[Zawgyi]
အခန္း ၆၄၄ ဒီညအားလား?
က်န္းေယြ႕ခ်င္ တမင္တကာကို သူမအားလ်စ္လ်ဴရႈေနမွေတာ့ လင္ေရွာက္က်ား ဆက္မေနေတာ့ဘဲ ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေပမည့္ သူမ၏ေဒါသမ်ားျပန္လည္ေျပေပ်ာက္သြားမည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ က်န္းေယြ႕ခ်င္အား ထပ္ကာ သူမႏွင့္အတူ အျပင္ထြက္ရန္အတြက္ ဖိတ္ေခၚဦးမည္ျဖစ္သည္။ က်န္းေယြ႕ခ်င္က သူမ၏မ်က္ႏွာသာေပးမႈကို ျငင္းဆန္ေနတာေၾကာင့္ ပိုၿပီး အေလွ်ာ့မေပးႏိုင္ျခင္းလဲပါေလသည္။
တစ္ကိုယ္ေကာင္းသမားမ်ားသည္ သူတို႔တြင္ မရွိေနသည့္အရာကိုမွ ပို၍စြဲလမ္းတတ္ၾကသည့္ သေဘာသဘာဝရွိေလသည္။
ကုနင္းလဲ က်န္းေယြ႕ခ်င္ေနာက္မွေနကာ စားဝိုင္းသို႔လိုက္လာခဲ့ကာ ထန္ခ်င္းယန္ကို ျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ က်န္လူမ်ားႏွင့္ပါ အခ်င္းခ်င္း မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ေသးသည္။
“ေရာ့၊ မင္းႀကိဳက္တာသာမွာ။” က်န္းေယြ႕ခ်င္ သူႏွင့္ထန္ယန္ခ်င္းတို႔က ႏွစ္ေယာက္စာတည္းမွာထားတာေၾကာင့္ စားေသာက္ဖြယ္စာရင္းကို ကုနင္းအားလွမ္းေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ေက်းဇူးပါ!”
စုန႔္မန္နီႏွင့္ရွားယီခ်ဴးတို႔လဲ သူမတို႔ႀကိဳက္ႏွစ္ရာအစားအစာမ်ားကို မွာယူခဲ့ၾကသည္။
“ကုနင္း၊ မင္းဒီရက္ေတြအတြင္း ဘာေတြလုပ္ေနမ်ားလုပ္ေနတာလဲ?” က်န္းေယြ႕ခ်င္ ပုံမွန္လိုပင္ ဟန္ေဆာင္ကာ ေမးလိုက္သည္။
“အလုပ္ကိစၥေလးေတြလုပ္ေနလို႔ပါ။” ကုနင္းအေသးစိတ္ကိုေတာ့ မေျပာျပခဲ့ေပ။
ကုနင္းက အေသးစိတ္ထုတ္ေျပာခ်င္ဟန္မေပၚတာေၾကာင့္ က်န္းေယြ႕ခ်င္လဲ ထပ္မေမးေတာ့ေပ။
“ဟုတ္သား၊ မင္းေနာက္တစ္ခါ အေစာကမိန္းကေလးေတြနဲ႔ ထပ္ေတြ႕ခဲ့ရင္ ေဝးေဝးေရွာင္သြားတာ ပိုေကာင္းမယ္။ အထူးသျဖင့္ မင္းနဲ႔ခုံဝင္လုတဲ့တစ္ေယာက္ကိုေပါ့။” ကုနင္း၏ သိုင္းပညာေကာင္းမွန္း က်န္းေယြ႕ခ်င္သိေသာ္လည္း သိုင္းပညာတစ္ခုတည္းျဖင့္ အရာရာတိုင္းကို ေျဖရွင္းႏိုင္သည္မဟုတ္ေပ။ တခါတရံ ေနာက္ခံအင္အားသည္ကသာ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းဖို႔ရန္ အဓိကေသာ့ခ်က္ျဖစ္ေလသည္။
