~Hümeyra~

11. Bölüm

İYİ OKUMALAR 

-------------------------&&&-----------------------

Uyuduğum gibi uyanmıştım resmen. Gerçekten yorgunmuşum demek ki. Yatağı diğer tarafına döndüğümde, hiç bozulmadığını gördüm. Dün gece yatakta uyumamış mıydı yoksa? Bunun düşüncesi bile moralimin bozulmasına yetmişti. 

Yataktan kalkarak, üzerimi değiştirmeden çıktım odadan. Daha saat çok erkendi. İşe gitmiş olamazdı. Tabi evdeyse. Önce salona baktım belki koltukta uyumuştur diye. Ama yoktu orada. Geri çıkarak Meleğin odasına girdim. 

İşte oradaydı. Kızımızla birlikte uyumuştu. 

Kızımın, küçük kollarını babasına sarması ve Savaş'ı kollarında kaybolması. O kadar tatlılardı ki şuan. Gülümseyerek izliyordum onları. Onlara bakmaya devam ederken, aklıma Meleğin ateşlendiği gelmişti. Acaba yine ateşi mi çıkmıştı da Savaş onun için mi yanında uyumuştu? Ama yok, öyle olsa mutlaka beni de uyandırırdı. 

Emin olmak istediğim için yanlarına doğru yürüyerek elimi kızımın anlına koydum. Çok şükür ki ateşi yoktu. Daha erken olduğu için, onları uyandırmak istemiyordum. Ses yapmadan odada çıkacağım anda " Hümeyra ?" dedi Savaş 

Ne zaman uyanmıştı ki? Bana seslenince kafamı ona doğru çevirdim. 

" Günaydın" dedim soğuktan bir tık uzak bir sesle. Hala kızgındım, belki de kırgındım ondan geçmiyordu bu. 

" Günaydın" dedi aynı şekilde karşılık vermişti. Bozulsam da belli etmedim. Yüzü asık bir şekilde  çıktı yataktan. Tekrar Meleğin üzerini örterek odadan da çıkmıştı. Bir de surat yapıyordu bana, sanki ben o kadar hatayı yapmıştım. hiç ifademi bozmadım. Haklıyken haksız olmayacaktım. Üzerimi değiştirmek için tekrar odaya geldim. 

Ortalıklarda görünmüyordu yine. Merak etmek  istemiyordum onu. Düşünmemek için önce yatağı güzelce topladım. Sonra kıyafet seçip giyinmek için banyoya girecektim ki, banyo kapısı açıldı. Savaş içerde miydi? Ben neden duymamıştım, üstelik duş almıştı. 

Islak saçları ve sadece belinde olan havlu ile nefesimi kesmişti. Çok fazla göremezdim onu bu şekilde, genelde ben yokken yapardı bunu. Nefesim içime kaçmış bir şekilde bakıyordum ona. Sessizce yutkunduğum anda bir adım atarak yaklaştı bana. 

Gözlerimizi hiç ayırmadan bir adım daha yaklaştı. Bana tamamen yaklaşmıştı neredeyse. Güneşe tutulmuş gibi ayıramıyordum gözlerimi. Tamam hep yakışıklıydı ama bugün sanki başkaydı. Geniş gövdesinden akan her bir su damlası onu daha da çekici kılıyordu. 

Sessizce yutkunmak zorunda kaldım. Yüz ifadem nasılsa artık, adam gülümsemişti. Bana tamamen yaklaştıktan sonra iki kolunu da belime dolayıp anlını anlıma dayadı. Üzerim de ki geceliğe rağmen sıcak vücudunu fazlasıyla hissediyordum. 

" S-Savaş" dedim. Titriyordum resmen. Adını söylediğimi duyunca, gülümsemişti yine. 

" Hümeyra ?" dedi. Benimkine göre sesi daha içten, daha sıcak geldi kulağıma. Kalbimi yine bağımsızlığını ilan etmişti.  Nefesini hissettikçe elimde ki kıyafetleri sıktım. Ona dokunmak isteyen ellerimi zapt edemezdim yoksa. 

" küs müyüz hala" dedi kafasını benden ayırarak, uzaklaştığı an bende nefes almaya başlamıştım. Yani tam olmasa da en azında dudakları bana yakın değildi. Cevap veremedim. Sessizliğimi görünce kollarını biraz daha sıklaştırarak bedenlerimizi birleştirdi. Kalbimin atışları onun göğsüne vuruyordu artık. 

" S-Savaş? " dedim tekrar. Bir de konuşabilsem. Bu defa cevap vermedi. Yüzünü tekrar yüzüme doğru yaklaştırdı. Önce dudaklarımı birleştirecek sandım ama öyle olmadı. İlk anlıma uzun  bir öpücük bıraktı. Gözlerim kapanmıştı tabi yine.