Unicode~
နောက်တစ်နေ့မနက်မှာ ကျောင်းကို စောစောလာပြီး Andreနဲ့ Laylaကို စောင့်ရသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်က ဘတ်စ်ကားနဲ့ ကျောင်းလာသူများဖြစ်ပြီး ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းကသာ အိမ်ကအကြိုအပို့လုပ်ပေးသူဖြစ်နေသည်။
"မင်းစောလှချည်လား JungKook"
"မင်းက နောက်ကျနေတာလေကွာ။ ဘတ်စ်ကားနဲ့ လာတာမလား Laylaရော မပါဘူးလား"
"Laylaက သူ့ကားနဲ့သူလာတာလေ ငါဘယ်သိမလဲကွ"
ကျောင်းရှေ့မှစောင့်နေကြတုန်း သိပ်မကြာလိုက် Laylaက သူ့ကားလေးနဲ့ရောက်လာသည်။
မိုးပွင့်ကားလေးနဲ့ သူ့ရဲ့ရွှေရောင်ဆံပင်တလွှင့်လွှင့်က ပနံရသည်။
"တို့ကားနဲ့ပဲ သွားကြစို့လေ။ ဘတ်စ်ကားစောင့်နေရင် ပိုကြာလိမ့်မယ်"
"ကိုယ်တို့ကတော့ အဆင်ပြေတာပေါ့"
Andreရော ကိုယ်ရော Laylaကားပေါ်တက်ပြီး မှုခင်းဆေးရုံကို လိုက်လာခဲ့ကြသည်။
John Hopkins တက္ကသိုလ်က ကိုယ်ပိုင်နယ်မြေမှာ သီးသန့်လေးဖွင့်ထားတာကြောင့် မှုခင်းဆေးရုံထိရောက်ဖို့ရာ မိုင်အနည်းငယ်လောက် မောင်းရသည်။
Marylandရဲ့ စိမ်းစိုစိုလွင်ပြင်တွေနဲ့ ဝါကျင်ကျင်ဂျုံခင်းဧကများစွာကို ဖြတ်ပြီးမှ မှုခင်းဆေးရုံကို ရောက်လာသည်။
မှုခင်းဆေးရုံက နာမည်နဲ့လိုက်အောင်ပင် တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် အချုပ်အကျဥ်းကျနေသလို ခံစားချက် မွန်းမွန်းကြပ်ကြပ်။
ဆေးရုံအုပ်ကြီး ရုံးခန်းကို လမ်းညွှန်ဆိုင်းဘုတ်တွေဖတ်ပြီးသွားရသည်။
Laylaကတော့ သူ့စာတမ်းမှာ အရမ်းအားထည့်ထားသည်မို့ ခြေလှမ်းတွေက တက်တက်ကြွကြွ။
"ကျွန်မတို့က John Hopkins ခန္ဓါဗေဒဌာနက ကျောင်းသူတွေပါ။ အရိုးဌာနနဲ့ပတ်သက်ပြီး Surveyလေးတစ်ခုကောက်ချင်လို့ တစ်ချက်လောက်ကူညီပေးလို့ ရမလားမသိဘူး"
"ဪ... ဒါဆို ကိုယ် သူနာပြုတစ်ယောက်နဲ့လက်ထောက်ဆရာ၀န်တစ်ယောက်ထည့်ပေးလိုက်မယ်လေ။ အဆင်ပြေရဲ့လား"
YOU ARE READING
𝘐𝘯𝘷𝘪𝘴𝘪𝘣𝘭𝘦 𝘚𝘵𝘳𝘪𝘯𝘨
FanfictionJust the only string tying me to invisible you.. Please don't ever give up on me.. JJK x KTH Kookv
