσω τι γίνεται.
"καντες δύο". Ακούω ξαφνικά μια αγοριστικη φωνή και δεν είναι οποιαδήποτε, αλλά εκείνου..
Η καρδιά μου σχεδόν αναπηδαει στο ακουσμα του και έπειτα ακούω βήματα καταλαβαίνοντας ότι ήρθε δίπλα μου. "Evellyn".
Με φωνάζει και με αγγιζει ώστε να γυρίσω προς το μέρος του. "Jack". Ανταποδίδω δίχως να ξέρω τι να πω. Ένα κομμάτι μου θα ήθελε να τον διώξω από εδώ. Να του πω πόσο πόνο μου προκάλεσε και πόσο τον απεχθάνομαι αλλά εκείνο το άλλο που σχεδόν χαίρεται που είναι εδώ φαίνεται να υπερτερεί..
Κάτι που η λογική μου μισεί.
"δεν ήξερα ότι όλο αυτό ήταν για εσενα, εγω-
χρόνια πολλα...". Λέει σταματώντας τη πρόταση του παράλληλα, φανερα ίδιο σοκαρισμένος με εμένα που ειδωθηκαμε. "ευχαριστώ." απαντάω και την ίδια ώρα μας δίνουν τις βοτκες. Πίνω την δική μου μονορουφι και μένουν να με κοιτάνε για λίγο." αλλη μια". Λέω αμέσως στον barman." μην το παρακανεις με το ποτο". Πετάγεται ο Jack και με αρπάζει άλλη μια φορά από τον καρπό όπως συνήθιζε να κάνει παλια. Γελάω ειρωνικά κοιτάζοντας τον έντονα. "έναν χρόνο τώρα δεν με σταμάτησε κανεις". Λέω και το χρώμα χάνεται από τα μάτια του όταν καταλάβαινει τι εννοώ. Παίρνω την άλλη βοτκα και τον σπρώχνω. Μπαίνω ανάμεσα στον κόσμο και πίνω ενώ προσπαθώ να ανάμεικτω και να χαθώ στη μουσική χορεύοντας. Τελειώνω και το δεύτερο ποτήρι και αρπάζω ένα ολόκληρο μπουκάλι που βρίσκω μπροστά μου. Νιώθω τη βότκα να με καίει και ήδη να έχει επιρροή επάνω μου αφού την πίνω γρήγορα.

Jack's POV

Πίνω γρήγορα το ποτό μου και φεύγω αμέσως από το μπαρ για να την βρω. Δεν Αργώ να την ξεχωρίσω από τον τρόπο που χορεύει μέσα στα άτομα και μένω να την κοιτάω άλλη μια φορά. Φαινόταν ταλαιπωρίμενη.. σαν εμένα θα ελεγε κάνεις. Παρόλα αυτά ήταν η πιο όμορφη σε όλο τον χώρο. Δεν μπόρεσα να μην μείνω να την χαζέψω λίγο αλλά και να νιώσω το μέσα μου να πονάει στις φλασιες από όσα της είχα κάνει. Κάνεις δεν τη σταμάτησε αυτό τον χρόνο είπε και δεν άργησα να καταλάβω ότι κατέρρευσε, επινε συνεχώς όπως εγώ. Έκανα κάτι τόσο όμορφο σε κάτι άθλιο όπως εγώ. Και πότε δεν της άξιζε. Είναι εγωιστικό από μέρια μου να την θέλω ακόμη μόνο δική μου αλλά αυτό είναι που χρειάζομαι. Δεν θέλω ναμαι ο λόγος που πονάει αλλά ο λόγος που ξανά βρίσκει τον εαυτό της και αυτό θα κάνω από απόψε.
Όλες μου οι σκέψεις μπαίνουν σε παύση όταν βλέπω την Evellyn να χορεύει σε έναν άκυρο συμμοριτη. Το αίμα στις φλέβες μου καίει από νεύρα, κάτι που γίνεται χειρότερο αφού ξέρω πως είναι ήδη μεθυσμένη. Περπατάω
γρήγορα προς το μέρος τους και με μια κίνηση αρπάζω την Evellyn μακρυά του. "τι στο διαολο κανεις;" μου φωνάζει και τη σηκωνω αγκαλιά σε στυλ νύφης.
Την παίρνω μαζί μου πιο πέρα στο δάσος για να ήμαστε μόνοι. Ύστερα τη βάζω κάτω. "Δεν πίνεις άλλο. Πόσο μαλλον να τριβεσαι στον κάθε μαλακα!". Φωνάζω στο τέλος της πρότασης δείχνοντας ότι εχω νευριάσει και ας μην εχω δικαίωμα. Εκείνη παραπατάει έτοιμη να μου φωνάξει και της κρατάω τα χέρια. "καλύτερα εκείνος ο μαλακας παρα εσυ".
απαντάει και καταφέρνει να με επηρεάσει. Αλλά δε περίμενα άλλη απάντηση. "ξέρουμε και οι δύο ότι δεν το εννοείς αυτο". Της λέω παίρνοντας μια ανάσα και την πλησιάζω σε απόσταση αναπνοής.....

τι κατάληξη θα έχει η νύχτα για τον Jack και την Evellyn;... Και τι άλλο θα ακολουθήσει μετά το πάρτυ;....🤔

Παλι βράδυ λοιπόν :')
ελπίζω να σας άρεσε!. Θα ξανα ανέβει μες τη βδομάδα γιατί 20 θαμαι διακοπές αρα δεν θα ανεβάζω😬
Τα λέμε σύντομα λοιπόν❤️
~S