Mahalleler Arası *Yarı Texting* #F#

22

Pelinsu yatakta dönerken bir ses duydu. Bu ses alarm sesi değildi. Biri mi arıyordu? Telefonunu aldığında arama olduğunu gördü. Polat'tı üstelik.

"Efendim Polat?"

"Günaydın diyeceğim de saat on bir. Kalk hadi öğleden hemen sonra geliyoruz."

"İyi iyi. Hazırlanırım o zamana."

"Tamam. Ondan sonra seni eve götüreceğim."

"Ne evi?"

"Kalacağımız evi."

"He tamam. Kapat da hazırlanayım."

"Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefonu kapatıp biraz daha yatakta kaldı. Sonrasında mutfağa geçip küçük bir kahvaltı yaptı. Annesi her şeyi yapmıştı zaten. Kendisi direkt abdestini alıp beyaz bir elbise giydi. Beyaz şalla da tamamladı.

Öğleden sonra Polat ve ailesi gelmişti. Tabi ek olarak Duha da. Pelinsu'nun yanında da Pelin vardı arkadaşı olarak.

İmam da geldiğinde nikah için her şey tamdı. Pelinsu heyecanla beklerken imam nikah için ikisini karşısına aldı.

Nikah kıyıldığında yiyecekler ikram edildi. Aileler sohbete daldı. Pelinsu mutfakta yemek ikramlarıyla uğraşırken Polat geldi.

"Pelinsu."

"Polat? Noldu?"

"Bir şey olmadı. Gidelim mi diye soracaktım." dediğinde Pelinsu elindeki tabağı masaya koydu.

"Olur. Babamlara söyledin mi?"

"Evet."

Pelinsu başını sallayıp ellerini çırptı. Polat elini uzattığında Pelinsu çekinerek tuttu. Çantasını alıp çıktıklarında Polat'ın arabasına bindiler. Mahallenin aşağısında olan apartmana gittiklerinde direkt ikinci kata çıktılar.

Polat, Pelinsu'nun elini bırakmadan içeriye geçti. Pelinsu içeriye geçtiğinde direkt salona geçtiler.

"Güzel evin varmış." dedi etrafı incelerken. Gri L koltuk köşeye konulmuştu. Karşısında iki tane tekli koltuk vardı. Sade ve bir o kadar güzeldi.

"Artık bizim evimiz." dedi Polat. Pelinsu kendisine döndüğünde gülümsedi. Belinden tuttu ve alnından öptü. "Mikisu. İyi ki sen."

Pelinsu gülümseyip kollarını Polat'ın boynuna doladı. "Reiscan, iyi ki sen."