KİMSE MASUM DEĞİL (Tamamlandı)

GİRİŞ

Karanlığın hüküm sürdüğü gece de saat çoktan gece yarısını geçmişti. Sokak derin bir sessizliğe bürünmüş, insanların o rahatsız edici sesleri kesilmişti.

Geceyi bunun için seviyordu. Gündüz dışarı akın eden insan kalabalığının aksine gece biraz olsun huzur dolu oluyordu.

Penceresine vuran ay ışığı odayı aydınlatan tek ışıktı. Gözleri bir yere odaklanmış, avını bekleyen yırtıcı gibi sakince bekliyordu.

İzlediği kişi avı değildi ama onu izlemekten vazgeçemiyordu.
Aptal insanlardan nefret ederdi ama ondan edemiyordu.
Pencerenin kenarında duran kahve bardağına uzandı. Kahvesi soğumuştu ama umursamadı.

Kızı izlemeye devam etti. O kız için çok can almış, çok kan akıtmıştı. Üzerine giymiş olduğu siyah tişört daha dakikalar önce öldürdüğü birinin kanı ile süslenmişti.

Kanın o paslı kokusunu seviyordu. Kanın akışını seviyordu. Kanın rengini seviyordu.
Tıpkı onu sevdiği gibi...