❗️Kitap ağır cinsellik ve vahşet içerir❗️
...
"Söz verebilir misin, Liya?"
"Sana söz veriyorum, seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim. Senden vazgeçtiğim gün, kendimden vazgeçtiğim gün olur ve o gün canımın bir değeri kalmaz çünkü ben seninle hayat bu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Karışıklık
Leyla arkasına bile dönüp bakmadan gittiği için bende arkasından gitmeye niyetledim. Burada daha ne işim vardı ki?
Endişe ile arkasından koşmaya başladım. Leyla merdivenlerden inerken onun kolunu tuttum. Bana döndü ağlayan yüzü ile ve iç çekti. Ona kıyamadım ve kendime çekip sarıldım.
Ağlarken çok masum duruyordu ve ben onu kısa süre tanısam da ağlamasına dayanamamıştım. Onu çok iyi anlıyordum. İnsan sevdiğini kaybedince bu acı hemen geçmiyordu. Hatta hiç geçmiyordu belki zamanla hafifliyordu ama gitmiyordu. Ve beş yıl geçmiş, Leyla hala çok kötüydü.
Çok seviyordu demek ki.
„Onu çok özledim." dedi ağlayarak ve bana sıkıca sarıldı.
Onun bu haline dayanamayarak benim de mavilerim dolmaya başlamıştı.
Mesela bende annemi ve babamı çok özlemiştim. Ama annem daha ağır basıyordu. Babam genellikle bizimle uğraşmazdı çünkü. Beni severdi ama bana sevimli davranmazdı...
„O öldüğünden beri doğru düzgün mutlu olamıyorum, Liya." dedi ve hıçkırdı.
Çekilip yüzünü avuçlarımın arasına aldım. „Ağlama. O seni böyle görmek istemezdi." dedim ve gülümsedim teselli etmek istercesine.
„Sarılışlarını özledim. Kokusunu, gülüşünü, bakışını herşeyini çok özledim. Ölmeyi hak edecek son kişi bile değildi." dedi ve gözlerini sildi ama hala ağlıyordu.
Kolundan tuttum ve karşımızda ki lavaboya girdim. Suyu açtım ve kafasını tutup musluğa doğru eğdim. Yüzünü yıkadım ve sakinleşmesini sağladım.
„Belki beş sene önce neler olduğunu bilseydim sana yardımcı olurdum. Teselli etmek için ne yapıp ne yapmayacağımı söylerdim. Ama bilmiyorum." dedim.
Leyla boğazını temizledi ve saç tutamlarını kulağının arkasına atıp yutkundu.
„Çok uzun hikayeler. Bunu benden duyman doğru olmaz. Alihan anlatsa daha iyi olur." dedi ve bakışlarını kaçırdı.
Aynen, o öküz yığını bana da anlatırdı zaten.
„Ondan nefret mi ediyorsun?" diye sordum.
Kalçasını musluğa dayadı ve iç çekti. „Bilmiyorum." dedi ve alt dudağını ısırdı. „Bir yanım onu her şey için suçlarken öbür yanım yapma diyor. Çünkü abisiydi Emre'nin. Onu her şeyden fazla seviyordu. Ölümü en çok ona koydu."
Bu sözleri beni düşündürttü. Madem Alihan kardeşi için bunları yapıyordu intikam almaya çalışıyordu, neden hiç duygular göstermiyordu? Mesela, neden hiç üzgün değildi?
