Mahkumiyet (+18)

96. Bölüm : MİNİK

Minik

Şimdi şaşıracaksınız ama, bebeğim artık beş aylık olmuştu!

Bu beş ayda ne olduğunu kısa keseyim...

Bu beş ayda Alihan ile bolca vakit geçirmiştik, karı koca yapamadığımız aktiviteleri sürdürmeye devam etmiştik ve Alihan aynı şekilde çalışmaya başlamıştı. Sabahları sekiz gibi çıkıyor, saat beşe doğru geliyordu ve iş onu yormuyordu, sadece biraz fazla kağıt işleri ile ilgileniyordu.

Aynı şekilde, bu beş ay içerisinde bol bol sevişmiştik çünkü karnım daha da büyüdüğünde bu biraz zor olucaktı.

Leyla ile Uzay'ın da arası çok iyiydi. Birlikte vakit geçirip birbirlerini daha iyi tanıyorlardı. Ve Kaan ile Deniz birlikte tatile çıkmışlardı, tam bu sebepten dolayı onlardan birkaç ay haber alamıyorduk. Fakat Kaan, ara sıra Alihan ile iletişime geçiyordu.

Şu an ise kocamla doktora gelmiştim, çünkü bebeğimizin cinsiyeti için randevumuz vardı!

"Heyecanlı mısın?" diye sorduğumda aslında heyecanlı olduğu her yanından belli oluyordu.

"Çok heyecanlıyım. Sence cinsiyeti ne olucak?"

"Bence... Bence aynı kocam gibi çok yakışıklı bir oğlum olucak." dediğimde şımarmıştım. Alihan heyecanla parmaklarını kıtlatmaya başladığında aynı soruyu ona da sormuştum.

"Bilmiyorum... Kızımız olucak sanki?"

"Kızımız mı olsun isterdin?"

"Cinsiyeti ne olursa olsun, bebeğimizi olduğu gibi kabul edeceğim." dediğinde elini daha sıkı tuttum. "Ama minik bir Liya'm daha olsa hiç fena olmaz..."

Bu dediği kalbime o kadar dokunmuştu ki yattığım yerde gözlerim yaşardı. İkimizde doktorun girmesini bekliyorduk. Alihan gözyaşlarımı fark ettiğinde onları sildi ve bana sıcak bir gülümseme hediye etti. "Hormonların yine çok karışık, değil mi?"

"Evet, bebeğimiz bizi duymuş olmalı..."

"Yoksa içten içten bu sıpa bize küfür mü ediyor acaba?" dediğinde elimi şişen karnıma götürdü. "Tekmeliyor mu seni çok?"

"Yavaş yavaş başlıyor."

"Canını acıtıyor mu?" diye sorduğunda gözüme çok tatlı gelmişti. "Canını eğer acıtırsa çok kızarım ona! Çok kızarım, baba çok fazla kızar! Babasının güzeline zarar gelmesin." Elleri yanaklarımı okşarken ona bakmaya devam ettim.

O kadar güzel bir adamdı ki...

Ağzım açık kalmıştı.

Odaya doktor girdiğinde bizi kibarca selamladı ve normal işlemleri hallederek ultrasoniğin altına tuttu beni. Birkaç analizler yaparken Alihan eliyle elimi narince okşuyordu. Doktor hanım bize döndüğünde gülümsedi. "Şimdi, öncelikle bebeğinizin durumu hakkında konuşalım."

"Bir sorun mu var?" diye sordu Alihan korkuyla.

"Bebeğimiz iyi mi?"

"Endişelenecek bir durum yok!" dedi kadın hemen. "Lütfen endişelenmeyin çünkü bebeğinizin durumu gayet iyi! Bedeniniz çok güçlü ve gerçekten çok iyi bir hamilelik geçiriyorsunuz. Endişelenecek hiçbir şey yok, her şey çok iyi gidiyor..."

Otuz iki diş gülümseyerek Alihan'a döndüğümde aynı benim gibi mutlu olduğumu gördüm. Yanağıma uzun bir öpücük kondurdu ve karnıma aşkla baktı. O kadar büyük bir heyecanla karnıma bakıyordu ki, o masum gelen yüz ifadesini ısırmak istedim.