Horizon Pirates

Kabanata 25

- THIRD PERSON'S POV -

Zech walked in the middle of the night. Cold and sweet wind of spring entered his nose. He stopped from his pace and stared at the mansion.

Pinilig nito ang ulo,kanina pa niya ito nililingon. Why does he kept looking back? It's not like he regretted his decision and left something important behind. Panandalian niya lang na nakilala si Azra at wala naman sila gaanong pinagsamahan. His focus shall be in Frost now. Ito na ang sunod niyang target.

Pinagtitinginan si Zech ng mga tao sa mailaw at maingay na street dahil sa bitbit niyang malaking sako. Sampung beses ang inilaki kaysa sa sako na bitbit ni Kaito noon. It's a bag full of money. A total of 15 million DILACS.

Kailangan niya nading isakatuparan ang ibigay si Frost sa mga marines bago pa magising si Azra at makatakas sa gamay ni Paron. He will use the same method since he can't beat Frost in one on one fight. Pagkatapos niyang makuha ang perang nabubuo sa 30 million DILACS. Agad siyang aalis ng isla at tatakasan ang mga 'to.

Dahil si Azra at Frost naman ang usapan,hindi na mahirap sa kanila ang takasan si Paron oras na magising ang mga 'to. They're not ordinary. There will be no harm...their paths wouldn't cross again...but despite of that,kahit baligtarin pa ang mundo. It's clear that Zech betrayed them.

'Betray? I was never their accomplice in the first place.' Zech chuckled.

Napadaan siya sa isang cake shop. Hindi nakaligtas sa kanyang paningin ang hilerang mga cake na iba't iba ang flavor at disenyo. Napahinto siya sa paglalakad at napatitig dito. His eyes were caught by a certain caramel cake.

"Reminds me of your ugly eyes."

Zech remembered the day where Azra gave him a caramel cake. First month, fifteenth day, year 986. It was exactly Zech's birthday.

Araw ng kapanganakan. Muntikan na makalimutan ni Zech ang araw kung kailan siya nabuhay sa mundong 'to. Hindi niya nga alam na dalawamput limang taong gulang na siya. He stopped celebrating his birthday a long time ago. Para sa kanya,isa lang itong normal at tribyal na bagay.

"Happy birthday captain! Hipan mo yung kandila and make a wish, we bought this cake because it reminds us your ugly eyes hahah!"

Zech clenched his teeth. Narinig niya ang boses ng isang dating kaibigan. Naalala niya nanaman ang ang isang memorya na matagal niya nang kinalimutan.

He's a son of a pirate. Sa karagatan siya ipinanganak at lumaki din siyang karagatan ang nakikita. He was trained to be a fighter,he was raised to be tough. Sa murang edad,natuto siyang magnakaw,natutong pumatay at gumawa ng mga maling bagay para lamang magkaroon ng pera. Iyon ang mundong kinagisnan niya. Sa ganoong paraan siya pinalaki.

Labing apat pa lamang siya noon nang mahuli ang ama ng mga marines. The whole crew were ready to fight back and retrieve their captain pero pinigilan sila ng ama ni Zech. Zech's father retired from being the captain,pinasa niya ito sa kanyang nag iisang anak.

Zech knows what to do. Delikado ang sitwasyon noon at alanganin para sa grupo kung ililigtas nila ang kanyang ama. Sa murang edad,natutong talikuran ni Zech ang sariling kadugo kapalit sa karamihan ng mga buhay na kailangan niyang iligats. That's what his father wants him to do. Pinasa ng ama ni Zech sa kanya ang pagiging kapitan dahil may tiwala siya sa sariling anak,tiwala na gagawin nito ang tamang desisyon.