Part-18

6K 267 4
                                    

ကုတင်ပေါ်မှာဘေးတစ်စောင်းလေးအိပ်နေသူက ပြန်အိပ်မပျော်တော့ဘူးဆိုတာရှင်းခန့်သိသည်။ဒါကြောင့်ခန္တာကိုယ်ကိုဆွဲကာ သူ့ရင်ဘက်ကြီးထဲဆွဲသွင်းလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ မြန်ဆန်စွာပင်ရုန်းထွက်သည်။

“ခင်ဗျားအသဲယားစရာကောင်းအောင်လုပ်မနေနဲ့။အဲ့လိုလုပ်နေရင် ပိုပြီးဆိုးမယ်ဆိုတာမသိဘူးလား”

“အပိုမပြောပါနဲ့ ငြိမ်နေရင်ပိုတောင်အန္တာရာယ်ရှိသေးတယ်”

“အဲ့တာဆိုလဲရုန်းကွာ!”

သူ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်နှင့်ချုပ်ထားတာနဲ့ပင် လရိပ်လှုပ်ရှားလို့ရတော့ပေ။ပြီးတာနှင့်မျက်နှာပေါ်အနမ်းကြမ်းတွေကျရောက်လာသည့်အခါမှာတော့..

“ဆေးလိပ်စော်တွေနံတယ်။”

လရိပ်ဘယ်လိုအော်အော်ရှင်းခန့်ကမလွှတ်ပေး၊သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက လည်တိုင်ပေါ်ကိုပွတ်သပ်နေပြီးလက်တွေက ကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်နေသည်။လရိပ်လဲရုန်းရတာပင်ပန်းလာတာကြောင့် ငြိမ်နေလိုက်ပြီး ခံရခက်တဲ့ခံစားချက်ကြီးကိုခံစားရင်း ရှင်းခန့်ဆံပင်တွေကိုဆွဲဆုပ်ထား၏။သူ့ရင်ဘက်က အသီးလေးတွေကိုလျှာကြမ်းကြီးနဲ့ပွတ်စွဲပြီး တထိထိကိုက်ကိုက်နေရာ မအော်မိအောင်လက်တစ်ဖက်ကပါးစပ်ကိုပိတ်ထားပေမယ့် ရှင်းခန့်က သူ့လက်တွေကိုချုပ်ထားသည်။

“အင့်...ဟင့် တော် တော်ပြီ ငါမနေတတ်တော့ဘူး”

ရှင်းခန့်မျက်လုံးတွေက မှတ်ထားရာမှ ဖြည်းဖြည်းပွင့်လာပြီး နှစ်ယောက်လုံးကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်သည်။ရှင်းခန့်၏ လုပ်ဆောင်မှုတိုင်းကိုတော့လက်သေးသေးလေးတွေက အလိုအကျသဖွယ်တားနေပေမယ့် အချည်းနှီးသာ။ ရှင်းခန့်က သူ့မျက်နှာကိုရီဝေဝေစိုက်ကြည့်လာတော့ လရိပ်ဘယ်နေရာထွက်ပြေးရမှန်းမသိယောက်ယက်ခက်သွားရပြန်သည်။ ခပ်စူးစူးအကြည့်တွေကိုမရဲတရဲပြန်ကြည့်နေစဉ်မှာပဲ အောက်ပိုင်းကတိုးဝင်လာတာမို့ သူ့မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားရသည်။ရှင်းခန့်ကတော့သူ့၏မျက်နှာလေးကိုအရသာခံကြည့်ကာ သွေးတွေထဲကပါစိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ဆူပွက်လာလေ၏။

My Bad Brother(Completed)Where stories live. Discover now