~Hümeyra~

28.Bölüm

İYİ OKUMALAR 

-----------------&&&------------------

"Emre? Senin ne işin var burada?" 

" Asıl senin ne işin var burada " dedi gülerek. Bende onu görünce sevinmiştim. 

" Çalışıyorum. İşe başladım burada " dedim. Şaşırmıştı. 

" Çalışıyor musun? Kocan hapse falan mı düştü? Nasıl izin verdi buna " 

O bile tanımıştı Savaş'ı. Sözlerine güldüm. 

" Ayrı sayılırız onunla. " dedim. Kafasını salladı. " Şaşırmadım" 

" Böyle ayakta kaldık. Kocanın beni öldürmesini göze alarak bir kahve ısmarlayabilirim sana "

" Aslında eve gitmem lazım. Kızımı çok özledim " dedim gülümseyerek kafasını salladı. 

" Peki bırakmamı ister misin? " Bir yandan da beraber dışarı çıkıyorduk. Tam kafamı sallayıp onu reddedecekken Savaş'la göz göze geldim. Bir bana bir de Emre'ye bakıyordu. Kaşları çatmıştı yine. 

Onun ateş saçan gözlerini görünce korkudan kasılmıştım. Ellerini yumruk yapıp sıkarak bize doğru gelmeye başladığı anda önüne geçtim hemen. 

" Sakın. Sakın olay çıkarma. " dedim. Karanlık gözlerini gözlerime çevirdi. 

" Sana ondan uzak dur demiştim?" 

" Karşılaştık sadece. Ayrıca sana açıklama yapmak zorunda değilim." Demem onu daha da sinirlendirmişti. Yanımda hızla geçip Emre'nin yakasına yapışarak onu duvara yasladı. 

" Karımdan uzak durman için illa seni öldürmem mi gerekiyor ?" 

" Sakin ol şampiyon. Karşılaştık sadece " dedi Emre. Bu kadar rahat olması şaşırmıştı beni. 

" Karşılaşmayacaksın lan. Onun olduğu yola girmeyeceksin bile " 

" Buna sen mi karar vereceksin? " Ne yapmaya çalışıyor bu ya? " Ben karar veriyorum. Hümeyra 'dan uzak duracaksın. Bunu bir kez daha söyleyemeyeceğim.  "

" Durmazsam ne yaparsın?" dediği anda ben girdim araya. 

" Savaş? Savaş tamam bırak" desem de bırakmadı. Aksine daha çok sıktı yakasını. 

" O zaman kaçacak delik ara." 

Bir anda gülmeye başladı Emre. Savaş'la şaşkın bir şekilde bakakalmıştık. 

" Ne gülüyorsun lan?" 

Savaş'ın sert sorusuna rağmen gülmesini sürdürdü. 

" Hem karını aldatıp hem de ona sahiplenmeye çalışman çok komik" Kafasını bana doğru çevirdi bu defa. " Sence de çok komik değil mi Hümeyra? " Komikti ama şuan konumuz bu değildi. 

Ben Emre zarar görmesin diye uğraşırken o zarar görmek için her yolu deniyordu. 

" Asla aldatmadım ben karımı. Bir daha da o küçük beyninle yorum yapma " Emre ısrarla Savaş'ı kışkırtmaya devam edecekken araya girdim

" bırak adamın yakasını. İş yerim burası benim rezil oluyorum " dedim. İlk defa dinledi beni. Emre'yi sert bir şekilde bırakıp kolumdan tutarak arabaya doğru yürümeye başladı. Normalde şuan asla gitmezdim onunla ama aşırı sinirliydi. 

Kapıyı açıp binmemi bekledikten sonra kendisi de kendi yerine geçti. 

Şimdi de karanlık yolda sessiz bir şekilde ilerliyorduk. Yine gireceğimiz sokaktan sapınca sinirimi tutamamıştım artık.