Gerçek Mi Ailem?

38.Bölüm

Arkadaşlar, size küçük bir haberim var ve dikkatli dinleyiniz lütfen. Ben hala oluyorum. Hayır hayır Irmak yengem değil hamile olan, bu arada bunca zaman neden abla dediysem, yengem oldu kendisi, neyse konuda sapmayalım, hamile olan Deniz abimin eski sevgililerinden biri. Kürtaj yaptıramasın diye yedi aylık kocaman karnı ile de şu an evin kapısında ağlama krizinde.

Ben bu akşam bizimkilerin yanına geleyim dedim ve sürpriz! Hala olacağımı öğreniyorum. En uykusuz günümde şok üstüne şok!

Deniz abimdeki halleri görseniz...

Fena fena. Esip gürlüyor.

"Ben tanımıyorum bu kadını! Yalan söylüyor!"

"Deniz sana inanamıyorum! Bebeğimizi nasıl reddedersin!?"

Sessizce izlemeye başladım. İşler nereye gidecek merak ediyordum.

"Bakın, niyetinizin ne olduğu çok açık ama bir anda kapımıza gelip de bu çocuk senden diyen bir kadını hemen kabulleneceğimi mi düşünüyorsunuz?"

Deniz abim ne derse desin, kadında geri adım atacak göz yoktu.

"Deniz! Nasıl yaparsın bunu!?"

Deniz abim sulu göz anneme şokla baktı.

"Anne bir şey yaptığım yok! Yalan söylüyor!"

"Allah'ım hamile hamile reva mı bunlar bana... Tamam Deniz, tamam öyle olsun. Gidiyorum ben!" diyen hamile kadına babam müdahale etti.

"Kızım dur, gel bir konuşalım önce."

"Baba!"

"Deniz!"

Kimse Deniz abime bu konuda güvenmiyordu belli ki.

"Kız mı? Erkek mi?" diye bir ses geldi yan tarafımdan. Emir'e baktığımda merakla kadına baktığını gördüm. Daha ondan cevap gelmeden Ali abimin köpeği Vinci koşarak kadının yanına gitti.

"Vinci dikkatli ol, yeğenim var orada." diyen de Ali abimdi ama sesinde yüzde yüz alay vardı. Belli ki Deniz abimden yana olan tek kişi de oydu.

Lan İnci ablamla bunların arasında bir şeyler yok muydu? O ne olacaktı şimdi? Tamam bizden eski bir olaydı ama ortada çocuk olacaktı.

"Oğlum durun bir!" dedi Deniz abim, kadın ise Emir'e gülümsedi. "Oğlan."

"Adı Voldemort olsun mu!? Lütfen lütfen lütfen!"

Emir'e baktım ters ters.

"Çocuk adına benzerse ve burunsuz olursa ne yapacaksın Emir, bence Tom Riddle olsun. Eski hali daha iyiydi."

"Yoda olsun Yoda, çok sevimli bir şey olur." demişti Ali abimde. İşin makarasında olanlar da sadece bizlerdik bu arada. Annem ağlamaklı, babam durumu toparlama derdinde, Deniz abim ise nereye düştüm ben der gibi bakıyor.

Kadına ise iki eliyle karnını sarmış, çocuğunu bizden korumak ister gibi bir hali vardı. Gülme gelse de kendimi tuttum ama sonrasında ortalık karıştı. Kadın bir anda iki büklüm olup, bağırmaya başladı.

"Lan erken doğum mu!?" diyen Ali abim koşmuştu kadının yanına çünkü Deniz abim ters ters bakmakla meşguldü.

"Rol mü yapıyordur, bırak." demişti hatta.

"Ne rolü? Yoda geliyor Yoda, hemen hastaneye gitmemiz lazım."

"Yoda olmaz." diye bağıran kadın, bir yandan da acılar içinde kıvranıyordu. Cidden doğuruyor muydu?

Ondan sonrası tam bir curcunaydı. Herkes bulduğu arabalara atlamış, kadını hastaneye götürmüştük. Biz ailecek doğumhane kapısına yığılırken, Deniz abim DNA testi yaptırma peşindeydi ama çocuk daha doğmamıştı bile. Kafası yandı çocuğun.