ရႊန္းက ရြာမွာ တစ္ပတ္ၾကာေအာင္ေနၿပီးမွ ျပန္တာေၾကာင့္ တစ္ပတ္လံုး ဇိုင္းက သဝဏ္အိမ္မွာ ညလာအိပ္သည္။ပထမဆံုးရက္က ဒူးခိုက္မိၿပီးေနာက္ရက္ ေဆာ့ဖို႔စကားမဟၾကေတာ့သလို လူလည္းမစံုေတာ့ေပ။
ရႊန္းက ယြန္းေသာ္တာနဲ႔သာ ရြာထဲေလ်ွာက္လည္ၿပီး ဇိုင္းကလည္းသူ႔ဆီကို အိမ္မယ့္အခ်ိန္မွသာေရာက္လာတတ္သည္။တစ္ပတ္လံုး စကားတစ္ခြန္းမွလည္းမေျပာ။ဒါေပမဲ့ မနက္ခင္းမွာ သဝဏ္ျပင္ေပးတဲ့ မနက္စာကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္စားေနတာကိုက သဝဏ္အတြက္ ပီတိျဖစ္ေနတာ။
ရႊန္းျပန္မယ္ဆိုေတာ့ ကားလမ္းအထိ လိုက္ပို႔ၾကသည္။ ဇိုင္းနဲ႔ေရလိႈင္းမွာ ဆိုင္ကယ္ရိွေပမယ့္ သူမက လွည္းစီးခ်င္သည္ဆိုေသာေၾကာင့္ သဝဏ္နဲ႔ယြန္းပါ အတူလိုက္ပို႔လို႔ရသည္။
ေရလိႈင္းအိမ္ကေန လွည္းယူလာၿပီး ယြန္းေသာ္တာနဲ႔ ရႊန္းက တစ္ဖက္ ဇိုင္းနဲ႔သူကတစ္ဖက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္။
မိုးေသာက္က ဗိုက္ခဲြထားတဲ့အနာမက်က္ေသးတာေၾကာင့္ လွည္းစီးလို႔မရေသးေပ။ထို႔ေၾကာင့္ လူမစံုသလို ဇိုင္းနဲ႔လည္းအခုထိ စကားမေျပာၾကေသးဘူး။မိုးေသာက္ ေဆးရံုတက္ေတာ့ ဇိုင္းတစ္ခါမွလာမၾကၫ့္တာ သဝဏ္သတိထားမိသည္။
ပံုမွန္ဆို မိုးေသာက္က ဒီလိုေအးစက္တတ္သူမဟုတ္။ ေရလိႈင္းနဲ႔ ေန့တိုင္းရန္ျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ရက္ေလာက္မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရရင္ကို သူ႔မွာ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္။ ဇိုင္းနဲ႔က် ကဲြျပားသည္။တစ္ခါေလးစကားမ်ားလိုက္တာ လံုးဝေအးစက္သြားတာပဲ။
ဇိုင္းကေတာ့ သူ႔ပင္ကိုယ္ဗီဇကိုက မၾကည္ေတာ့ရင္ ျပတ္သားတာကို သဝဏ္ကိုယ္တိုင္လက္ေတြ့ႄကံုၿပီးသားဆိုေတာ့ ဒီလိုမေခၚတာ မထူးဆန္းေပ။
စပါးရိတ္သိမ္းထားတဲ့ လယ္ကြင္းကို ၾကၫ့္ရင္း လွည္းကိုလည္း လက္နဲ႔တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားရသည္။ေတာ္ၾကာလွည္းေဆာင့္လို႔ ယိုင္သြားတဲ့အခါ ဇိုင္းကိုသြားထိမိရင္ ႃပံုးေနတဲ့အႃပံုးေလး ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ မလိုလား။
ကားလမ္းမကိုေရာက္ေတာ့ ယြန္းက အားလံုးကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ၿပီး ေရလိႈင္းက်မွ ဖက္မယ္လုပ္လို႔ လွည္းကိုပတ္ေျပးေနေလသည္။ရႊန္းကလည္း ရုပ္တည္တည္နဲ႔ေနာက္ ေရလိႈင္းကလည္း ရွက္ၿပီးေျပးနဲ႔ ျပန္ခါနီးကို စၿပီးရယ္ေနၾကေသးတာ။
သူတို႔ရပ္ေနတဲ့ လမ္းေဘးကို ကားတစ္စီးလာေရာက္ေတာ့မွ ရႊန္း လိုက္ေနရာကေန ရပ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ လွည္းေပၚက ေက်ာပိုးအိတ္ယူၿပီး သူတို႔အားလံုးကိုလက္ျပလ်က္ ကားေပၚ တက္သြားသည္။
YOU ARE READING
ပျိုးရန် ရှိသည့် ပန်းတစ်ပွင့်
Randomကိုယ့်ရဲ့ ဖြစ်တည်မှုကို နောင်တမရ။အကြင်သူကို တစိမ့်စိမ့်မြတ်နိုးရခြင်းကိုသာ ခုံမင်သည်။ ကိုယ့္ရဲ့ ျဖစ္တည္မႈကို ေနာင္တမရ။အၾကင္သူကို တစိမ့္စိမ့္ျမတ္ႏိုးရျခင္းကိုသာ ခံုမင္သည္။ Own Creation Photo by Pinterest
