7. Bölüm : KORKU

72.4K 1.5K 1K
                                    

Korku

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Korku

Gökgürültüsünün sesli gürültüsü ile sıçrayarak uyandım. Nefes nefese kalmış yattığım yerden oturur hale geldim korku ile.

Hayır, sikeyim!

Ben çok korkardım şimşekten ve gökgürültüsünden. Küçüklüğümden beri bu bir fobi haline gelmişti ve ben şu an çaresizdim.

Yatağın içinde bacaklarımı kendime çektim ve alnımı dizime yasladım. Her şimşek çarptığında sıçrıyordum. Artık titreyerek ağlamaya başlamıştım. Çok korkuyordum.

Mesela şimdi annem yanımda olsaydı ona sımsıkı sarılırdım. Hep böyle havalar olduğunda beni sıkıca sarmalar, korurdu. Ve birinin beni sarıp sarmalamasına çok ihtiyacım vardı şuan...

Ancak Alihan'ın yanına gidemezdim. Yapamazdım bunu. O kötü birisiydi. Kötü birisine sığınmak istediğim son şeydi.

Tekrar gürültülü bi şimşek çaktığında sıçradım ve ağlamam şiddetlendi. Saçlarım terlemiş olan alnıma yapışırken onları arkaya attım ve tırnaklarımı kemirdim. Ne yapacaktım ben?

Burada sabaha kadar ağlayamazdım sonuçta. Ayrıca çok korkuyordum. Onun yanına gitmekten başka ne şansım vardı ki?

Pişman olucağımı bile bile gitmeye karar verdim.

Korkum beni buna itiyordu. Emin olmadığım yavaş adımlarla çıktım sıcacık yataktan. Altımda dizlerime kadar gelen kısa eşofman ve üstümde bi tişört vardı. Yaz mevsimi olduğu için geceleri baya sıcak oluyordu. Dişarıda da yaz yağmuru vardı zaten. Ürkek adımlarla odadan çıktım ve karanlık koridorda yürümeye başladım.

Alihan'ın odası, odamın yanındaydı. Vardığım da yavaşca içeriye girdim. Tam o anda şimşek çaktı ve hızlıca durdum ve gözlerimi sıktım. Bi kaç gözyaşı daha döktüm ve yavaşca Alihan'ın yanına doğru ilerledim.

Duvara tutunarak yürüyordum. Dişarıdan gelen ay ışığı ile az çok görebiliyordum yatağı ve onu.

Ay ışığı yüzüne vurmuş masum biri gibi uyuyordu. Alt dudağımı ısırdım ve yatağın öbür ucuna dolandım. Dizimi yatağa koyup elimi de dayadım yatağa. Öbür elim ile Alihan'ın çıplak ve sıcak omzuna dokundum hafifçe. Yorganı karnına kadar örtmüş bi bacağını da yorganın içinden çıkarmış yatağın aşağısına doğru sarkmıştı. Üstünde beyaz bir atlet ve altında dizlerine kadar gelen gri eşofmanı vardı görebildiğim kadarı ile.

„Alihan..." dedim pürüzlü ve sessiz çıkan sesim ile. Nefes alışverişleri o kadar düzenli ve sesliydi ki derin bir uyku uyuduğunu fark ettim. Alt dudağımı dişleyip gözlerim tekrar doldu. „Alihan uyansana." Bu sefer dürtmüştüm. Huysuz bir ses çıkardı mırıldanarak ancak uyanmamıştı. Ofladım ve yutkundum.

„Alihan!" diye yükselttim sesimi ve omzunu tekrar dürttüm.

Ela gözlerini yarım yamalak açması ile bi an korku kapladı vücudumu. Gözlerini çok kez açıp kapadı ancak sonra bakışları beni buldu. Şaşkın bir şekilde baktı. Bende gözlerimi sildim ve elimi omzundan hala çekmemiştim.

Mahkumiyet (+18)Where stories live. Discover now