🔸အျဖဴေရာင္ႏုႏု🔸19
အပိုင္း~၁၉
ေနာက္ဆံုးေတာ့၃နွစ္ေျမာက္မွာသန္႔ဇင္တစ္ေယာက္အမ္အက္စီ၀င္ခြင့္ေအာင္သြားခ့ဲသည္။ေအာင္ပြဲခံတ့ဲအေနန႔ဲစားေသာက္ၾကဖို႔နွစ္ေယာက္ခ်ိန္းၾက
သည္။
" ဒီေန႔လည္းအျပင္ထြက္အံုးမွာေပါ့..."
" အြန္း ဖိုးသန္႔န႔ဲခ်ိန္းထားတယ္..."
ဒီေန႔မွသူ႔ဖာသာသူ၀ယ္လာတ့ဲစပိုစ့္ရွပ္အျပာစင္းန႔ဲစတိုင္ပန္အနက္ကိုတြဲ၀တ္ကာ..မွန္ေရွ႕ေခါင္းၿဖီးေနတ႔ဲသူ႔အားျဖဴျဖဴကလက္ပိုက္ရပ္ၾကည့္ေနသည္။
အင္း..ခ်ိန္းလိုက္ရတ႕ဲဖိုးသန္႔၊ေက်ာင္းတုန္းကတည္းကေတာ္ေတာ္ေလးတြဲခ့ဲၿပီး..အခုလည္းအားရင္
ေဆးခန္းမွာသြားသြားထိုင္ေပးတုန္းပဲ...။ဟိုက၀င္
ခြင့္ေျဖတာကိုလည္းသူ၀င္ေျဖမေပးယံုတမယ္ပဲ။
တကယ္ပဲ မိန္းမသာဆိုညားေနေလာက္ၿပီ။
" ကိုကို တို႔ခ်င္းေတာ္ေတာ္ခ်စ္ၾကတာပဲေနာ္..."
သူမကိုလွည့္ၾကည့္ကာ...
" ဘာကိုလဲ?...."
" မေျပာတတ္ဖူးေလ၊ အရမ္းအတြဲညီသလားလို႔"
" လူျဖစ္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတာင္မရွိရဘူးလား.."
ျဖဴျဖဴက မ်က္ခံုးပင့္ကာ...
" ျဖဴျဖဴ ဘာေျပာမိလို႔လဲ...."
" မင္းမႀကိဳက္ေၾကာင္း ျပေနတာပဲေလ..."
" မဟုတ္ပါဘူး...."
" မင္းတို႔မိန္းမေတြကအ့ဲတိုင္းပဲ..သူတို႔ပဲအခ်ိန္ျပည့္
စိုးမိုးခ်င္ၾကတယ္..."
ေဟာေတာ့္.....
" ေယာက်္ားေတြကဘာလို႔ပ်မ္းမ်ွအသက္မွာမင္းတို႔ထက္တိုကုန္လည္းသိလား?
အိမ္ေထာင္သည္ေယာက်္ားေတြရ႕ဲ ၇၀ရာခိုင္နႈန္း
က အေပါင္းအသင္း၊ဝါသနာအားလံုးကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီး
မိန္းမေတြရ႕ဲထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာရွင္သန္ရလို႔ပဲ"
" အမေလး...ကိုကိုရယ္..ဘယ္သူမွကိုကို႔ကို
YOU ARE READING
အဖြူရောင်နုနု(complete)🚨
General Fiction" ဒယ်ဒီဘာပြောပြောဖြူဖြူတို့လက်ထပ်စရာမလိုပါဘူးကိုကို.." " ဒါပေါ့.. မင်းကမိဘကိုလည်းဂရုမစိုက်၊ပတ်၀န်း ကျင်ကိုလည်းဂရုမစိုက်ပဲနေနိုင်ပေမယ့်.. ငါကတော့ဆရာသမားကိုလေးစားသလို၊ငါ့မိဘကို လည်းခွေးအဖြစ်မခံနိုင်ဘူးကွ..... မင်းစခဲ့တာဆိုပေမယ့် ငါကဇတ်သိမ်းပေးမယ်... ...
