ဝေးလံသောခရီးကြမ်းတစ်ခုကိုဖြတ်ပြေးလာရသဖြင့်လူကအင်အားကုန်ခမ်းပြီးနွမ်းနယ်နေသည်။ အင်အားရှိသမျှမနားတမ်းသာပြေးလွှားနေရသော်လည်းဘယ်ဆီကိုပြေးနေမိမှန်းလည်းမသိ.. ဘယ်ဆီကိုရောက်နေမှန်းလည်းမသိ.. မြင်မြင်သမျှနေရာတိုင်းမှာအမှောင်ထုကြီးသာကြီးစိုးမင်းမူနေသည်။ ဒါပေမယ့်.. သူလက်မလျှော့ပါ။ ခြေလက်တွေမသယ်ချင်လောက်အောင်ပင်ပန်းနေလည်းဒီအမှောင်ထုထဲမှလွတ်မြောက်အောင်မနားတမ်းဆက်ပြေးနေ၏။
"ဂျောင်ကု"
ပိန်းပိတ်နေတဲ့အမှောင်ဟာရုတ်တရက်ကောင်းကင်ဘုံလိုလင်းချင်းသွားသည်။ အရပ်ရှစ်မျက်နှာအနီးဝန်းကျင်ကိုမျှော်ကြည့်လိုက်တော့ကမ္ဘာဦးအစကိုပြန်ရောက်သွားသလို.. ကြည်လင်ရှင်းသန့်တဲ့မိုးကောင်းကင်ပေါ်တွင်လှပဆန်းကြယ်တဲ့တိမ်မျှင်ဖြူဖြူလေးတွေကလွင့်မျောပြေးလွှားနေသည်။ သန့်ရှင်းလတ်ဆတ်တဲ့လေပြေညှင်းတို့ကသာသာညင်းညင်းလေးတိုက်ပြီးသူ့ကိုအမောပြေဆေးကျွေးနေဟန်ရှိသည်။ပန်းရောင်စုံများကိုအဖော်ပြုပြီးချစ်စရာလိပ်ပြာလေးတွေကလည်းဟို,ဒီပျံဝဲနေကြသည်။
"ဂျောင်ကု"
"Hyung?"
ဟုတ်တယ်.. သူ့ရဲ့ hyung.. သူ့ရဲ့ hyung ကအဖြူရောင်ဝတ်စုံလေးကိုဝတ်ဆင်ထားသည်။ ခေါင်းပေါ်မှာလည်းပန်းရောင်စုံလေးများဖြင့်ပြုလုပ်ထားသည့်သရဖူလေးတစ်ခုနှင့်.. တောက်ပနေတဲ့အလင်းရောင်အောက်မှာစိတ်အလှရုပ်အလှပေါင်းစပ်နေသောမျက်နှာကလေးသည်အလှဆုံးနတ်သားလေးတစ်ပါးနှင့်တူနေသည်။
"ဂျောင်ကု"
Hyung ကသူ့နာမည်ကိုတကြော်ကြော်အော်ရင်းပန်းလေးတွေတပွေ့တပိုက်နှင့်သူ့အနားကိုကလေးလေးတစ်ယောက်လိုရွှင်မြူးစွာခုန်ပေါက်ပြေးလာသည်။
"ဂျောင်ကု.. ဟိုနားမှာလေ.. "
သူက hyung ကိုစကားဆိုခွင့်မပြုဘဲလက်ကလေးကိုဖမ်းဆွဲ၍ခါးလေးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်သိမ်းဖက်လိုက်တော့တင်းကြပ်တဲ့အချုပ်အနှောင်ကြားမှာ hyung ရဲ့ကိုယ်လေးနစ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားကာခါးလေးကော့ခေါင်းကလေးမော့သွားသည်။
YOU ARE READING
Can We Become Strangers? (✔️)
同人小说(Unicode) ရင်ထဲမှာသူရှိ,မရှိကိုနှလုံးသားကအလိုလိုသိနေပြီးသားပဲ.. အဲ့ဒါကြောင့်အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့်လမ်းခွဲကြပြီးရင်သူစိမ်းတွေဖြစ်သွားမှာလားဆိုတဲ့မေးခွန်းကိုမေးမနေတော့ပါဘူး.. Jeon Jung Kook 💜 Kim Seok Jin (Zawgyi) ရင္ထဲမွာသူရ...
