Απαγορευμένη Αγάπη-

27~

Κεφάλαιο 27ο~

Evellyn's POV

Ο Jack κάνει ένα βήμα πίσω διακοπτωντας το φιλί και βρίσκουμε και οι δύο τις ανάσες μας. Ένα αυθόρμητο χαμόγελο σχήματιζεται στα χείλη μου και το ίδιο κάνει και εκείνος. Μένουμε για λίγο ακόμα ακίνητοι κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον μες τα μάτια. "υποθέτω πως πρέπει να επιστρέψουμε στους άλλους..". Ξεστομιζω άβολα σπάζοντας την ησυχία. Πριν προλάβει να δώσει την απάντηση του κατεβαίνω τα σκαλιά με γρήγορες κινήσεις, αφού φύγανε οι μπάτσοι, για να φτάσω πριν από εκείνον. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ αυτό.. Δεν ήμουν ποτέ φτιαγμένη για αυτά τα αισθήματα και τώρα που βγαίνουν στην επιφάνεια για πρώτη φορά νιώθω σαν να πνίγομαι. Ίσως απλά να μην μου αξίζει η αγάπη για αυτό κιόλας να μην την είχα ποτέ πριν..
Υποθέτω πως εάν συνεχίζω να το αποφεύγω κάποια στιγμή θα σταματήσει όλο αυτό. Και εκείνο το ενοχλητικό αίσθημα με το άγγιγμα του ή ακόμα και την παρουσία του θα ξεθωριάσει..
Μόλις φτάνω στο στενό οι σκέψεις μου κόβονται αφού πέφτω πάνω στον Bryan. Μόνο από τον τρόπο που με κοιτάει καταλαβαίνω ότι τα πράγματα είναι ακόμα χάλια μεταξύ μας.
Πηγαίνω προς το μέρος του, δεν γίνεται να το αφήσω έτσι. "Bryan -". Παω να μιλήσω μέχρι που τη προσοχή μου τραβάει το δεξί του χέρι που αιμορραγει. "τι διάολο;! Είσαι καλά;". Φωνάζω και πάω να τσεκάρω τη πληγή μα απωθεί το άγγιγμα μου. Την ίδια ώρα όλοι φτάνουν μαζί και ο Jack..
"είναι απλώς μια πληγή Evellyn". Δηλώνει στη ψύχρα και αφού ανέβει στη μηχανή πρώτος κάνοντας σκηνή φεύγει με φορά. "δεν είναι καλά.. Ίσως πρέπει να μιλήσετε σοβαρά". Με συμβουλεύει ο Daniel καθώς και εκείνος είδε τι έγινε. Γνεφω καταφατικά και αφού φροντίσουμε να δούμε εάν είναι όλοι ασφαλείς, φεύγουμε από τη πίσω μεριά του δρόμου.

[...]

