Unicode~
"ဟေ့ အခန်းထဲ ဘယ်သူရောက်နေတာလဲ"
ကျောင်းသားတွေအားလုံး ပြန်သွားသည့်တိုင် သုတေသနခန်းမှာ မီးအလင်းရောင်တွေ့နေရဆဲမို့ ကျောင်းစောင့်ကြီးက အသံခပ်ကျယ်ကျယ်နဲ့ အော်ကြည့်သည်။
အချိန်ကား ည ၁၁ နာရီ။
John Hopkins သုတေသနတက္ကသိုလ်ရဲ့ ကျောင်းသားအများစုက ကျောင်းဆင်းလျှင် အိမ်တန်းမပြန်ဘဲ သက်ဆိုင်ရာဓါတ်ခွဲခန်းတွေမှာ အလုပ်ရှုပ်နေတတ်တာ အထူးအဆန်းမဟုတ်တော့။
သို့သော် ည ၁၁ နာရီဆိုတာက နောက်ကျလွန်းနေပြီ။
ခန္ဓါဗေဒဌာရဲ့ သုတေသနဓါတ်ခွဲခန်းလေးမှာ မီးမှိန်မှိန်လင်းနေဆဲ။
"ကျောင်းသားလေး... ကျောင်းတံခါးပိတ်ပြီးနေပြီ အဆောင်ပြန်တော့လေ"
ထိုကျောင်းသားလေးက အဏုကြည့်မှန်ပြောင်းမှာ မျက်နှာအပ်ထားရာမှ မော့ကြည့်လာသည်။
Maryland ပြည်နယ်ရဲ့ ဆောင်းဥတုက အရိုးစိမ့်နေအောင်ချမ်းပေမယ့် ထိုကျောင်းသားမှာ ချွေးတပြိုက်ပြိုက်ကျနေသည်။
ဓါတ်ခွဲခန်းမီးသီးဝါကျင်ကျင်အောက် သေသပ်လွန်းသော ရုပ်ရည်သွင်ပြင်ကို ဖုံးဖိ၍မရ။
စူးရှရှအကြည့်နဲ့ ခပ်မြင့်မြင့်နှာတံတစ်စုံက သိပ်တော်လွန်းတဲ့ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ပုံစံ အလိုလိုဖြစ်နေသည်။"ကျွန်တော် နောက်အသားစတစ်ခုလောက် ကြည့်ပြီးရင် ပြီးပါပြီ။
နောက်ရက်ထိ အထားခံမှာ မဟုတ်လို့ပါ""ကြည့်ပြီးရင်တော့ တံခါးသေချာပိတ်ခဲ့နော်။ အဆောင်လည်းရောက်အောင်ပြန်ဦး"
"ဟုတ်ကဲ့ စိတ်ချပါ"
အဆောင်ကျောင်းသားမဟုတ်သေည်လည်း ကျောင်းစောင့်ဦးလေးကြီးကိုမကြည့်ဘဲ အလိုက်သင့် ဖြေလိုက်ပြီး အသားစပါးလွှာလွှာလေးကို Slideပြားပေါ်တင်လိုက်သည်။
Microscope(အဏုကြည့်မှန်ပြောင်း) ရဲ့ မှန်ဘီလူးကို အဆအမြင့်ဆုံးတစ်ခုဆီ ရွှေ့ပြောင်းလိုက်ပြီး အသေးစိတ်ပုံရိပ်တစ်ခုရအောင် ဖြေးဖြေးချင်း လှည့်ယူရသည်။
YOU ARE READING
𝘐𝘯𝘷𝘪𝘴𝘪𝘣𝘭𝘦 𝘚𝘵𝘳𝘪𝘯𝘨
FanfictionJust the only string tying me to invisible you.. Please don't ever give up on me.. JJK x KTH Kookv