[Unicode]
အခန်း ၇၇၃ ကုနင်း၏ပရိသတ်
“အမေ့!!” ကျန်းဝမ်မေ့ကြောက်လန့်ကာ သူမအမေနားသို့ အမြန်သွားလိုက်သည်။ သို့ပေမည့် သူမလက်ကောက်ဝတ်ကလဲ ထိခိုက်ထားတာကြောင့် သူမအမေကို ဘယ်လက်ဖြင့်သာ ကူထိန်းပေးထားနိုင်မည်ဖြစ်သော်လည်း ထိုသို့ထိန်းပေးနိုင်ဖို့အထိလဲ သူမကလုံလောက်အောင် သန်မာမှုမရှိပေ။
ကျန်းဝမ်မေ့ ကူကယ်ရာမဲ့နေကာ ချက်ချင်းပင် မန်နေဂျာတင်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး၊ “နင်ဘာကြည့်နေတာလဲ? ငါ့အမေကိုလာကူပေးလေ! လူနာတင်ယာဉ်နဲ့ရဲကိုလဲ ချက်ချင်းလှမ်းခေါ်လိုက်။ ဒီလူသတ်သမားကို ဖမ်းရအောင်!”
မန်နေဂျာတင်းက အရင်ဆုံး ကုနင်းဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ကုနင်းကလဲ စိတ်အေးလက်အေးရှိနေစဲပင်။ “ကျွန်မကို မစိုးရိမ်ပါနဲ့။ ရဲခေါ်လိုက်ပါ။”
မန်နေဂျာတင်းသည် ကုနင်းဘက်က ရပ်တည်သူဖြစ်သော်လည်း ကျန်းကတော်ရော ကျန်းမမလေးပါ ထိခိုက်သွားတာကတော့ ကောင်းသည့်ကိစ္စမဟုတ်ပေ။
ကျန်းဝမ်မေ့က ကုနင်းကို စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ၊ “နင့်ကို သေချာပေါက် ထောင်ထဲအရောက်ပို့ပစ်မယ်!” သူမ၏ပြောဆိုပုံက အကျဉ်းထောင်စနစ်ကို သူမတို့ကျန်းမိသားစုကပဲ ထိန်းချုပ်ထားသလို ထင်ရပေသည်။
“နင်နဲ့နင့်အမေက ငါ့ကိုအရင်စပြီးတိုက်ခိုက်တာလေ။ နင်တို့ဘက်ကသာ မစရင် ဒီလိုထိခိုက်ကြမှာမဟုတ်ဘူး။ ငါက ငါ့ကိုယ်ငါကာကွယ်လိုက်ရုံတင်ပဲ။”
ကုနင်းကတော့ သူမဘာအမှားမှမလုပ်ခဲ့ဟု ယုံကြည်ချက်ရှိနေတာကြောင့် ရဲခေါ်လိုက်လဲ နည်းနည်းလေးမှ မစိုးရိမ်ပေ။
“အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ? ရဲတွေကရော နင့်ဘက်မှာ ရပ်တည်ပြီး ကူညီကြမလား ကြည့်ရသေးတာပေါ့!” ကျန်းဝမ်မေ့မှာ ယခုလိုအခြေအနေအထိ သူမမာနကို မလျှော့သွားသေးပေ။
ကုနင်း၏မိသားစုသာ ကျန်းမိသားစုထက် အာဏာနည်းပါက ယနေ့ ပြဿနာအကြီးကြီးတက်သွားမည်ဖြစ်ပေမည့် မဟုတ်သည်က ခက်လှသည်။
ကုနင်း အချိန်ကုန်ခံကာ ကျန်းဝမ်မေ့နှင့် စကားနိုင်လုမနေဘဲ မန်နေဂျာတင်းဘက်သို့လှည့်လိုက်ကာ စာချုပ်ကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။ “စာချုပ်မှာ ငါလက်မှတ်ထိုးပြီးသွားပြီ၊ နောက်ကျန်တဲ့ ဥပဒေပိုင်းကိစ္စတွေကိုတော့ နောက်မှအပြီးသတ်ကြတာပေါ့။”
