CHAPTER TWENTY-EIGHT

199 6 0
                                    

CHAPTER TWENTY-EIGHT

Ang mundo pinagkait sa 'kin ang pagmamahal na dapat maramdaman ko, ngunit pasakit at hirap ang binigay. Mahirap. . . sobrang hirap lumaking walang magulang nasa tabi. Mahirap lumaki na walang umaalay sa 'yo habang umuusad ang panahon, oras, at lalong sobrang hirap na naghahanap ako'ng pagmamahal ng isang ina at ama ngunit lahat ng iyon ay nasira na tila bang pati ang mundo ay hindi sang-ayon sa kanilang dalawa.

Ilan araw o buwan na rin nakalipas simulang nagaway kami ni Papa ngunit hanggang ngayon ay dalang- dala ko pa rin ito sa loob-looban. Sariwang- sariwa ang lahat.

I tried calling and texting Lance, but he was always busy. It felt like he was hiding something. He didn't tell me where he was or what he was doing, so I had to figure it out on my own. Sometimes, I'd find out he was out drinking or walking around Balibago without telling me. His lack of communication made me feel left out and unimportant, like I didn't even matter to him. Sobrang laking pinagbago ni Lance simulang hindi ko binigay ang kaniyang gusto.

Hinahayaan ko si Lance sa lahat ng ginagawa niya na kahit wala siyang paalam sa akin. Hinayaan ko kung saan siya masaya, masaya na rin ako. Hinayaan ko siya, iyan ang gusto niya.

After finishing my projects and assignments in the living room, I headed upstairs and collapsed onto my bed. I grabbed my phone, hoping to call Lance, but once again, he didn't pick up despite several attempts.

"Kakainis na, ha!" inis kong sabi sa hangin. "Ni isang message, wala rin. Hindi pa sinasagot!"

I opened Instagram and checked my feed for something to distract me. Then, I saw @Alyzzafelix's story notification. My heart sank as I clicked it. The video loaded slowly, making me anxious. When it played, I couldn't believe my eyes. Lance was in it, doing something that upset me.

I sat on my bed, tears forming. I didn't want to assume the worst, but Lance seemed happy in the video, unaware of how it hurt me. I needed to talk to him before judging. With a deep breath, I watched the video again, hoping for some clarity. Ayaw kong mag-isip ng iba. Ayoko mag-isip ng masama.

Ayoko magduda sa kaniya.

Ayoko siya pangunahan sa mga ganiyan.

Pinipigilan kong h'wag maiyak dahil gusto ko muna marinig ang kaniyang opinyon bago ako maghusga. Dalawang minuto na ang nakalipas mula nang i-story ni Lyzza ang isang video. It was clear from the video that they were drinking at a bar, where Lance was interacting with another woman. They danced together and raised their glasses, seemingly enjoying themselves. I took a deep breath and decided to watch the story again for further clarification.

"Hoy, gago! Kasama mo pala si Lance?" reply ko kay Lyzza.

Tumagal ang pag-reply niya ay mas kumakalabog ang aking dibdib.

[Huh? Bobo ka ba? Kami lang ni Kerson nandito.] she replied to my message.

"Tignan mo kasi ang video-ng ni-story mo tanga, nahagip siya." I messaged her again and again.

Sinusubukan kong magisip ng positive dahil gustong-gusto ko malaman ang sasabihin ni Lance, kung bakit hindi siya nagre-reply? Kung bakit hindi niya sinasagot ang mga tawag ko?

At lalong. . . kung bakit may kayakapan siyang iba?

Sobrang dami kong tanong na gusto ko na siya mismong sumagot, ngunit natatakot ako sa magiging resulta at maging sagot niya. Pinipilit kong maging bulag para lang hindi ko siya mapagisipan ng masama at mali. Pinipilit ko maging okay para sa kaniya na kahit sobrang sakit-sakit na.

Minsan, masarap din pala maging manhid.

[Tangina, bhie! Ngayon ko lang siya napansin,] she replied. [Wait, puntahan ko ang gagong iyon!]

Cupid Stupidity (Love Material Series #1)Where stories live. Discover now