My Husband is Gay

Chapter 5

Chapter 5: Husband and Wife

“Ang ganda ganda ng baby ko.” naiiyak na sabi ni mama habang nakatingin sa’kin na inaayusan ng dalawang bakla.

Napangiti naman ako at napatingin sa salamin. Hindi ko makilala ang mukha ko dahil talaga namang napakaganda ko sa ayos na ito. Ngayon na ang kasal ko at hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako pero sabi ni mama ay normal lang naman daw iyun.

“Hindi na baby ang anak natin.” nakangiting sabi ni papa pero malungkot ang mga mata.

“Masayang masaya kayo na ibalita sa’kin noon na ikakasal na ako tapos ngayon na nandito na malulungkot kayo.” napanguso ako, “Sign na ba ito na ititigil na niyo ang kasal?” napangiti ako.

Natawa naman sila, “No, sweetie.”

Bumagsak naman ang balikat ko. Akala ko pa naman dahil nalulungkot sila na ikakasal na ang baby nila ay ihihinto na ang kasal, yun pala hindi.

Napahawak ako sa dibdib ko habang nasa sasakyan kami. Nasa tapat na kami ngayon ng simbahan, kinakabahan ako. Lumabas na sila mama sa kotse at lumabas na din ako. May mga lumapit sa’min at inayos pa ang gown ko. Naglakad ako papalapit sa nakasarang pintuan at huminto.

Ito na talaga! Ikakasal na ako sa baklang iyun! Lumapit sa’kin sila mama at ngitian ako. Ngumiti naman ako at napabuntung hininga. Maya maya pa ay biglang bumukas ang pintuan kasabay ng pagtugtog ng kanta. Ang bongga! Ang ganda ng loob! Talagang pinaganda nila mama ‘a? Para namang magpapakasal kami dahil mahal namin ang isa’t isa ‘e arranged marriage lang naman ito kaya dapat hindi na nila binonggahan.

Nagsimula na kaming maglakad sa gitna. Napatingin ako kay Ay-Ay na naghihintay sa unahan. Muntik ng malaglag ang panga ko ng makita ko kung ano ang itsura niya! Ang gwapo niya grabi, bagay na bagay sa’kanya ang suot! Ang linis niyang tingnan.

Nang makarating kami sa harapan niya ay ibinigay ni papa ang kamay ko sa palad ni Ay-Ay.

May sinabi pa siya papa pero hind ko na narinig dahil natulala yata ako kay Ay-Ay. Bumalik naman ang diwa ko ng hilahin niya ako ng kunti.

Napahawak ako bigla sa dibdib ko. Bakit ang bilis ng tibok? Naku naman, baka atakihin pa ako dito ng wala sa oras.

“I Pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride.”

Nagpalakpakan ang mga nandito sa simbahan at humihiyaw. Sa wakas tapos na! Humarap naman ako kay Ay-Ay at inalis niya ang nakaharang sa mukha ko. Inilapit niya ang mukha niya sa’kin at napalunok ako.

Bigla ay parang aatakihin ako sa puso.

“Sana ako na lang ay may suot na gown.” tapos mabilis niya akong hinalikan sa pisngi.

Napasimangot naman ako. Kailangan pa talagang sabihin iyun? Ipasuot ko kaya talaga itong wedding gown sa’kanya tingnan lang natin kung babagay sa’kanya.

Pagtapos ng pag picture ng lahat sa simbahan ay dumiretso kami sa reception. Grabi ang dami pa lang umattend sa kasal namin at mukhang mayayaman silang lahat. Nakita ko din si Danreb pero tanging pag kaway at pagngiti lang ang nagawa ko dahil hindi ako makalapit sa’kanya. Kakamustahin ko na lang siya sa school pag bumalik na ako.

Halos ilang oras din ang itinagal namin dun at ang bigat na din ang wedding gown ko dahil sa mga pera na isinabit sa gown ko ng sumayaw kaming dalawa ni Ay-Ay. Ayaw ko sana kaso mapilit si mama ‘e.

Pagtapos kung hubarin ang gown na suot ko na wala ng pera ay nagbihis ako ng pantulog at inihiga ang pagod kung katawan sa kama. Nasa mansion na kami ngayon. Si Ay-Ay nasa katapat kung kwarto, kahit sinasabi ni mama na magtabi kami ay umayaw kaming dalawa. Ayoko nga na makatabi yun!