❗️Kitap ağır cinsellik ve vahşet içerir❗️
...
"Söz verebilir misin, Liya?"
"Sana söz veriyorum, seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim. Senden vazgeçtiğim gün, kendimden vazgeçtiğim gün olur ve o gün canımın bir değeri kalmaz çünkü ben seninle hayat bu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Eksik
Geçmişinin lanetini tekrar ve tekrar yaşarken içinin acıdığını hissediyordu ama bunu hiç bi şekilde yansıtmıyordu. Hissettiklerini gizlemekte bir ustaydı Alihan. Bunun için yıllarca uğraşmıştı ve sonunda profesyonel bir oyuncuya dönüşmüştü.
„Neyi yanlış yaptım?" Genç adam yorgunca sarf ettiği sözü ardından kafasını sağ yanına çevirdi. Ağaça oturup sırtını yaslamış kardeşinin mezarına doğru bakıyor ona derdini anlatıyordu. Başka konuşabilecek kimseyi görmüyordu. Kardeşinin ona cevap vermeyeceğini bile bile onunla konuşmak Alihan'ı rahatlatıyordu.
„Çok sevdim, hep de seveceğim. Aşk insanı bu kadar aptal mı yapıyormuş?" diye sordu kardeşine. Başını olumlu anlamda salladı. „Yapıyormuş. Hiç böyle olacağını tahmin etmemiştim." Yutkundu. „Dayanamadım. Seni benden alan heriften yardım dilemesini yediremedim kendime. Onu kovmamalıydım ama oldu bi kere. Pişmanlığım onun için ifade etmiyor. Benim hislerimi zaten kimse umursamadı şimdiye kadar. Garipsediğim söylenemez.."
Kardeşinin mezarını izledi. Kardeşinin mezarının yanında allahın belası babası yatıyordu. Alihan babasını diriltip diriltip yine ve yine dehşetle, vahşice öldürmek istiyordu. Ama yapamazdı...
„Benim kimsem yok senden başka kardeşim," Burukça gülümsedi. „Hiç olmadı..." Büyük otu tek tek dalından koparıyor atıyordu. „Ama yanımda değilsin, Emre. Sana o kadar ihtiyacım var ki... Ama gelmeyeceksin." Soluklandı ve öfkeli bir şekilde otu dalından koparmaya devam etti.
"Yalnızım ama yalnız olmayı seviyorum." dedi ama aslında sadece kendisini kandırıyordu. "Ama onsuz olmak çok ağır geliyor. Bencillik yapıp onun özgürlüğüne el koydum hep ama ne yapabilirdim? Onun yanında çok iyi hissediyordum. İyi hissetmeye ihtiyacım vardı. Ona ihtiyacım vardı." Gülümsedi. "O kadar güzel gözleri var ki sanki koskoca tertemiz bir okyanus seni içine çekiyor. Bende çekildim ve o okyanus da kayboldum. Aşka inanmayan ben çok felaket aşık oldum, Emre."
Bi süre sustuktan sonra gülmeye başladı. "Burada olsaydın dalga geçerdin benimle. 'Vay amına koyayım koskoca Alihan Karalı aşık oldu' derdin. Ben tecrübesizim bu konuda." İşaret parmağını kaldırdı uyarmak istercesine. "Ama sadece bu konuda!" Yutkundu. "Sen bana ne yapmam gerektiğini söylerdin bana yardım ederdin. Ama yoksun. Edemiyorsun ve ben yapayalnızım. Yine..."
Elindeki otu sertçe yere attı ve gözlerini ovaladı. Yas tutmak onun huyu değildi. Güçlüydü ve güçlü olmak zorundaydı.
"Düzelteceğim."
Çalan telefonu yaptığı işi böldü. Ön cebine uzandı ve telefonu çıkardı. Arayan kişiye bakıp genzini temizledi ve telefonu açtı. „Efendim?"
