Unicode~
မနက်လင်းလို့ မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်း သူတွေ့လိုက်ရသည်က သူ့အခန်းခြေရင်းရှိ လှုပ်ကုလားထိုင်ပေါ် ထိုင်နေသော Jeon JungKook. ညတည်းက ပုံစံအတိုင်း.. သူ့ကို မလန့်လန့်အောင် လုပ်နေတာ။
ဘာလဲ.. သည်လူ တစ်ညလုံး မအိပ်ဘူးလား။
"ခင်ဗျား.. ညက ဘယ်မှာအိပ်လဲ"
"ဪ..မိုးတောင် လင်းသွားပြီ။ မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ ကိုယ့်အသည်း"
"ခင်ဗျား ညမအိပ်ထားဘူးလား"
"အဲ့လိုပဲဖြစ်သွားတယ်"
စိတ္တဇကောင်။ တစ်ညလုံးငုတ်တုတ်ထိုင်နေတာ ပုံမှန်လူတစ်ယောက်ရဲ့အကျင့်မှမဟုတ်တာ။ ကြာရင် သူပဲအသက်တိုလိမ့်မည်၊ Jeon JungKookကတော့ ညမအိပ်ဘဲ သူ့အပေါင်ခံပစ္စည်းလေးကိုယ့်ကို စောင့်ကြည့်နေဦးမှာပဲ။
ထို့နောက်မှာတော့ Jeon JungKookတစ်ယောက် တစ်နေကုန်အလုပ်ရှုပ်လို့နေသည်။ မနက်ဖြန်မင်္ဂလာပွဲအတွက်ဟု ပြောသွားသေးသည်။
အခမ်းအနားအပြင်အဆင်၊ တည်ခင်းဧည့်ခံမည့် ပုံသဏ္ဌာန်၊ ကြွရောက်ချီးမြှင့်မည့်ဧည့်သည်တော်တွေ.. ဘာတစ်ခုကိုမှ မသိရသည့်တိုင် သူမနက်ဖြန် လက်ထပ်ရတော့မည်တဲ့လေ။
မနက်ဖြန်ဆိုတဲ့အချိန်ကို သူမရောက်ချင်။ နာရီလက်တံများအား ရပ်တန့်ထားလို့ရလျှင် သိပ်ကောင်းမည်။
သူတို့၏ မင်္ဂလာပွဲရက်စွဲက သူ့အတွက်တော့ ကျိန်စာသင့်ထားသော ရက်တစ်ရက်ကဲ့သို့။
တစ်နည်းနည်းဖြင့် ထွက်ပြေးလို့ ရပါရဲ့လား။ သူ့အိပ်ခန်းပြတင်းက လှမ်းကြည့်တော့ စံအိမ်ပတ်ပတ်လည်မှာ သက်တော်စောင့်တွေအပြည့်။
နေ့တိုင်းလိုလို သူ့အပြင်ထွက်တတ်သည်ကို တားဆီးပိတ်ပင်လေ့မရှိသော်လည်း လက်မထပ်ရခင် တစ်ရက်အလိုမှာတော့ သူဟာ တင်းကြပ်စွာ ပိတ်ပင်ချုပ်နှောင် ခံထားရသည်။
လက်နှစ်ဖက်ကို ပူးကပ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကောင်းကင်ဘုံသို့ တမ်းတလိုက်သည်။ ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းလွန်းလှသည်မဟုတ်သော်လည်း ကောင်းကင်ဘုံကိုတော့ သူယုံပါသည်။ သူ့အဖေက အဲ့သည်မှာရှိနေမှာ။
YOU ARE READING
𝒀𝐞𝐬 𝒕𝐨 𝑯𝐞𝐚𝐯𝐞𝐧
FanfictionCold war? Funny how it cannot be as cold as your feeling to me. Knowing that you're by my side, you're hella abstract after all. Countless times of being an escapee, you never feel sick of it. There's no way I can feel relieved whether you are with...
