İlk Öpücük | Texting

💋71💋

Ellerimde çiçekler, kapında sırılsıklam...

İçimden eşlik ettiğim şarkıyla beraber elime aldığım sandaletlerimle aşağı kata inmek için merdivenlere yöneldim.

Kalbimde hiç bilmediğim bir çarpıntı vardı... Daha önce hiç evden kaçmadığım için de olabilirdi bu çarpıntı.

Allah'ım sonunda kötü bir evlada mı dönüştüm yoksa?

Ama bene na? Ucunda Okanlavım var.

Son basamağı da atlattığım an ışığı yanan koridora bir adım attım. Usulca önce mutfağa bakıp ardından kapıdan çıkmak yerine bahçeye açılan camdan çıkmaya karar verdim.

Seri adımlarla salona geçip perdeyi sıyırdım, ardından bahçeye ayakkabılarımı atıp altıma çektiğim sandalyenin üstüne çıktım. Yavaşça eteğimi toparlayıp kendimi bahçeye atmam saniyelerimi aldı.

Sandaletlerimi giyip saçımı başımı düzelttim, akabinde de evin ön tarafına dolaşıp bahçe kapısından hızla çıktım.

"Oha Devin, oha! Sana o-ha, diyorum kızım..." diye mırıldandım kendi kendime.

Az önce evden kaçmıştım.

Allah'tan bizimkilerin tuvalete ya da su içmeye kalktığında çocuklarını kontrol etme gibi bir huyları yoktu, zira çocuk çok olunca tek tek kontrol edip yatağa dönene kadar uykuları kaçardı.

Derin bir nefes alıp yola çıktım ve usulca etrafa baktım. Tam bu esnada iki villa ilerideki sokak lambasının altında sevdiğim beyi görünce kocaman gülümsedim. Ona doğru koşar adım ilerlediğim sırada beni fark edip yaslandığı yerden doğruldu.

O güzel gülüşü sokak lambasının vurduğu ışıkla daha bir güzeldi...

"Okan..." diyerek kollarımı kaldırdığımda ellerini uzattı ve birbirimize bir Yeşilçam film klasiği gibi sarıldık.

"Çok özledim!" dedim hevesle. "Ay bizim acilen evlenmemiz lazımmış..."

Omzumdan öpüp geri çekildi ve saçlarımı geri itti. Uzanıp benden bir öpücük çaldığında halimden bayağı memnundum ya ben!

Love'm yanımdaydı, ailem yanımdaydı...

"Ben daha çok özledim." dedi sitemle. "Babanla tanışmaya artık hazırım Devin."

Gülümsedim. "Ama babam seninle tanışmaya hazır değil bebeğim."

Omuz silkti ve uzanıp yanağımdan öptü. "O da bir şekilde alışsın artık canım!" dedi beklemediğim bir kararlılıkla.

Kaç aydır beraberdik... İlk defa bu kadar kararıydı bir konuda. O da bu konuydu herhalde.

Ay benim aşkım bu adamı delirtmiş...

Olsun, bende en az benim kadar delisini severim zaten.

"Sen öyle diyorsan öyle olsun aşkım!" dedim sırıtarak. "Sonuçta bende doktorum, ölmene izin vermem her türlü."

"Sana güveniyorum." dedi sırıtarak. Ardından elimden tuttu ve beni yanına çekti. Karanlık sokakta el ele adımlamaya başladık.

Bir yaz akşamı romantizmi yapmak istemem ama el ele, karanlık bir sokakta, hafif bir esintiyle ve sokağın sonundaki denizin sesine doğru adım adım yürürken cidden içimde bir huzur vardı. Bu adam benim helalimdi lan, alın yazım falandı. Artık aklınıza gelebilecek tüm tamlamalardı...

"Ee, görüşmeyeli nasılsın?" diye sorduğum zaman güldü.

"İşe başladım işte... İş hayatına da atımdım resmi olarak."