လရိပ်နှင့်ရဲရဲဟာ နောက်တစ်ပတ်အလုပ်ပိတ်ရက်တွင် သန်လျှင်ကမိဘမဲ့ဂေဟာကိုသွားခဲ့သည်။သူတို့ဖြစ်စေချင်တဲ့အလှူလေးအထမြောက်တော့မယ်ဆိုတာတွေးရင်းနှစ်ယောက်သားအတိုင်းမသိဝမ်းသာနေကြသည်။
“အစ်ကို့အမျိုးသားက အစ်ကိုလိုသလောက်ပိုက်ဆံကိုထုတ်ပေးလိုက်တာပဲလား”
“အာ..အင်း အလှူပဲလေ။မဟုတ်တဲ့နေရာသုံးမှာမှမဟုတ်တာ”
“ဝှားအရမ်းမိုက်တာပဲ”
ရဲရဲကသူ့ကိုအားကျသည့်အကြည့်တွေနှင့်ကြည့်နေရာ သူမှာတော့ဟိုညကအဖြစ်ပျက်တွေခေါင်းထဲမဝင်မိအောင်မနဲထိန်းနေရသည်။ မကြာခင်မှာပဲ သူတို့မိဘမဲ့ဂေဟာလေးကိုရောက်ရှိလာပြီဖြစ်သည်။ကားနှင့်သာမက အတွင်းထဲသို့ဆိုင်ကယ်နဲ့ပါထပ်ပြီးဝင်ရသေးသည်။သူတို့ရောက်သည်နှင့်ဟိုနေ့ကခင်ခဲ့တဲ့ဆရာမလေးကအားရဝမ်းသာပြေးလာပြီးကြိုဆိုလေ၏။
“ဆရာတို့။ကျွန်မဖြင့်မျှော်နေတာ”
“မျှော်နေတာ!”
ရဲရဲကနားမလည်နိုင်စွာမေးလိုက်သည်။မျှော်နေတယ်လို့ဆိုရအောင် သူတို့ကအလှူတွက်ကြိုတင်ဖုန်းဆက်ထားခြင်းလဲမရှိ။ဒါကိုဘာလို့မျှော်နေရတာလဲသူတို့အံ့ဩမိတာဖြစ်သည်။ ထိုနောက်သူတို့ကလေးတွေဆီလှမ်းကြည့်လိုက်ရာအရင်ကယိုယွင်းပျက်စီးနေသည့်တဲစုတ်လေးအစား၃ထပ်အဆောက်ဦးဆောက်လက်စကိုမြင်တွေ့လိုက်ရတာတာကြောင့်နှစ်ယောက်လုံးတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ကာ ထပ်မံအံ့ဩရပြန်၏။
“အာ...ဆရာမ အလှူရှင်ရသွားတာလား။ဝမ်းသာလိုက်တာ။မဟုတ်ရင်တောင်ကျွန်တော်တို့အခုပဲလှူမလို့”
လရိပ်၏အပြောကြောင့်ဆရာမလေးကအနည်းငယ်ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားပြီး..
“ဆရာ့နာမည်ကလရိပ်နွေးမဟုတ်လား”
“အ့ ဟုတ်ပါတယ်”
“ဒါက အစ်ကို့အမျိုးသားဆိုတဲ့လူက လှူသွားတာပါ။ဒီကျောင်းအတွက်ပြုပြင်မွန်းမံဖို့ကိုသူ လုပ်နေတာနှစ်တစ်ဝက်လောက်ရှိပြီ။သူ့အမျိုးသားကအရမ်းလှူချင်နေတာနဲ့အချိန်မဆွဲပဲအကောင်ထည်ဖော်လိုက်တာတဲ့လေ။ပြီးတော့ ဒီကကလေးတွေဆီကခေါင်းပုံဖြတ်နေတဲ့လူကြီးလဲမရှိတော့ဘူး”
YOU ARE READING
My Bad Brother(Completed)
FantasyOC fiction ဒီFicကိုဖတ်ရန် အသက်အရွယ်ကန့်သန့်ချက်က 18နှစ်အထက်ဖြစ်ပါတယ်။
