E~ "πέτα το όπλο σου κάτω και τα χέρια ψηλά!". Φωνάζει και γελαω πλησιάζοντας τον. "καντο". Του λέω με αλαζονεία.
J~ "Καντο" μου λέει με αλαζονεία και χωρίς να το περιμενω πετάει το όπλο της και μου δίνει τα χέρια της ως ένδειξη ότι παραδίνεται. Χωρ...
Περιπολικά απο τις ενισχύσεις συνεχίζουν να αμυνονται και να τραυματιζουν κάποιους δικούς μας αλλά δεν αργούν να βγάλουν τους μπάτσους εκτός ελέγχου. Την ίδια ώρα φτάνουμε τελικά δίπλα στο αμάξι που είχαν εκείνον. Με το που μας πάρουν είδηση προσπαθει να κολλήσει στην μηχανή για να βγούμε εκτός δρόμου όσο ο συνοδηγός του βγάζει και εκείνος ένα όπλο με στόχο εμας. Τα μάτια μου πέφτουν πάνω στου Jack που βρίσκεται πίσω και τα χάνω για λιγο. "Evellyn τώρα!". Μου φωνάζει ο Bryan που οδηγάει όσο πιο κοντά τους ακόμα μπορεί, ώστε να τους ρίξω. Δίχως να το σκεφτώ παραπάνω κάνω ότι μου λέει και στοχευω στο κεφάλι εκείνου του πουστη. Ο Bryan οδηγάει με φόρα μπροστά αφού το αμάξι βγαίνει εκτός δρόμου χωρίς να έχει οδηγό. Στρέφω το βλέμμα μου πίσω και συνειδητοποίω οτι τα καταφέραμε. Ενα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο μου μα την ίδια στιγμή σβήνει όταν βλέπω το αμάξι που ήταν ο Jack.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Bryan σταματα". Του φωνάζω και έτσι και κάνει. Φρεναρει απότομα και κατεβαίνω. Την ίδια ώρα έρχονται και οι υπόλοιποι που πήραν μαζί τους όσους είχαν στα Περιπολικά. Τρέχω στο αμάξι και το πρώτο που αντικρίζω είναι αίματα παντού, κανενας ξύπνιος μαζί και ο Jack. Νιώθω έναν έντονο πόνο στο στήθος μου και η αγωνία με καταβάλει. Δίχως να σκεφτώ την λογική και όσα μου έχει κάνει τον τραβάω γρήγορα έξω από την πλέον σπάσμενη πορτα. "JACK! JACK! ΞΥΠΝΑ ΓΑΜΩΤΟ". Φωνάζω και μετά από τόση ώρα που δεν ένιωθα τίποτα άλλο παρά μόνο κενό, τα δάκρυα μου κάνουν την εμφάνισή τους. Δεν ξέρω πως είναι δυνατόν να αγαπάς κάποιον αλλά και να τον μισείς ταυτόχρονα αλλά αυτό συμβαίνει σε εμένα τώρα και δεν μπορώ να το αγνοήσω. Τον μισώ που με χρήσιμοποιησε αλλά ούτε θα αντεχα να τον δω να πεθαίνει γιατί τοναγαπώ. "ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΚΑΛΈΣΕΙ ΒΟΉΘΕΙΑ". Σχεδόν ούρλιαζω στους άλλους που μαζεύονται. Εμφανίζεται ο Daniel και καλεί γρήγορα ασθενοφόρο. Γονατιζω στον δρόμο και κρατάω τον Jack μέχρι να φτάσει η βοήθεια. Σε όλη την διάρκεια δεν ανταλλάζω με κανέναν κουβέντα.
[...]
Η βοήθεια φτάνει και μεταφέρουν τον Jack μεσα στο ασθενοφόρο. Ετοιμάζομαι να μπω να τον συνοδέψω και ο Bryan με τραβάει από τον καρπό απότομα. "Evellyn δεν μπορείς να ρισκάρεις να πας μαζί του! . Μόλις φάγαμε τον αρχηγό τους γαμωτο και μας ψάχνουν καιρο. Αν πας εκεί θα σε βρουν, δεν θα υπάρχει δεύτερη ευκαιρία. Στοίχημα ήδη έρχονται και άλλοι". "Έχει δίκιο. Είδες τι έγινε δεν μπορούμε να ρισκάρουμε και άλλη φορα". Συμπληρώνει ο Daniel όταν ολοκληρωσει ο Bryan. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και σταματάω ότι κάνω. Οι πόρτες του ασθενοφόρου κλείνουν και παίρνουν τον Jack μακρυά από εδώ. Βάζω τη λογική μου μπροστά και γνέφω καταφατικά. Έχουν δίκιο. Δεν μπορώ να πάω και εγώ και ύστερα από όλα αυτά δεν είχα σκοπό να τον ξανά δω. Ξέροντας ότι θα τον σώσουν εκεί μου αρκεί για να τον αφήσω πίσω μια και καλή όπως του αξίζει.. "ωρα να πηγαίνουμε". Λέω ψυχρά και περπατάω προς την μηχανή του Bryan για να γυρίσουμε πίσω.....
Ο πατέρας του Jack πέθανε.. μα στα αλήθεια τελείωσαν όλα εδω;... ο Jack θα ζήσει;... και η Evellyn παρα τα όσα αισθάνεται θα τον ξεχάσει στα αλήθεια; 🤔...
Χευυ, ξανα έγραψα λοιπόν (πάλι βράδυ😂) Ελπίζω ναστε καλα και να σας αρεσε, τα λέμε σύντομα❤️ ~S