Φτάνουμε πίσω στο μέρος μας όπου συζήταμε για την πορεία, ενώ ακούμε στα νέα της τηλεόρασης τον χαμό που προκάλεσαμε. 4 από τους μπάτσους κατέληξαν στο νοσοκομείο αφού τους βρήκαν κοντά στις μολότοφ και ο κόσμος ξεσηκωθηκε για άλλη μια φορά. Αυτός είναι ο σκοπός μας εξάλλου, να ακουστουμε και εμείς.
Σηκώνομαι από το τραπέζι που καθόμασταν και πηγαίνω στο δωμάτιο του Bryan. Είναι ο μόνος που δεν έκατσε μαζί μας. Και αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή να προσπαθήσω να επανορθώσω.
Μπαινω μέσα αφού η πόρτα είναι ανοιχτή και τον βρίσκω να κάθεται στο κρεβάτι του, με το κεφάλι του ακουμπισμένο στον πίσω τοίχο και ένα τσιγάρο στα χείλη του. "μπορούμε να μιλήσουμε;". Λέω σοβαρή και κάθομαι δίπλα του. Τραβώντας μια τζούρα από το τσιγάρο του στρέφει το βλέμμα του σε εμένα.
"νομίζω πως ότι είχαμε να πούμε το είπαμε". Απαντάει και σηκώνεται περπατώντας προς τη τουαλέτα. Απελπισμένη τον ακολουθώ και τον βλέπω που περιποιείται την πληγή του στη προσπάθεια να με αγνοήσει. "ασεμε να το κάνω εγώ". Λέω χωρίς να του επιτρέψω να αρνηθεί και μπαίνω ανάμεσα του.
Η πλάτη μου ακουμπάει τον νυπτηρα όσο του απολυμένω και του κλείνω το τραύμα, ενώ εκείνος αφήνει μορφασμους από πόνο και με κοιτάει. "έτοιμος". Δηλώνω και εκείνος δεν σταματάει να με κοιτάει μια στα μάτια και την άλλη στα χείλη.
Εκεί που νιώθω ότι είναι έτοιμος να με φιλήσει βήματα ακούγονται από το δωμάτιο και γυρνάμε και οι δύο, όπου βλέπουμε τον Jack.
τι σκατα θέλει εκείνος εδώ;... Λέει η φωνή μέσα μου και βγαίνω από το μπάνιο. "Φυσικά και θα ερχόσουν..". Λέει σχεδόν σαν να γρυλλίζει ο Bryan φανερά θυμωμένος που διέκοψε ότι είχε στο μυαλό του να γίνει. Νιώθω περίεργα αλλα παράλληλα χαίρομαι που εμφανίστηκε γιατί δεν θα άφηνα τον Bryan να το κάνει, δεν μπορώ να τα περιπλεξω άλλο. Κρατάω το χέρι του Bryan ως ένδειξη να μείνει ήρεμος όσο βρίσκεται δίπλα μου.
"δεν ήρθα για εσένα αλλά για εκείνη". Δηλώνει σοβαρός o Jack και μας κοιτάζει και τους δύο εναλαξ, σχεδόν ενοχλημένος. "λοιπόν δεν γουστάρω να είσαι εδώ". Απαντάει επιθετικά ο Bryan και πριν γίνει κάτι μπαίνω ανάμεσα. "με βρήκες, ας φύγουμε". Λέω ήρεμα εγώ και πλησιάζω την πόρτα για να έρθει μαζί μου. Αμέσως βγαίνουμε και ο Jack του χτυπάει επίτηδες τον ώμο του με τον δικό του καθώς περπατάει." εμείς δεν τελειώσαμε". Πληροφορώ τον Bryan και πρώτου δώσει απάντηση έχω φύγει με τον Jack.
Αυτό δεν πήγε όπως περίμενα.. Σκέφτομαι απογοητευμένη.
Φτάνουμε στο δωμάτιο μου και κλείνω την πόρτα. "τι θελει-". Παω να μιλήσω και με διακόπτει με τη φωνή του. "αρκετά με αυτές τις μαλακιες μαζί μου Evellyn". Λέει με ένταση και με πλησιάζει φανερά θυμωμένος. "για ποιο πράγμα μιλάς;". Κάνω την ανηξερη ενώ ξέρουμε και οι δύο πως ξέρω καλά τι εννοεί. "ξέρω ότι δεν είμαι ο μόνος που νιώθει κάτι!". Συνεχίζει με τον ίδιο τόνο και κάνω ένα βήμα πίσω. "τότε μάλλον είσαι γελασμένος". Απαντάω προσπαθώντας να μην δείξω αίσθημα αλλά δεν τα καταφέρνω αφού μόνο και από τον τρόπο που τον κοιτάω νιώθω την επιρροή..
Ένα ειρωνικό γέλιο του φεύγει ενώ τα χέρια του σχηματίζουν γροθιές. "τότε εξήγησε μου γιατί δεν φίλησες τον φλώρο τον φίλο σου πριν; νομίζεις ότι δεν σε είδα πως σε κοίταζε;". Αρχίζει να λέει ενώ με πλησιάζει απότομα και ξεροκαταπινω χωρίς να βρίσκω τα λόγια μου, τι σκατα μου κάνει;.
"γιατί όταν κάνω αυτό..". Λέει βαζωντας τα χέρια του στη μέση μου και τραβώνταςμε κοντά του.
" ή αυτό.. ". Προσθέτει βαζωντας τα χείλη του στον λαιμό μου και δινει έντονα φιλιά.

"το σώμα σου ανατρίχιαζει..και παραδίδεται σε εμένα".
Ψυθιριζει και το ένα του χέρι ανεβαίνει προς τα πάνω φτάνοντας στα χείλη μου όπου τα κρατάει με τον δείκτη του και γλύφει το δικό του χείλος, σε απόσταση αναπνοής. "εγώ.. Εγ-". Σχεδόν τραυλιζω από το πόσο με ελέγχει αυτή τη στιγμή και χωρίς να το αναλύσω άλλο τον φιλαω..
Με σηκώνει και βάζω τα πόδια μου γύρω από τη μέση του ενώ τα χέρια μου είναι στον λαιμό του.
"δεν έχεις ιδέα πόσο περίμενα αυτή τη στιγμή μωρό μου.. ". Λέει και νιώθω την καρδιά μου να πάλλεται πιο γρήγορα στο άκουσμα αυτών των λέξεων. Αμέσως με βάζει στο κρεβάτι και έρχεται από επάνω μου..

Cleo's POV

Κάνω ένα χαλαρωτικό μπάνιο και ετοιμάζομαι στα γρήγορα. Σήμερα είναι η επέτειος μας με τον Jack και παρόλο που δεν έχουμε μιλήσει από τη τελευταία φορά που έγιναν όλα, ξέρω ότι η έκπληξη του θα αλλάξει τα πράγματα μεταξύ μας.

[...]

Κοντεύει να βραδιάσει και απομένει λίγο ακόμα μέχρι να πάω στο εστιατόριο όπου μου είχε υποσχεθεί θα πηγαίναμε.
Βάζω τα καλά μου και αφού πάρω μαζί μου το δώρο που του πήρα ξεκινάω τη διαδρομή μου για εκεί, όπου θα τον περιμένω....

Μεγάλο κεφάλαιο.. Είδατε δεν σας άφησα πολυ πάρα το διάβασμα! 🙃. Τι λέτε να ακολουθήσει σε εκείνο το δωμάτιο; 😌.. . Η Evellyn θα συνεχίσει έτσι;.. και με την Cleo αλλά και τον Bryan τι θα γίνει;

Τα λέμε στο επόμενο, ❤️
Μετά τη Παρασκευή θα μπορώ
:(
~S