Mahkumiyet (+18)

87. Bölüm : ODAK

Merhaba güzellerim, yorumlarda buluşalım olur mu? 🫶🏻😋

Odak

"Alihan..."

Tutku, karşısındaki adama bakarken otomatikçe sevdiği adamın yüzü gelmişti gözlerinin önüne. Ezher'in gülüşünü duydu kulaklarında, onun güzelliğini gördü gözlerinin önünde. Gözleri dolarken Alihan daha fazla Tutku'ya bakmak istemedi, hızlıca yanlarından sıyrılıp gittiğinde koşar adımlarla ana çıkışa çıkmaya yelteniyordu.

Bu böyle devam edemezdi.

Tutku koşar adımlarla arkasından gittiğinde Alihan bir korkak gibi kaçıyordu. Tutku'yu görmek bir işkence gibiydi onun için çünkü gördüğü tek şey Ezher'in ölü bedeniydi.

Bunu istemiyordu.

O lanet görüntü ona çok acı veriyordu.

Arabayı çalıştıracaktı ki Tutku'nun sesiyle olduğu yerde durdu. "Alihan, dur!"

Alihan abi dememişti...

Çünkü aralarındaki samimiyet Ezher öldüğünden beri bitmişti.

Ali titreyen dudaklarını birbirine bastırdığında gözlerini yumdu. Yumruğunu sıkarken Tutku da çekingen adımlarla ona doğru yürüyüp karşısına durdu. Karalı ona hiç bakmadı.

"Yedi ay..." diye başladı sözüne. "Yedi ay boyunca kaçtın benden. Ezher bizden gittiğinden beri seni kimse bulamadı, şimdi çıkıp gelmişsin. Döndüğüne göre o pislik öldü demek. Bana her şeyi anlatmak zorundasın, bunu bana borçlusun."

"Liya beni evimizde bekliyor," dedi Alihan Tutku'ya bir kez bile bakmadan. "Lütfen çekil, bu konuşmayı yapmak istemiyorum."

"Bana cevap ver, buna ihtiyacım var!" dedi sesi titreyen Tutku. "Ne oldu?"

"Evet o pislik öldü! O pislik, Uzay'ın kayıp ikiziydi ve tabii ki benden intikam almak istiyordu." dedi Alihan gözleri doluyken. "Tüm yaşanan kayıplar sadece ve sadece benim yüzümden, o yüzden bırak artık bu işin peşini ve mutlu olmana bak..."

"Sevgilim öldü, sence ben artık mutlu olabilecek miyim?" diyen Tutku ağlıyordu bile. "O şerefsizin öldüğünü bilmeye ihtiyacım vardı."

"Gidebilir miyim artık?" diye sordu Alihan ve hala Tutku'ya bakmıyordu.

"Kendini suçlama..." diyen Tutku ile dayanamadı Alihan ve gözyaşlarını akıttı. "Seni suçlamadım hiçbir zaman, senden nefret de etmedim. Aksine, seni çok merak ettim. Ezher, senin için bir kardeş gibiydi."

"Hayatını mahvettim, Tutku." diye konuştu. "Mutluluğunu aldım senden. Neden merak ettin beni?"

"Senin bir suçun yok, Alihan abi." Alihan abi kelimesini duyduğu an alt dudağını ısırdı. "Olan oldu, ölenle ölünmüyor. Liya ve Leyla nasıllar? Özledim onları."

"Hepimiz zor zamanlar geçiriyoruz." dedi. "Onlara ulaşmak istiyorsan onları arayabilirsin ama lütfen benden uzak dur. Seni gördükçe, onun cansız bedenini görüyorum. Özür dilerim Tutku, umarım hayatın boyunca çok mutlu olursun. Bunu hak ediyorsun..."

Tutku'nun bir şey demesine izin vermeden arabasına bindi Alihan ve kızın yüzüne bakmadan gaza bastı. Onu görmek Alihan'ı ciddi derece de korkutuyordu ve ister istemez Ezher'in ölü bedenini gözlerinin önünde görüyordu. Yaşlı gözleriyle eve sürerken istediği tek şey karısının kollarının arasına girmekti.

———

Yüzüme sürdüğüm kremin kapağını kapatıp makyaj sepetimin içine koyduğumda saate baktım. Gece iki buçuktu ve Alihan hala gelmemişti. Duştan sonra sadece dantelli iç çamaşırlarımın üzerine siyah saten geceliğimi giymiştim. Oda sıcak olduğu için üşümüyordum. Yüzüme güzel bir bakım yaptığım makyaj masamın sandalyesinde oturuyor aynada kendime bakıyordum.