Mahkumiyet (+18)

90. Bölüm : GELİŞME

Gelişme

Yirmi beş yaşındaki Kaan oturduğu taşın üzerinde Deniz'in gelmesini bekliyordu. Hava rüzgarlı olduğu için saçları uçuşuyordu. Heyecanlı olduğu için tırnağı ile oynuyordu. Çok geçmeden yanında beliren Deniz ile yutkundu ve nasıl davranması gerektiğini unuttu.

"Selam." dedi Deniz nazikçe.

"Selam." dedi Kaan soğukça.

Deniz elindeki kağıdı Kaan'ın eline tutuşturdu. "Test sonuçları."

Kaan aslında negatif olduğunu biliyordu. Pozitif olsaydı Deniz bu kağıdı onun eline tutuşturmazdı. Boğazını temizleyerek kağıdı açtı ve negatif yazan test sonucuna baktı. İçi rahatlarken derin bir nefes verdi ve Deniz'e baktı. "Sevindim adına."

"Bu kadar mı?" diye sordu Deniz.

"Başka ne diyebilirim ki? Senden değilmiş bebek, bu güzel bir haber değil mi?"

"Evet... Senin de sevinmen gerekiyor."

"Sanırım artık bir şeylerin açığa kavuşması gerekiyor," dedi Kaan ve yavaşça arkasındaki taşa oturup denizin dalgalarını izledi. Yanındaki oğlan yanına oturup aynı onun gibi dalgaları izledi. İkisinin de saçları uçuşurken bir süre sessizlik hakimdi. "Geçmişimi bilmek istiyor musun?"

"İstiyorum, tabii hazırsan." dedi Deniz ve Kaan'ın yan profiline baktı.

"Ergen yaşlarımda cinsel yönelimim hakkında bir fikrim yoktu fakat yavaş yavaş sanki kendimi buluyor gibiydim. Kızlara ilgi duymuyordum mesela, erkeklerle daha yakından ilgilenmek istiyordum. Bunun yanlış olduğunu düşünmedim. Aşkın bir cinsiyeti olduğuna inanmıyorum, inanmadım da. Erkeklerden hoşlandığımdan emin olduğumda bunu anneme söylemeye karar verdim ama beklediğim bir şey çıkmadı."

"Kabul etmedi değil mi?" diye sorguladı Deniz ona bakarken fakat Kaan sadece dalgaları izliyordu.

"Anneme anlattığım gün aslında bir kabusun başlayacağını hesaba katmamıştım," dedi Kaan sakince. İçinde fırtınalar kopuyordu ve geçmişini hatırlamak ona acı veriyordu. "Annem beni cinsel yönelimimden kurtarmak için bana istemediğim şeyler yaşattırdı."

"Ne gibi?" diye sordu Deniz anlamayarak.

"Bana tecavüzde bulundu." diyen Kaan'a yönelik Deniz hayatının şokunu yaşıyordu. Dudakları aralanırken duyduğuna inanamıyordu. "Her gün yaptı bunu. Oyuncaklar ittirdi içime, oral seks yaşattı bana ama ben hiçbirisini istememiştim. Durması için hep yalvarırdım ama o erkeklerden hoşlanmamın hep yanlış olduğunu söylüyordu, ceza almam gerektiğini söylüyordu. Hep özür dilerdim ve erkeklerden uzak durmaya çalışırdım. Bir keresinde o kadar ileri gitmişti ki bayılmıştım ve bedenim günlerce kendine gelememişti. Ondan beri cinselliğe olan isteğim yok oldu ve dokunuşlardan hoşlanmıyorum, bazen korkutuyor. Umarım anlarsın bunu, kontrol edemiyorum bazen..."

Deniz susuyordu. İçten içe sinirlenip yaralanırken Kaan'a sıkıca sarılmak istiyordu ama dokunuşlardan nefret ettiğini hesaba katınca bu isteğinden vazgeçiyordu. İnsanların bu kadar kötü olduğuna inanamıyordu. Elleriyle tedirgince oynarken dudaklarını ısırıyordu, korkuyordu duyacaklarından. Kaan'ın yaşadıklarını silip onu mutlu etmek istese de, yaralarının küçük olmadığını biliyordu.

"Kardeşlerimi zehirleyerek öldürdüğünü öğrendiğim gün yine bana istemediğim halde dokunup bana zarar veriyordu. Fakat bu sefer kendimden geçmiştim. Bu sefer bütün bunlara bir son vermeye yemin etmiştim."

Deniz Kaan'a bakıyordu devam etmesini istiyorcasına.

"Ben..." Kaan derin bir nefes alıp verdi ve hala Deniz'e bakamadı. "Ben katilim Deniz, sandığın gibi masum ve temiz değilim. Annemi öldürdüm, hiç acımadan bedenini bir bıçakla deştim. Kan ile kirlenen vücudum bile durdurmadı beni. Onu öldürene kadar durmak istemedim, durmadım da."