Sigaramdan süzülen duman havaya karışırken önümde yatan cansız bedene baktım. Vücudunda taşıdığı kanın büyük bir kısmı artık vücüdun da değil yerdeydi ve o kendi kanının oluşturduğu gölün içinde yatıyordu.
Canavar yine ortaya çıkmıştı. Gözümü açtığım ilk an tek düşündüğüm şey o adamların canlarına okumaktı. İlk düşündüğüm şey ise oydu.
Bade.
Onu o kadar özlemiştim ki artık delirme sınırına gelmiştim. Hatta o sınırı geçmiş bile olabilirdim.
Onu görmeden sesini duymadan tam sekiz ay geçirmiştim. Ne yaptığını, nasıl olduğunu bilmiyordum. Ona ulaşmama engel olan şey yine ona karşı hissettiğim sevgiydi. Tekrar üzülmesini, korkmasını, kendini odalara kilitlemesini istemiyordum. Bunu ona yapamazdım. Benim yüzünden hayatı zaten alt üst olmuş, ölene kadar unutmayacağı şeyler yaşamıştı.
Gözümü her kapattığım da onu gördüğüm son anı düşünüyordum. Depoda benim için döktüğü göz yaşları hem mutlu ediyor hem sinirlendiriyordu.
O depodan çıktıktan hemen sonra o şerefsizin adamlarından birisi arka kapıdan kontrole gelmişti. Aptal. Kim bomba olan binaya kontrol amaçlı giderdi.
Depodan patlama olmadan hemen önce çıkmıştım ama yine de patlamanın etkisi ile sol kolum boylu boyunca yanmıştı.
O şerefsizler depodan çıktığımı görmüş müydü bilmiyordum ama ben onların peşine düşene kadar onlardan ses çıkmamıştı. Gerçi ben onları bulduktan sonra da pek sesleri çıkmamıştı. Hepsinin leşini ormana gömmüştüm.
Acı çekerek ölmüşlerdi.
Bade'ye zarar vermeye kalkarak hatta bunu düşünerek bile acılı bir ölümü hak etmişlerdi.
Kolumda ki çirkin görüntü umurumda değildi. Tüm bedenim yansa bile umurımda olmazdı. O adam son anda depoya girmese şu an ölmüş olabilirdim çünkü o adam gelene kadar ölmeye niyetliydim.
Sonuç itibarı ile yaşıyordum ve her şey eskisi gibi devam ediyordu.
Hak eden insanları öldürüyordum.
Bence benim bu dünyada ki amacım buydu. Bunun için yaratılmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİMSE MASUM DEĞİL (Tamamlandı)
Romance⚡Tamamlandı⚡ Psikopat bir aşığın kanlı hikayesi
