Mahalleler Arası *Yarı Texting* #F#

57

"Emin?"

"Hım?"

"Şimdi biz sevgiliyiz değil mi?"

"Evet gülüm, sevgiliyiz."

Pelin gülümseyip elleriyle oynamaya başladı. Dudaklarını birbirine bastırdığında Emin bir şeyler demek istediğini anladı. "Niye çekiniyorsun gülüm?"

"Çekinmek değil de," deyip bir süre bekledi. "Bu çok uzun sürmez değil mi?" dediğinde Emin kaşlarını çattı. "Anlamadım, o da ne demek!?"

"Yani, ben bunca zaman helalimi bekledim. Harama yaklaşmadım. Şimdi de yaklaşmak istemiyorum."

Emin bu sefer gülümseyip "Sen hazırsan her an seni isteyebilirim gülüm." dedi. Pelin'in kızardığını görünce sesli güldü. "Gülüm derken gül rengine döneceğini bilmiyordum güzelim."

"Emin ya!" deyip ellerini yanağına koydu. Ayağa kalkıp "Fazlasıyla kaldım. Gitmem lazım artık." dedi.

"Ama daha yarım saat oldu."

"Harama yaklaşmak istemiyorum derken ciddiydim Emin."

Pelin çantasını da aldığında Emin de kalktı. Açık hava almak için deniz kenarındaki bir yere gelmişlerdi. Pelin de çok sevmişti üstelik.

"Seni bırakayım mı?"

"Gerek yok. Şimdi biri görür kavga çıkar yine."

"İki mahalle arasında sorunlar çözülse de rahata ersek."

"Eminim ki güllük gülistanlık olurdu."

"Neysin?"

Emin'in sorusuyla Pelin "Eminim ki gül-" derken sustu. Gülümsediğinde Emin de ona eşlik etti.

"Eminsin? Güzelmiş."

"Emin sus ya."

"Susmam ya."

"Gidiyorum ben."

"İyi, hadi sen git. Ben de takip edeceğim."

"Neden?"

"Seni korumak için."

"Peki, sen bilirsin."

Pelin kendini korurdu elbet ama 'Kendimi korurum.' deyip kavga çıkartamazdı. Bir erkeğin gücü ile bir kadının gücü asla ama asla aynı değildi.

Pelin mahallesine doğru gitmeye başladığında Emin on adım kadar arkasından ilerliyordu. Sadece onun güvenle korkmadan evine gitmesini istiyordu.

Mahalleye girdiğinde kavga çıkacağını bile bile girdi. Pelin evine girer girmez yoluna devam etti. Mahalleden onu görenler oldu ama bir olay çıkarmadı. Artık herkes bıkmıştı kavgadan gürültüden.

Beyaz bayrağı çekmek üzereydiler.