"အကို မလုပ္နဲ႔ေနာ္"
တဲအိမ္ရဲ့အေရ႔ွဘက္ကေန အေနာက္ဘက္၊ထို႔ေနာက္ တစ္ဖန္ တစ္ပတ္ျပၫ့္ေအာင္ လွၫ့္ရင္း မိုးေသာက္ေျပးေနသည္။သူ႔အေနာက္တြင္ ေျခလွမ္းသံုးလွမ္းစာေလာက္အကြာမွ သဝဏ္လိုက္လာေန၏။
"မင္း ေျပးလို႔ လြတ္မွာလား"
"ဟာဗ်ာ"
ခႏၶာကိုယ္မွာ တစ္ထည္တည္းရိွတဲ့ပုဆိုးကို ပခံုးထိဆဲြႃခံုရင္း မိုးေသာက္အတင္းအကန္ျငင္းေနဆဲ။သဝဏ္လက္ထဲမွာရိွေနတဲ့ အရာကို ေၾကာက္စရာသတၲဝါတစ္ေကာင္လိုၾကၫ့္ရင္း နည္းနည္းေလးမွ အရိွန္မေလ်ာ့ေပ။
အေၾကာင္းမွာ ႏွင္းတဖဲြဖဲြက်ေနေသာ ျပာသိုလႀကီးထဲ ေရခ်ိဳးခိုင္းတာေလာက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အရာမရိွ။ပံုမွန္ဆို အကိုသဝဏ္က ဒီလိုကိစၥေတြလိုက္ေျပာတတ္တဲ့သူေတာ့မဟုတ္။အရင္ရက္ေတြက ေအးလို႔ ေရမခ်ိဳးဘဲ ပန္းေရာင္းၿပီးအျပန္ေခ်ာင္းထဲကဝင္ခ်ိဳးခဲ့ပါသည္ဟု လိမ္ေျပာထားတာ။ၾကာေတာ့ အပူကန္ကာသြားဖံုးေတြႂကျြပီး ဒီမနက္က သူေၾကာ္ထားေပးတဲ့ ထမင္းေၾကာ္ကိုမစားႏိုင္တာကေန စတာပဲ။မခ်ိဳးဘူး ျငင္းေတာ့ ေရခြက္ႀကီးကိုင္ၿပီးလိုက္ေလာင္းေနတာေၾကာင့္ အခုပတ္ေျပးေနရျခင္းပင္။
မိုးေသာက္တို႔က ေရလိႈင္းအိမ္မွာၾကည့္ဖူးတဲ့ကုလားကားထဲကလို လူအေယာက္တစ္ရာနဲ႔ ယွဉ္သတ္ခ်င္ သတ္လိုက္မယ္ ေရေတာ့ လံုးဝမခ်ိဳးဘူးကြ၊ မခ်ိဳးဘူး။
"......."
ရုတ္တရက္ ေတြးမိသြားတဲ့ နာမည္ကိုစိတ္ထဲမွာ ထပ္မံေရရြတ္ရင္း မိုးေသာက္ ၿငိမ္က်သြားသည္။ေျပးေနတဲ့သူ႔ေျခလွမ္းေတြရဲ့ အရိွန္ကို သတိမထားမိေတာ့ေပ။ထိုအခါ အေနာက္က လိုက္လာေနတဲ့ သဝဏ္က အခြင့္ကိုေခ်ာင္းေနေသာ ေျမေခြးေပါက္ေလးသဖြယ္ႃပံုးလ်က္ အမိအရဖမ္းယူသည္။လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ ေရဖလားကို အားနဲ႔ ေဝ႔ွယမ္းပတ္လိုက္ခ်ိန္မွ မိုးေသာက္ ေက်ာေကာ့သြားၿပီး
"အား!!! မခ်ိဳးပါဘူးဆို"
"အဲ့လိုေနလို႔ရမလား ခႏၶာကိုယ္မွာရိွသမ်ွ အေမႊးအကုန္ သန္းတြယ္ကုန္မယ္"
YOU ARE READING
ပျိုးရန် ရှိသည့် ပန်းတစ်ပွင့်
Randomကိုယ့်ရဲ့ ဖြစ်တည်မှုကို နောင်တမရ။အကြင်သူကို တစိမ့်စိမ့်မြတ်နိုးရခြင်းကိုသာ ခုံမင်သည်။ ကိုယ့္ရဲ့ ျဖစ္တည္မႈကို ေနာင္တမရ။အၾကင္သူကို တစိမ့္စိမ့္ျမတ္ႏိုးရျခင္းကိုသာ ခံုမင္သည္။ Own Creation Photo by Pinterest
