E~ "πέτα το όπλο σου κάτω και τα χέρια ψηλά!". Φωνάζει και γελαω πλησιάζοντας τον. "καντο". Του λέω με αλαζονεία.
J~ "Καντο" μου λέει με αλαζονεία και χωρίς να το περιμενω πετάει το όπλο της και μου δίνει τα χέρια της ως ένδειξη ότι παραδίνεται. Χωρ...
"Jack, σκέψου το τι καλύτερο από το γεγονός ότι υπάρχει κορίτσι στην συμμορία τους". Λεει χαμογελώντας διαβολικά και αρχίζει να με βάζει σε σκέψεις. Μόλις συνειδητοποίω τι εννοεί με αυτό σοβαρευω. "δεν υπάρχει περίπτωση να-". Πάω να πω και με διακόπτει. "δεν είναι αυτό που νομίζεις. Αντιθέτως θέλω να την πλησιάσεις. Καντη να νομίζει πως θες να είσαι μαζί τους, τα κορίτσια λυγίζουν πιο εύκολα σε αυτά.". Δηλώνει και αυτόματα με πιάνει ένα νευρικό γέλιο." Κρίνοντας από την τελευταία συνάντηση δεν είναι συνηθισμένο κορίτσι. Και πως νομίζεις ότι θα με πίστευαν έτσι στο άκυρο; ". Λέω περιμένοντας για την απάντηση του." Μην ξεχνάς πως ήσουν μικρός πριν σε βάλω σε αυτή την θέση". Αρχίζει να λεει και αναμνήσεις με διαπερνάνε αμέσως. Μικρός δεν είχα καμία σχέση με τώρα και εαν δεν ήταν ο πατέρας μου θα ήμουν ικανός να γίνω σαν εκείνους. Είναι μια μεριά του εαυτού μου που έχω θαμμένη." θέλω να βγάλεις εκείνο τον εαυτό προς τα έξω ". Λεει τα τελευταία του λόγια και βγαίνει από το δωμάτιο αφήνοντας με στις σκέψεις μου για άλλη μια φορά. Μισούσα εκείνη την πλευρά του εαυτού μου γιατί προκάλεσε πολλά κακά στην ζωή μου.. Ήμουν απλα αδιάφορος προς όλα και σκεφτόμουν με διαφορετικό τρόπο. Την ώρα που οι αναμνήσεις παίζουν στο μυαλό μου, μια φλασια της Evellyn μου έρχεται καθώς ο τρόπος της μου θύμισε τον παλιό μου εαυτό. Ίσως τελικά ο πατέρας μου έχει δίκιο όλο αυτό είναι όντως ένα πλεονέκτημα και είμαι διατεθειμένος να το κάνω για να τα αλλάξω όλα και ύστερα να αφήσω τις ανοιχτές πληγές στο παρελθόν. Αμέσως σηκώνομαι από το κρεβάτι, παρά την δυσκολία και ζητάω εξιτήριο από εδώ. Πρέπει ήδη να ξεκινήσω το σχέδιο..
Evellyn's POV
Έχει ήδη ξημερώσει και όλη την υπόλοιπη νύχτα την πέρασα με τον Bryan δίχως να κοιμηθω αφού κυριαρχούν πολλά στις σκέψεις μου.. Υστερα από όλα, παρά την χαρά που είχα, ένα κακό προαίσθημα με περιβάλλει. Αυτός ο μπάτσος δεν έμοιαζε με τους άλλους, ίσως τελικα έπρεπε να τον είχα τελειώσει. "όλα καλά;". Λεει ο Bryan βγάζοντας με από τις σκέψεις μου, όταν παρατηρεί την ξαφνική μου σιγή. "ναι". Απαντάω χωρίς να δώσω ιδιαίτερη σημασία. "ξέρεις πως μπορείς να μιλάς για όλα σε μενα". Λεει πιο σοβαρός. Πάντα το είχε αυτό, παρά όσα κάνουμε να νοιάζεται για εμένα και το εκτιμούσα από όταν ήρθα αυτό. "μην ανησυχείς". Λέω με ένα ψεύτικο χαμόγελο. Παρόλα αυτά ποτέ δεν μαρεσε να ανοιγομαι για το τι σκέφτομαι. Πόσο μάλλον για κάτι τέτοιο που είναι απλώς μια ανοησία. Είναι απλά ένας άλλος μπάτσος άλλωστε. Έχω ξεκάνει τόσους έως τώρα. "Καλα λοιπόν εάν με χρειαστείς ξέρεις που θα με βρεις". Λεει με νόημα και αφήνει ένα φιλί στα χείλη μου ενώ σηκώνεται από το κρεβάτι. Πηγαίνω προς την ντουλάπα μου και αφού δεν πρόκειται να κοιμηθω κάνω τα απαραίτητα και βγάζω ένα σύνολο έξω για να φορέσω.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Χρειάζομαι λίγο χρόνο μακρυά από εδώ και αφού σήμερα δεν τρέχει κάτι με την συμμορία πάω να βγω από το κτήριο. Έτοιμη να φύγω ο Daniel μπαίνει στον δρόμο μου. "Evellyn. Για που το βαλές;". Λεει με ένα χαμόγελο. "χρειάζομαι λίγο χρόνο μόνη". Του λέω και φαίνεται να καταλαβαίνει αμέσως ότι κάτι έχω. Όπως εχω ξανα αναφέρει ο Daniel και εγώ έχουμε μια ιδιαίτερη φιλία. Χωρίς να το συνεχίσω βγαίνω και με ακολουθεί. "θα σε ενημερώσω εάν γίνει κάτι νέο. Και Evellyn.." αρχίζει να λεει αφού αποδέχεται την απόφαση μου, και τον κοιτάω. "να προσέχεις". Ολοκληρώνει και γνεφω καταφατικά. Ανεβαίνω στην μηχανή μου και πηγαίνω στην πιο κοντινή παραλία. Είναι το μόνο μέρος που με ηρεμεί όταν νιώθω πεσμένη από κάτι και στη συγκεκριμένη περίπτωση τις σκέψεις μου.
[...]
Φτάνω και αφού αφήσω την μηχανή πάω και κάθομαι μπροστά από την θάλασσα. Ανάβω ένα από τα τσιγάρα μου και εστιάζω την προσοχή μου στην ηρεμία της θάλασσας.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Καθώς παρατηρώ το μέρος είμαι τελείως μόνη αφού σπάνια έρχεται κόσμος εδώ, μα η ησυχία μου διακόπτεται από το άκουσμα μιας μηχανής. Σκεπτόμενη ότι είναι κάποιος από τους δικούς μου στρεφω το βλέμμα μου προς εκείνη την κατεύθυνση μα εκείνο που βλέπω με πιανει απροετοιμαστη....
Τι λέτε να είδε η Evellyn;.. Τι είχε βιώσει ο Jackson και πως ήταν; και τι πρόκειται να κάνει για το σχέδιο του πατέρα του; 🤔...
