"အမေ! ဆာရန်းရော"
အရေးပေါ်ခန်း၏ရှေ့တွင်မျက်စိပျက်မျက်နှာပျက်ဖြင့်လက်နှစ်ဖက်ကိုပွတ်ချေရင်းခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လမ်းတွေလျှောက်နေတဲ့အမေကသူရောက်လာတာမြင်တော့အားကိုးတကြီးပြေးလာပြီးသူ့လက်ကိုတုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လာသည်။ အလောတကြီးပြေးလာရလို့ကတစ်ကြောင်း၊ စိုးရိမ်စိတ်လွန်ကဲနေတာကတစ်ကြောင်းတို့ကြောင့်စိတ်ရော၊လူပါမောဟိုက်နေတဲ့သူကအမေ့ရဲ့လက်ကိုပြန်ဆုပ်ကိုင်ရင်းပြိုလဲမသွားအောင်ထိန်း၍ အမေပြန်ဖြေမယ့်အဖြေစကားကိုစောင့်မျှော်နေသည်။
"ဆော့ဂျင်.. ဆာရန်းကလေ..."
"ကင်ဆာရန်းရဲ့အုပ်ထိန်းသူရှိလား"
အမေ့ရဲ့စကားမဆုံးခင်မှာဘဲအရေးပေါ်ခန်းထဲကထွက်လာတဲ့သူနာပြုဆရာမရဲ့အသံကြောင့်စကားစပြတ်သွားသည်။
"ဒီမှာပါ.. ကျွန်တော်က ကင်ဆာရန်းရဲ့အဖေပါ"
"ကလေးကမွေးရာပါ anemia ရောဂါသည်နော်"
"ဟုတ်ပါတယ်"
ဟုတ်ပါရဲ့.. ဆာရန်းလေးသွေးသွင်းဖို့ဆေးရုံမှာရက်ချိန်းယူထားတဲ့ရက်နီးနေပြီပဲ။ ဒီရက်ပိုင်းတခြားကိစ္စကြောင့်သူ့အာရုံတွေထွေပြားနေတာနဲ့ပဲဆာရန်းရဲ့ကျန်းမာရေးကိုသေချာဂရုစိုက်ပေးဖို့မေ့နေသည်။ ပေါ့ဆမိတဲ့သူ့အပြစ်သူပြန်တွေးပြီးဒေါသဖြစ်ရလွန်းလို့တိုင်နဲ့ခေါင်းနဲ့ပြေးဆောင့်ချင်စိတ်တောင်ဖြစ်မိသည်။ သူဟာတော်တော်တာဝန်မဲ့တဲ့အဖေတစ်ယောက်ပါလား..
"ကလေးကရုတ်တရက် RBCs ထိုးကျသွားလို့ အရေးပေါ်သွေးသွင်းဖို့လိုနေတယ်။ကလေးရဲ့သွေးအမျိုးအစားက AB Rh (-) ဆိုတော့အရမ်းရှားတဲ့သွေးအမျိုးအစားဖြစ်နေတယ်။ လောလောဆယ်သူနဲ့ကိုက်ညီမယ့်သွေးအမျိုးအစားဒီဆေးရုံမှာမရှိဘူး။ ဒီက.. ကလေးရဲ့အဖေနဲ့သွေးအမျိုးအစားတူလား"
"ဟို..."
ဆော့ဂျင်ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိတော့ဘဲစကားလုံးတွေပျောက်ရှကုန်၏။ အမေကတော့မျက်နှာပျက်သွားတဲ့သူ့ကိုအကဲခတ်သလိုလိုက်ကြည့်နေသည်။
YOU ARE READING
Can We Become Strangers? (✔️)
Fanfiction(Unicode) ရင်ထဲမှာသူရှိ,မရှိကိုနှလုံးသားကအလိုလိုသိနေပြီးသားပဲ.. အဲ့ဒါကြောင့်အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့်လမ်းခွဲကြပြီးရင်သူစိမ်းတွေဖြစ်သွားမှာလားဆိုတဲ့မေးခွန်းကိုမေးမနေတော့ပါဘူး.. Jeon Jung Kook 💜 Kim Seok Jin (Zawgyi) ရင္ထဲမွာသူရ...
