32. Bölüm

115 10 6
                                    


İYİ OKUMALAR

---------------&&&-----------------

 Ne gidebiliyordum ne de ona doğru dönebiliyordum. 

Sonunda ayaklarım da gitme cesareti bulmuşken ne zaman yanıma geldiğini anlamadığım adam beni bir anda kendisine doğru çevirip göğsüne yasladı. 

" Beni duydun mu? " dedi dudaklarıma doğru fısıldayarak. " Seni seviyorum " Savaş'la bir keresinde bu yolda el eleyken Savaş Hale'yi gördüğü için bırakmıştı elimi. Şimdi yine aynı yolda beni sevdiği söylüyordu. 

" Bence şuan çok sinirlisin o yüzden ne dediğini bilmiyorsun" 

" Biliyorum ben ne dediğimi. Çok seviyorum seni. Bu zamana kadar söylemedim ama hep seviyordum seni. Hale varken de yokken de bu böyleydi." 

" Ya-yalan söylüyorsun" 

" Yemin ederim Hümeyra. Belli edemedim sadece. Hale yüzünden nefret ettim hep sevgiden. Sonra sen girdin hayatıma. Bana bir karşılık olmadan sevmenin nasıl bir şey olduğunu gösterdin " 

" Savaş-"

" Şş beni dinle " dedi elini dudaklarıma getirerek. " Bana inanmıyorsun? Haklısın da. Çok kötü şeyler yaşadık ama telafi edeceğim Hümeyra. Sana sevgimi ispat edeceğim. " Edemezdi. Bunca şeyden sonra o kadar kolay değildi. 

Dudaklarıma bastırdığı elini indirdim. Benim de ona söylemek istediğim şeyler vardı.

" Bazı şeylerin telafisi olmaz. "

" Olacak! Bunu sana göstereceğim. " dedi kendinden emin bir şekilde. 

Cevap vermeden tekrar arkamı döndüm. Bir an önce eve gitmek istiyordum. Ben gidince Savaş da döner sandım ama dönmedi. Bir kaç adım arkamda benimle aynı yöne gelmeye başladı. Ben önde o arkada sonunda Gül'ün evine gelmiştik. 

Kapının önüne gelip kapıyı çaldım. Savaş da hemen arkamdaydı. Bir kaç dakika sonra açıldı kapı. Bizi gören Gül önce bana sonra da Savaş'a baktı. 

" Hoş geldiniz?  "

" Hoş bulduk. Melek uyumadı değil mi? " 

" Yok abisiyle oynuyor " dedi gülümseyerek. Bende aynı şekilde gülümseyip içeri girdim. Gül ikisi içinde birer oyuncak vermiş oynuyorlardı. Hemen yanlarına gidip oturdum. Kızım beni görünce gülümsemişti. 

" Ne yapıyorsunuz bakalım?" 

" Melek'le oynuyoruz Hümeyra " 

" Hümeyra deme demedim mi sana ? " diye araya girdi. Ne zaman geldiğini bilmediğim Savaş. Kafamı kaldırıp ters ters baksam da hiç oralı olmadı.  " Hümeyra abla diyeceksin. O senden büyük " 

" O kızmıyor bana. Sen neden kızıyorsun? " 

" Büyük birine adıyla hitap ediyorsun-" 

" Savaş? Yeter. Bırak çocuk nasıl istiyorsa öyle hitap etsin " 

" Peki Hümeyra hanım." dedi bozulmuş gibi. Deliydi bu adam ya. Küçücük çocuğu kıskanıyordu. Asılan yüzünü umursamadan biraz çocuklarla ilgilenip ayaklandım. Kaç gündür rahatsız ediyorduk Gül'ü. 

Çalıştığımdan yardım da edemiyordum ev işlerine. Biz içeri de atıştırırken o yemek yapmak için mutfağa gitmişti. 

Yiğit'i Savaş'la bırakmak istemesem de Gül'e yardım etmem lazımdı. Mutfağa geçtim. Gül çoktan başlamıştı yemek yapmaya. 

~Hümeyra~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin