KİMSE MASUM DEĞİL (Tamamlandı)

Kimse Masum Değil 19

🧩BİRBİRİ ARDINCA GELEN CİNAYETLER🧩

Oğuzhan;

“Biri daha öldürülmüş.” Dedi nefes nefese yanına gelen arkadaşı. Sabahın daha erken saatleriydi. İkisi de iki gündür eve gitmemiş tabiri caizse karakolda yatıp kalkmışlardı.

Düzgün dinlenemedikleri için ikisinin de yorgunluktan yüzleri çökmüş, göz altları morarmıştı.

Oğuzhan buraya geldiği bir kaç aydan beri altı kilo kaybetmişti. Sürekli ağrıyan başı ve peşini bırakmayan kabuslar her gününü cehenneme çeviriyordu.    

Amirinden yediği azar ve ölen insanların ailelerinin sorduğu sorulara veremediği cevaplar bozulan sinirlerini iyice bozuyordu. Son bir hafta da peş peşe gelen cinayetler artık tüm şehri korkutmaya başlamış hali ile korkan insanlar soluğu karakolda almaya başlamıştı.

‘Kimse bu canavar bulun artık’ diyorlardı hem korkarak hemde sınırlı bir şekilde. Oğuzhan onların bu kaba tavrına sinirlense de biliyordu ki haklılardı. Onun içine yüzüne karşı küfür ettiklerinde bile tüm sakinliğini korumuştu.

 “ Bu sefer kim?” dedi bezgince. Ses tonu bezgin olsa da bedeni hemen harekete geçerek hazırlanmaya başlamıştı. Midesi açlıktan isyan ederken karnını doyurma işini en sona bıraktı.

 Arkadaşı da kendisi gibi bezgindi. Son günlerde gerçekten bu mesleği seçtiğine pişman olmaya başlamıştı. Kendini yetersiz görüyor, acılı ailelerin önünde vicdan azabı çekiyordu.

 “ Abi bana sorarsan bu ölümlerin Bade Erez’le bir ilgisi var.”

Oğuzhan duyduğu isimle hareket etmeyi bırakıp arkadaşının yüzüne baktı.  

“ Öldürülen adam, Bade Erez’in patronuymuş.”

Oğuzhan içinden biliyordum derken dışından sıkıntılı bir nefes verdi. Bu kadarı tesadüf olamazdı değil mi?

Önce Tayfun Korhan Bade’yi taciz ettiği günün akşamı öldürülmüştü. Daha sonra Burak ve Cenk o insanlarla takılmaya başladığı an ölmüşlerdi. Ve şimdi de Bade Erez’in patronu ölmüştü. Bu tesadüf olamazdı.

 “ Bade Erez’in evine bir ekip gönder kızı ve ailesini buraya getirsinler. Sende diğer arkadaşlarının yanına git dün gece ne yapıyorlarmış öğren. Ben olay yerine gidip buraya geleceğim. Ben gelene kadar kimseyi eve gönderme. Bu sefer öyle kolay gidemeyecekler.” 

Sinirliydi. Neye veya kimse sinirli olduğunu bilmiyordu ama bedeninde gezinen öfkeyi çok net hissediyordu.

 “ Tamam abi. Olay yeri inceleme orada zaten.”

Oğuzhan kafasını gelişi güzel salladı. Garip bir şekilde o kızın bu işle ilgisinin olmasını istemiyordu. Böyle düşündüğü için kendine kızsa da kızın korku dolu gözleri gözünün önüne geldiğinde içinde garip bir sancı hissediyordu ve bu his can sıkıcıydı.

Karakoldan ayrılıp olay yerine giderken arabada sayısız telefon görüşmesi yaptı. Kafasının içi o kadar doluydu ki kimle ne konuştuğunu hatırlamıyordu.

Olay yerine geldiğinde arabasından inip gözlerini evin etrafını saran kalabalıkta gezdirdi. İnsanların korku dolu mırıltıları kulağına dolarken bir köşede ağlayan kadın dikkatini çekti. Öyle kendinden geçercesine ağlamıyordu ama gözlerini süsleyen göz yaşları dikkat çekiyordu. Yüzünde çok sevdiği insanı kaybetmiş olmanın acısı vardı ama aynı zamanda garip bir duygu daha vardı. Bunun ne olduğunu anlayamadı. Tatmin duygusu muydu?