THE HEALER KNIGHT [Published under PAPERINK IMPRINTS]

KABANATA VIII (Hellebore)

Saksi ang dalawang pares ng mga mata sa kung paanong ang nakakatakot na anino ng hindi malamang nilalang ang sumulpot sa likuran ni Fort.

Marahang nabuo ang nakahihindik at kakaibang hitsura ng nilalang na iyon na naging solido na ang anyo sa paningin nina Persia at Bank. May katangkaran ang nilalang na may paa ng tao, ngunit ang pang-itaas na bahagi ay mayroong struktura ng hindi maipaliwang na hayop. Naaagnas ang kan'yang nangingitim na laman at nanunuot sa kanilang pang-amoy ang masangsang nitong amoy. May butas sa tapat ng kan'yang dibdib kung saan marahang lumalabas ang mga underworld maggots. Kapansin-pansin rin ang mga garapata, linta, at gagambang kumakayap sa katawan nito. Tumutulo ang halos nangigitim nang dugo at kapansin-pansin ang dalawang pares ng sungay ng kakaibang nilalang.

"Fort Galen!" ang nasambit ng kakaibang nilalang na tila uhaw sa presensya ni Fort.

Natigilan si Fort na kaagad na nilingon ang pinanggalingan ng pamilyar na tinig, na siyang tila nagbura ng kulay ng kan'yang balat. Wala rin siyang nagawa nang mabilis na inilabas nito ang kan'yang nakadidiring galamay mula sa kan'yang buto't balat na tadyang na mabilis na gumapos kay Fort.
Nakita iyon nina Persia at Bank na halos hindi makakilos sa kanilang kinatatayuan.

"Anong nilalang iyan?" ang nasambit ng mga labi ni Bank. Nanlalaki ang kan'yang mga mata nang makita ang kabuuan ng nakakatakot na nilalang sa harapan nila at sa pakiwari niya ay nanunuyo ang kan'yang lalamunan. Isang mabilis na paglingon ang ginawa ni Bank sa babaeng kasama niya at ganoon rin ito, na tila pareho ang iniisip.

"Persia, umalis na tayo," ang saad ni Bank na mabilis na naipihit ang katawan upang takasan ang isang buwis-buhay na sitwasyon. Subalit mabilis siyang napigilan ni Persia sa balak nitong pagtakas.

"Ano bang iniisip mo? Ikaw ang Senior Commandant ko. Hindi n'yo ako pwedeng iwanan dito," ang saad ni Persia ng buong tapang.

"Makinig ka Persia. May mga sitwasyon na kailangan mong harapin at kailangang takbuhan. At sa pagkakataong ito, kailangan nating tumakbo para mabuhay!" ang sagot ng kan'yang Senior Commandant.

Umiling si Persia.

"Kailangan niya ng tulong. Knight tayo at may sinumpaan tayong tungkulin," ang saad ni Persia habang nakatitig sa kan'yang mga mata.

Matapang na hinarap ni Persia ang nilalang na ngayon lamang niya nakita. Malinaw ring rumehistro sa kan'yang pupilahe ang nagpupumiglas na si Fort Galen.

Mula sa bulsa ng vest niya ay kinuha niya ang isang tarot card kung saan naka-imprinta ang isang uri ng mahiwagang wand. Lumutang ang tarot card sa harapan niya at sinambit ang mahiwagang salita.

"Dimitto!" ang sigaw ni Persia. Mula sa isang tarot card ay lumutang ang hawakan ng isang magic wand na mabilis niyang hinugot.

Walang pag-aalinlangang inatake ni Persia ang halimaw sa harapan niya habang mabilis namang tumakas ang kan'yang Senior Commandant.

Gumuhit ang isang nagliliwanag na hiwa sa likuran ng nilalang na iyon na nagpa-angat ng sulok ng labi ni Persia. Kumpyansa siya na kaya niyang talunin ang halimaw na iyon kahit mag-isa siya.
Ngunit nabigla siya nang sumulpot sa harapan ng mga mata niya ang mga galamay nito na siyang nakapagpatalsik sa kan'ya at nagpagulong sa kan'ya sa lupa. Nagtamo siya ng sugat sa kan'yang balikat na naging dahilan para magising ang nauupos na buhay ng mga mata ni Fort.
Tila isang kulay berdeng apoy ang nagliyab sa mga mata niya at nagpalabas ng nakasisilaw na berdeng nimbus sa katawan ni Fort.
Nasaksihan pa ni Persia ang pag-atungal ng nakakatakot na nilalang, nang sa pakiwari ni Persia ay nasunog at naabo ang mga galamay nito dahilan para makalaya ang binata.
Sinamantala rin ng ginoong manggagamot na lumapit kay Persia habang hindi pa nakakabawi si Hellebore sa naging pinsala sa kan'ya.
Nabuhayan naman ng loob ang dalaga at pilit na bumangon upang muling ipagpatuloy ang laban. Pinulot niya ang kan'yang wand at pinadaloy ang kulay asul na nimbus sa kan'yang espada.
Tumakbo siya at itinutok ang kan'yang wand sa deriksyon ng nilalang na nasa harapan nila at para suportahan si Fort Galen na makalapit sa kan'ya.
"Ignis!" ang bulalas ni Persia. Isang kulay lila na kidlat ang siyang kumawala sa maliit at mahiwagang wand na gawa sa puno ng oak. Ngunit nanlaki ang mga mata ni Persia nang makita niyang hinigop lamang ng nilalang na iyon ang kapangyarihan niya.
"Ano bang akala ninyong mga tao? Kaya ninyo akong puksain dahil may kapangyarihan kayo?" ang tanong ng nilalang na may malaki at nakakakilabot na tinig.
"Masyado kayong emosyonal. Masyado kayong mahina," ang dagdag pa nito.
"Kahit kailan ay hindi mo iyon maiintindihan, Hellebore!" ang nasambit ni Fort habang pilit na tumatayo.
"Dahil wala kang puso," ang dagdag pa niya, dahilan upang mapukol ang paningin ni Persia sa butas, sa tapat ng kan'yang dibdib.
"Hellebore?" ang nasambit ni Persia sa kan'yang isipan dahilan upang bumalik sa kan'yang alaala ang ilang bahagi ng kan'yang nakaraan.
Nasa murang edad pa lamang noon siya. Malamig ang gabi dahil sa malakas na ulan na pumapatak sa bubong ng kanilang bahay. Ang dilim ay paminsan-minsang nagliliwanag at umiingay dahil dahil sa salitang pagkulog at pagkidlat.
Nagising siya at madaling hinagilap ang paborito niyang teddy bear, regalo sa kan'ya, sa kakatapos lamang niyang ika-pitong kaarawan. Hinila niya ang bukasan ng dekuryenteng lampara, ngunit hindi ito nagbukas.
Nakaramdam siya ng takot ngunit pinilit niyang maging matapang. Marahan niyang pinihit ang siradora at lumabas siya ng kan'yang silid. Sa madilim na pasilyo, ay nakita niya ang liwanag mula sa nakaawang na pintuan ng silid aklatan ng kan'yang mga magulang. Marahang naglakad ang kan'yang mumunting mga paa upang silipin ang lugar na hindi siya basta hinahayaang pumasok.
"Gawin na lang natin ang gusto n'ya," ang wika ng kan'yang ina habang pinapahid ang mga luhang sumasagana sa kan'yang mga mata. Natigilan ang batang si Persia na mas piniling makinig sa pag-uusap nila.