თალის უთენია ეღვიძება. იუტას მკლავებში უფრო კომფორტულად ეწყობა. მთელი ტანით ეკვრის. ინაბება საბნის ქვეშ. ცოტახანი წევს, ხოლო, როდესაც ბეზრდება სიჩუმეში ყოფნა ცდილობს მოძრაობით გააღვიძოს იუტა. გვერდს იცვლის და ახლა ზურგით ეკრობა მას. ცდილობს კომფორტულად მოეწყოს, მაგრამ თან მისი შეწუხება უნდა, რომ გააღვიძოს.
-ნუ მოძრაობ. -ძალიან ხმადაბლა, ნამძინარევი ხმით ამბობს იუტა. საბნის ქვეშ თალის მუცელზე ჰხვევს ხელს და უფრო ახლოს იკრავს.
-გამოფხიზლდი. ვერ ვიტან, როდესაც გძინავს. -ბუზღუნებს თალი და უფრო ძლიერად ტრიალდება. ცდილობს რაც შეიძლება მეტად გააღიზიანოს, რომ გამოაფხიზლოს ის.
მაგრამ ვერ იღებს იმას, რაც სურს. იუტა უფრო ღრმა ძილში ეშვება. რაზეც თალი საშინლად ბრაზდება. უნდა ადგეს, მაგრამ ეზარება გამზადება და სტუდიაში წასვლა, მაგრამ არც ძილი სურს. უბრალოდ სურს, რომ იუტა გააღვიძოს. ამიტომ მზაკვრული გეგმა მოსდის თავში. ჯერ მჭიდროს ეხვევა მას. ფეხებს მის ფეხებში ხლართავს. ყელში ნაზად ჰკოცნის და ხელს ქვემოთ აცურებს. იქამდე სანამ პენისზე არ ეხება და საცვლის ზემოდან არ აწვალებს.
-თალი. -ხმადაბლა ამბობს იუტა. ბრაზობს. აღვიძებენ. მაგრამ თან არ სურს, რომ ეს შეწყდეს.
-თალის ნუ მეძახი. -ამბობს და ახლა მეტი ძალისხმევის ეხება მის პენისს.
-ა..ა..-ძალიან ყრუდ კვნესის იუტა. ცდილობს სიტყვები იპოვოს საპასუხოდ. -ნერვებს მიშლი.
-თალი? თალი, არა? აღარ ვარ შენი თალია? ხომ იცი შენ გარდა არავის ვაძლევ უფლებას თალია დამიძახოს.-ამბობს და უკვე იუტას საცვალს ექაჩება.
-ვიცი, ჩემო პატარავ. მაგრამ შეწყვიტე ჩემი წვალება. -პასუხობს და თალის ხელს გვერდით წევს. და უბრალოდ მეორე გვერდზე ტრიალდება. რასაკვირველია, თალი ჭკუიდან გადადის ამ იგნორის გამო. სწრაფად ატრიალებს იუტას ისევ ზურგზე და გაბრაზებული სახით უყურებს. დემონსტრაციულად, აუჩქარებლად იღებს საწოლის გვერდით ტუმბოზე დადებულ წკაპს და თმებს მაღლა იწევს. ორივე ხელით იუტას საცვალს ხდის და ვნებიანად უყურებს მას.
იუტა კი უბრალოდ ოდნავ პირს აღებს და გაკვირვებული სახით უყურებს.
