တေးသစ္စာ ဖွဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ

အပိုင်း(၁)

ခမ်းနားလှတဲ့ အဖြူရောင်နှစ်ထပ်တိုက်ကြီး၏ အပေါ်ထပ်။

အခန်းပေါင်းများစွာ ထည့်သွင်းတည်ဆောက်ထားသော အဖြူရောင် နှစ်ထပ်တိုက်ကြီး၏ အရှင်သခင်က အငြိမ်းစားအရာရှိဟောင်း ဦးဘုန်းမောင်( Two Brothers construction )အမည်ရ အထင်ကရ ဆောက်လုပ်ရေး လုပ်ငန်းစုကြီး။ လူကုံတံတို့ နေထိုင်ရာ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်၊ ကျယ်ပြန့်လှသော ဝန်းခြံကြီးနှင့် စေတနာမေတ္တာကြီးမားလှသော အငြိမ်းစားအရာရှိကတော်ကြီးဒေါ်မေကြည်ဟန်။

တိတ်ဆိတ်သော ပတ်ဝန်းကျင်၊ နေသာသော နေ့လည်ခင်းအချိန်အခါ ၊ အပေါ်ထပ် Hall ခန်းမသဖွယ် စာအုပ်စင်ဗီရိုများစွာတည်ရှိသော ဦးဘုန်းမောင်၏ စာကြည့်ခန်း၊ ငယ်စဉ်ဘဝ အမှတ်တရပစ္စည်းများ ထားရှိရာ ပြတိုက်ငယ် ၊ မေ့မရပါသော ကျေးဇူးကြီးတွေရဲ့ သက််မဲ့ပုံကားချပ်တွေကို ထားရှိရာ နေရာ စသော ခန်းနားကြီးကျယ်လာသော ဟောခန်းမကျယ်ကြီး။ အိမ်ကြီးရှင်အမိန့်ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ မည်သူမှဝင်ခွင့်မရသောနေရာ ။

ယခုတော့ ငြင်းဆန်ခြင်းတွေ၊ အော်ဟစ်ဆူပူခြင်းတွေဖြင့် ပူလောင်စေမယ့် ဝန်းကျင်ငယ်။

" ကြည့်လုပ်ပါအုံး ဖေဖေ ၊ ကျွန်တော်က အဲ့ဒီ ဒုက္ခိတ ကိုလက်ထပ်ရမယ်တဲ့လား "

" မင်းစကားကို ကြည့်ပြော ပြေ့ဘုန်းမာန်..."

" No...ကျွန်တော်လက်မခံနိုင်ဘူး ၊ ကျွန်တော် မိသားစုရဲ့အဝေးမှာ  ၇ နှစ်ကျော်ကြာ ကြိုးစားတည်ဆောက်လာတဲ့ ခုလိုအခြေအနေက အဲ့ဒီဒုက္ခိတကို လက်ထပ်ဖို့မဟုတ်ဘူး ဖေဖေ "

" မင်းစိတ်သဘောနှင့် မင်းဆုံးဖြတ်တာလေ ၊ ငါက သွားခိုင်းသလား ဟမ် "

" ဟာ...ဖေဖေ ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ၊ ကျွန်တော်က ဖေဖေ့သား နော် ၊ သားတစ်ယောက် အောင်မြင်တာကို လက်ခုပ်မတီးပေးနိုင်တဲ့အပြင် ကိုယ့်သားကို အဲလိုဒုက္ခိတနဲ့ ပေးစားရသတဲ့လား ...ဗျ! "

" မင်း.....လူစကားပြော ၊ ကိုယ်ခြေထောက်ပေါ် ကိုယ်ရပ်တည်နိုင်တယ်ဆိုပြီး ငါကို အာခံဖို့ မစဉ်းစားနဲ့ !!"

" ဖေဖေကြိုက်သလို သတ်မှတ်လိုက်ပါ ၊ ကျွန်တော် ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ သူ့ကိုလက်မထပ်နိုင်ဘူး "