Kinabukasan, I finally saw Jerome. Hindi ko alam kung bakit ako nasaktan nang makita ko siya kahit ako naman ang nagsabi kay Val na sabihan si Jerome na siya na ang magbantay sa akin.
Siguro, kasi alam ko nang sumuko na si Val. Hindi ko na rin alam kung ano pa ba ang nararamdaman ko. Ang gulo ng utak ko, ang gulo ng puso ko, lahat sa buhay ko ngayon, napakagulo.
And there, I saw Val. That was the plainest look I've ever received from him. Para na akong hangin sa paningin niya.
Hanggang sa klase, hindi niya na ako tinignan. Magkatabi kami pero ni isang beses, hindi siya lumingon sa akin.
And I guess I deserve it.
"Lij, a-attend ka ng Freshman night?" Max asked me during our break.
"With everything that's happening to me? Hindi na lang." I answered.
What's the point, anyways? Sabi nila, that event was made para raw magkakila-kilala ang mga freshman sa college namin and with the recent issue I've faced, baka hindi ko na kailangang magpakilala sa kanila.
"Sayang 'yon, ha? Why don't you take it as a breather para naman kahit papaano, makapag-unwind ka? You badly need one." Carl tried to convince me. Tama naman siya. Kailangang-kailangan ko ngayong makahinga.
But I still won't go. Recently, parang nawalan na ako ng gana sa lahat ng bagay.
"Enjoy na lang kayo." I answered and continued on eating.
Max and Carl were kind enough not to push that idea on me. Kahit ano naman yatang sabihin nila, hindi rin ako maco-convince. And I guess, destiny doesn't want them to insist further dahil nasaktuhan namang dumaan ang professor ng susunod na klase namin.
When our professor started the discussion, I felt like all eyes were instantly glued to me kahit na hindi naman.
Lalo pang lumala ang pagkailang ko nang biglang tanungin ng professor namin kung sinong iboboto namin sa susunod na eleksyon.
Tumatak sa akin ang sagot ni Symon.
"I may not know the list of candidates for now pero alam ko kung sino ang hindi dapat iboto. I think I can rationalize for them all pero kahit kailan, hindi ko matatanggap kung boboto ako ng magnanakaw." That alone, alam ko nang tatay ko ang tinutukoy niya. Hindi naman ako makapalag dahil tama naman siya.
"Out of everyone here, ang pinaka nakaka-curious talaga e si Elijah. Ikaw ba, sinong iboboto mo?" Our professor mentioned after asking some of my blockmates already.
Baka rin dahil I tried justifying my family's reputation last time which is quite uncommon in this class dahil karamihan pala rito, galit sa pamilya ko.
"Undecided po." I answered.
"Pero Garcia ka. Won't you support someone na kapareho mo ng surname?" Our professor insisted harder.
"With everything I've learned recently? I'm having a second thought po." I answered honestly.
Kahit si Val yata, hindi inasahang magiging ganoon ang sagot ko dahil napatingin siya sa akin pagkatapos kong sabihin 'yon.
My professor was too stunned to speak. Akala yata niya, ipapagtanggol ko uli ang pamilya ko.
ВИ ЧИТАЄТЕ
Not Me
РомантикаPinanganak akong nakalatag na ang buong buhay ko. Bata pa lang pero kailangan ko nang kumilos na parang matanda na kalkulado bawat galaw dahil isang maling kilos ko lang ay eskandalo na sa buong angkan ko. Yup. That's me - "the" Xander Garcia... But...
